Gigi pov.

Otworzyłam oczy, gdy poczułam czyjegoś kutasa w mojej cipce. Spojrzałam na..... Gabe'a?! Co tu się odwala!? Ale muszę przyznać jedno.... On jest gorszy od Trevora.

- Co... Ty odpierdalasz?! - krzyknęłam i próbowałam nie jęczeć

- Cicho skarbie.... Musiałem to zrobić

- Co?! Musiałeś mnie gwałcić z samego rana!? - patrzyłam na niego niedowierzając

- Jest 12.37.... a tak swoją drogą to za dużo gadasz

Włożył swojego kutasa głębiej, że aż poczułam rozpływającą się przeze mnie rozkosz. Wplątałam palce w jego włosy i zaczęłam ciągnąć za jego końcówki.

- Och.... Gabe.... - zaczęłam jęczeć

- Wiedziałem, że ci się to spodoba

- Kurwa.... Nie wiedziałam.... Że... To....  Woooo!!

Doznałam orgazmu, a Gabe zszedł ze mnie i już nie czułam rozkoszy. Moja cipka chciała więcej. Co ci ludzie ze mną zrobili?! Co ja ze sobą robię!?

Gabe na mnie spojrzał i się uśmiechnął. Kucnął przy mojej przyjaciółce i rozchylił moje nogi. Zaczął językiem pieścić moją przyjaciółkę. Uśmiechnęłam się i znów z moich ust wydobywały się jęki. Gabe nie przestawał.

- Chyba Wystarczy tych "czułości"

Gabe się ode mnie odsunął, a ja spojrzałam na wkurzonego Trevora, a on nie miał przyjść wieczorem? A chuj z tym! Powinnam przestać się im oddawać! A ja zamiast tego pieprzę się z nimi. Mój mózg oszalał, ale spokojnie.... Po prostu odmówisz, a oni to zrozumieją.... Chyba.

- Trevor? Co ty tu robisz!? - spytał wkurzony Gabe

- Przyszłem dać jej śniadanie, więc znikaj!

Gabe westchnął i wyszedł. Ja szybko ubrałam spodnie i spojrzałam na Trevora. On miał w ręku talerz z goframi i kubek z kakao. Uśmiechnęłam się.

- Dziękuję - podziękowałam, a Trevor na mnie spojrzał zdziwiony

- Coś się stało, że taki zdziwiony jesteś? - spytałam

- Podziękowałaś mi

- To aż tak dziwne? - podniosłam jedną brew do góry

- Tak

No rozumiem, że nie należę do tego rodzaju osób, które są milutkie i grzeczne. Ja jestem niegrzeczna i podła i nie cierpię słuchać rozkazów, ale to nie znaczy, że nie potrafię przepraszać i dziękować. Aż taka zła nie jestem... Bez przesady, okej?

- Z resztą..... - westchnęłam

Zaczęłam jeść. To było pyszne! Kochałam gofry, ale Trevor robił najlepsze. Delektowałam się smakiem gofrów, które były wyborne. Od dzisiaj Trevor zostaje moim kocharzem!

- Były pyszne! - powiedziałam, gdy skończyłam jeść

- Dzięki

- Powinieneś zostać kucharzem! - powiedziałam uradowana

Widziałam, jak na jego twarzy był wielki szok. Czy to aż tak dziwne, że mówię żeby został kucharzem? On się nadaje do tej roboty! Ma talent do gotowania i nie może tego zmarnować!

- Nie....

Wybacz Trevor, ale Gigi nie przyjmuje takiego słowa.

- Masz talent! Nie możesz go zmarnować! - powiedziałam

- Gofry to każdy potrafi robić

- Ale ty robisz jedyne w swoim rodzaju! - powiedziałam

- Robię tak, jak każdy...

- Masz talent! Ja ci mówię... Nie zmarnuj tego

- Dobrze.... Spróbuję

- Musisz to zrobić! - uśmiechnęłam się

- Możesz wyjść i zwiedzać dom, ale wszystkie drzwi na dwór są pozamykane

- Jej! - Uśmiechnęłam się

Szybko wstałam i wyszłam z pokoju. Zaczęłam się rozglądać po pokojach. Było sześć pokoi. Salon, który był w kolorach bieli i czerni. Wyglądał elegancko. Kuchnia tak samo oraz jadalnia. Łazienka była ogromna, a nawet mieściło się w niej jacuzzi!

- Cześć cipcio

Odwróciłam się w stronę Xaviera. Co to za przezwisko!? Nie mógł wymyśleć lepszego? On to ma chore pomysły. I jak wydać.... Jest zboczony.

- Hej..... Co to za przezwisko? - zapytałam

- Od dzisiaj jesteś moją cipcią

- Aha? Nie komentuje tego - powiedziałam

Xavier przycisnął mnie do ściany i Pocałował. Nie Odwzajemniłam, bo jak już mówiłam nie mogę im się tak łatwo oddawać. Teraz będę twardsza.
Patrzyłam na niego, był zdezorientowany i nie wiedziała o co mi chodziło. Pewnie myślał, że mnie do łóżka zaciągnie. O nie mój drogi... Nie z tą Gigi takie numery.

- Coś nie tak?

- Odejdź - powiedziałam spokojnie

- Nie będę cię słuchałem

Zaczął całować moją szyję, a ja go odepchnęłam. Jak powiedziałam, że na odejść to powinien to zrobić, a nie się do mnie dobierać. Mówiłam, że nie chce, a on miał to w dupie. Nie będę z nim Rozmawiała.

Pospiesznie weszłam do kuchni i nalałam do szklanki soku bananowego. Uwielbiam banany! Banany życiem! Wypiłam całą zawartość szklanki i poszłam do pokoju. Usiadłam na łóżku i zaczęłam patrzeć przez okno. Jestem ciekawa ile będę w tym domu siedzieć.

Zayn pov.

Żadnych poszlak! Nigdzie nie możemy jej znaleźć! To tak jakby zapadła się pod ziemię. Boże! Jak ja za nią tęsknię! Kocham ją i nie chce żeby stała jej się jakakolwiek krzywda....

- Zayn

Spojrzałem na Nikodema. Uśmiechnąłem się lekko na jego widok.

- Co jest? - spytałem

- Nie wiemy gdzie jest

Tego się obawiałem.... Nie możemy jej znaleźć. Boże! Czego ja jej kazałem iść na to głupie spotkanie!? Na następny raz nigdzie nie pojedzie tylko zostanie w domu! Wtedy będę wiedział, że jest bezpieczna...

- Wszystko będzie dobrze.... Znajdziemy ją

Nagle do mojego pokoju wparował zdyszany Aaron. Patrzyliśmy na niego, a on się szeroko uśmiechnął. Nie wiedziałem o co mu chodziło, ale jestem pewien, że zaraz się o tym przekonam. Tylko proszę... Niech to będzie coś dobrego.

- znaleźliśmy Gigi!