-Szlag by to! Kto znowu posklejał te śruby!

Przybiłam z Jerrym żółwika.

-Uważam, że dzisiejsza misja została wykonana.- stwierdziłam patrząc na niego.

-Potwierdzam.- odparł. -To gdzie idziemy zjeść to cudo zwane panna cottą?- zapytał.

-Garaże?- zaproponowałam. Jerry skinął głową. Ruszyliśmy w ich stronę. Była jesień, a o dziwo było niezwykle ciepło. Miałam na sobie czerwoną, przydużą kangurkę z podwiniętymi rękawami i długie czarne spodnie. Na stopach za to miałam czarne superstary z białymi paskami. Głowę zdobiła odwrócona czarna czapka z daszkiem. Zdaje mi się, że te buty są ponad czasowe. Mama miała podobne na swoich zdjęciach z liceum. A skoro, przy mojej mamie jesteśmy to już kilkukrotnie obiecała mnie zabrać do centrum handlowego, aby kupić nowe ubrania. W Chłodnicy Górskiej nie mamy żadnego sklepu z odzieżą i jeżeli chcemy coś nowego musimy jechać do najbliższego większego miasta. Ostatnio stwierdziłam, że kupie czerwone spodnie i czarną bluzę. Dla ciekawskich- tak. Czerwony musi znaleźć się w każdym moim stroju.
Jerry za to miał na sobie szarą bluzę bez kaptura, granatowe dżinsy i białe superstary. Zabrzmi to głupio, ale bardzo podoba mi się jego dzisiejszy look. Właściwie bardzo cieszy mnie, że każdy z czwórki poznanych chłopaków dba o siebie. O ile przyjemniej jest widzieć takiego Jerry'ego z zawsze ułożonymi włosami, w czystych i pachnących ubraniach, niż takiego Stephan'a z mojej szkoły. Typ chodzi w jednej przepoconej koszuli, a w dodatku chyba nie myje zębów. O włosach nie wspomnę, bo te błagają o skrócenie ich cierpienia.

Jerry przykucnął podając mi pudełko z panna cottą. Złożył ręce w wyrzutnie. Stanęłam na jego dłonie. Chłopak uniósł je lekko w górę, a ja odbiłam się od nich łapiąc się krawędzi dachu jedną ręką. Włożyłam pudełko w zęby i złapałam się drugą dłonią dachu i podciągnęłam się. Podniosłam się do siadu odkładając panna cottę, lecz po krótkiej chwili podeszłam do krawędzi dachu i kucnęłam. Kiedy czułam się stabilnie wyciągnęłam rękę, aby Jerry mógł się o nią podeprzeć w czasie wchodzenia. On poradził sobie z tym o wiele sprawniej. Jakby nie patrzeć to regularnie trenujący chłopak, a w dodatku zdecydowanie wyższy ode mnie. 

-Dzięki.- odparł z uśmiechem siadając na dachu. Usiadłam obok niego z kartonowym pudełkiem. Na wprost widzieliśmy tor. -Dlatego kocham siedzieć na garażach. To taka nasza prywatna loża vip o której nikt nic nie wiem.- zaśmiał się.

-Dachy są ciekawsze.- stwierdziłam krótko rozrywając kartonowe pudełeczko wydobywając z niego plastikowe pojemniki z przysmakiem. Podałam jedno Jerry'emu sama biorąc swoje.

-Nie było z truskawkowym, ani malinowym sosem, więc wziąłem z karmelem.

Moje oczy błysnęły. Przytuliłam jego bok bardzo mocno.

-Kupiłeś mą dusze.- prychnęłam. Jerry zaśmiał się klepiąc mnie po plecach. Odsunęłam się od niego naciągając na moją głowę mocniej czapkę. Zdarłam z pojemnika metalowy papierek. Złożyłam go w łyżeczkę i zaczęłam konsumować anielski deserek. 

-Osobiście wolałbym jeść taki zrobiony, przez Fernando.- powiedział Jerry patrząc na mnie kątem oka.

-To racja. Fernando musi robić najpyszniejszą panna cottę we wszechświecie.- odpowiedziałam biorąc do ust łyżeczkę z deserem. Zerkałam co jakiś czas na wyniki. Cruz i Jackson szli praktycznie łeb w łeb.

-Pojedynki Cruz i Jacksona zrobiły się mdłe.- prychnęłam.

-Są razem! Zgaduje, że też byłbym rozproszony, gdybym miał dziewczynę

-Jak to mówią... do zakochania jeden krok, czy jakoś tak. Śpiewam "do stracenia jedynek jeden krok" także wybacz.

-Znaczy. Jesteśmy młodzi! Nie musimy się przejmować.

-Byłeś kiedyś zakochany?- zapytałam. Dopiero kiedy ten popatrzył na mnie z lekkim niezrozumieniem zrozumiałam samolubność tego pytania.- Przepraszam... nie musisz odpowiadać, jak nie chcesz.

Jerry uśmiechnął się łagodnie dojadając karmelową panna cottę. Wytarł kąciki ust dłonią i oblizał wargę.

-Nie... znaczy chyba.- zaplątał się. -Nie wiem, jak mam to nazwać.- popatrzył na mnie z uśmiechem. -A ty?

-Nie. Ale jeżeli przyjdzie na przykład jutro to ją przyjmę. Miłość chyba nie ma dużo wspólnego z wiekiem. Jak kogoś się pokocha... to się pokocha. Nie ma reguły.

-Masz rację.- mówiąc to położył się na dachu kładąc głowę na jednym przedramieniu. -A Jackson pokochał akurat Cruz. Komiczne.

Położyłam się obok niego waląc głową od dach. Klasyk. Lucy McQueen jest najszybsza dosłownie w każdej dziedzinie...i chyba to źle. Potylica mnie rozbolała. Założyłam ręce i patrzyłam w niebo cicho fukając. Wtedy poczułam, jak coś wsuwa się pod mój kark. Wzdrygnęłam się.

-Nie panikuj. To tylko moja ręka, a zobaczysz wygodniej będzie Ci się leżeć.

-Sama mogę sobie podłożyć rękę.- zaśmiałam się.

-Właśnie widzę, jak sobie podłożyłaś.- prychnął pod nosem, a ja oparłam głowę na jego drugim przedramieniu. -Tak źle i nie wygodnie? Zabiorę.

-Nie! Nie trzeba!- zaprzeczyłam z przygłupim uśmiechem. Jerry zaśmiał się.- A co do Jacksona i Cruz. To w sumie dobrze, że są razem. Znaczy... ich rywalizacja aktualnie to przekomarzanie się, ale... są szczęśliwsi razem.- wyjaśniłam. -Dopóki nie całują się na moich oczach jest dobrze.

-Taa... oglądanie pocałunków jest obrzydliwe.- przyznał.

Zapadła między nami cisza. Nie była ona niezręczna. Była niezwykle spokojna.

******

-Serio! Czemu on mi nie odpisuje?- fukała Melissa w stronę telefonu. Ostatnio mało gadałam z Melissą. Właściwie od momentu, jak nie porobiłam jej zdjęć chłopaków w czasie Grand Prix.
Była przerwa obiadowa u nas w szkole i właśnie zajadałam posiłek, gdy Melissa przeglądała facebooka.

-Kto? Ten z B? 

-Nie! Fuj!- burknęła w obrzydzeniem.

-To kto?

-Fernando Paltegumi. Na facebooku jest mniej aktywny, ale napisałam do niego chyba ze 100 wiadomości! Myślałam, że odpisze cokolwiek...- te słowa powiedziała już z lekkim zawiedzeniem.

-Ostatnio jest zajęty. Dużo pracuje.- wyjaśniłam. Fernando każdą wolną chwilę poświęca spisywaniu nowych przepisów. Mojemu przyjacielowi zależy bardzo na własnej recepturze każdego z przepisów. 

-Na siłowni! No tak... on się ściga. Taka sylwetka i wzrost nie bierze się znikąd.- rozmarzyła się, a ja przewróciłam oczami.

Wyciągnęłam telefon i uruchomiłam filmik z biegającym pół nagim Alexisem i podałam jej komórkę.

-Patrz na gołą klatę. Na zdrowie!- odparłam. Oczy Melissy były wielkości monet.

-O mój boże, jaki on umięśniony!

Uderzyłam ze zrezygnowaniem głową w stół.

-Mam nadzieje, że zdjęć mojego ojca też tak nie oglądasz...

-Twój tata ma zdjęcia z odsłoniętą klata!?

-On ma ponad 40 lat! I JEST MOIM OJCEM! Opanuj ten fetysz! 

-Chciałabym mieć za męża kierowcę rajdowego! Ten sport jest taki męski...

-Dzięki, że sugerujesz, że jestem męska. Zetnę włosy i zapuszczę wąsa.

***Pov.Zygzak***

Cruz czyściła CRS, a ja wiernie jej, przy tym towarzyszyłem.  Poprawiałem co chwilę moje blond włosy i zerkałem na ruchy, które wykonywała.

-Tylko pamiętaj, że nie polerujemy auta za mocno, bo zedrze się lakier.- upomniałem ją kiedy ta zaciskała mocno szczękę polerując ją.

-Wiem.- odparła kontynuując. Przewróciłem oczami.

-Masz szczęście, że Lucy jest w szkole, bo wyrwałaby Ci tą szmatkę.- zaśmiałem się.

-Ha ha ha.

Oparłem się o ścianę i dalej patrzyłem na to co robi dziewczyna. Zapadła między nami niezręczna cisza.

-Co u Jacksona?- przerwałem.

-Dobrze, pojechał trenować.- wyjaśniła szybko.

-Rozumiem...

-A gdzie Sally?- zapytała.

-To co zwykle. Papiery, papiery i papiery. No i szukanie jakiś prezentów. Za nie cały miesiąc mikołajki, a potem Wigilia. Już trzeba szykować prezenty.

-Tak wcześnie?- zdziwiła się.

-Twój prezent jest już zamówiony.- uśmiechnąłem się.- Czekaj na mikołajki.

Popatrzyła na mnie ze zdziwieniem, a ja oparłem dłonie na biodrach głupio się, przy tym szczerząc. Prezent dla Cruz wymyśliła Lucy, ale mi i Sally bardzo się on spodobał.  Zostaje czekać do grudnia...

Elo, elo! Mam nadzieje, że rozdzialik się podoba :D
Szczerze mam dylemat komu aktualnie poświęcać więcej czasu w rozdziałach ;-;
Bo mam dwa wątki do rozwinięcia, a równo tego robić się tego nie da. Miejmy nadzieje, że te moje poważne problemy zostaną rozwiązane.
Po za tym przewiduje, że książka zakończy się na 60/70 rozdziałach, co tak, czy siak czyni ją najdłuższą o Autach na polskim wattpadzie XD
Jednak spokojnie! 
Dużo nad tym myślałam i kolejna książką o Autach będzie, czymś w rodzaju kontynuacji tej historii z kilkoma nowinkami i UWAGA.... DALEJ NASTOLETNIĄ LUCY
Bo jeżeli czytanie wszystkie moje notatki to wiecie, że długo myślałam nad tym, czy jeżeli postanowię sobie pisać kontynuacje to, czy w niej Lucy będzie dorosła, czy może dalej nastoletnią kradnącą czekoladę karmelową i tampony nastolatką. No to już wiecie, że będzie nastolatką ;D
Omg... rozpisałam się ;-;
Także no! Dziękuje za gwiazdki, wyświetlenia (bo to jakiś obłęd jakich wysokich statystyk dobijacie <3) i komentarze z których mogą wyniknąć ciekawe dyskusje. 
BŁOGOSŁAWIONY TEN, KTÓRY PRZECZYTAŁ!
Do zobaczenia! Pozdro <3