Ilang oras na silang nasa byahe at hindi pa rin sila humihinto. Nagtatakang tiningnan ni Astrid si Yvo na nakatuon lamang ang atensyon nito sa daan na kanilang tinatahak. Nakakapagtaka lang dahil sa mga oras na iyon ay dapat na siya kabahan ngunit wala siyang nararamdamang takot kapagka kasama niya ang binata.

"Do you want something to eat? We're nearly there," ani nito na hindi man lang nag-abalang tingnan siya.

Umiling naman ang dalaga dahil hindi pa naman siya gaanong nakakaramdam ng gutom. "Hindi pa naman. Saan ba talaga tayo pupunta? Baka gabihin tayo at mag-aalala ang kapatid ko sa akin," wika niya habang tinatanaw ang mga luntiang puno na kanilang nadadaanan.

Malapit na rin naman kasing magdilim sa mga oras na iyon at hindi niya alam kung anong oras sila uuwi.

Para tuloy gusto niyang lumabas sa bintana ng sasakyan ang lasapin ang napakasariwang hangin sa labas. Batid niyang malayong-malayo na sila sa syudad at hindi niya maitatanggi na gusto niyang manirahan sa ganitong lugar.

Hindi naman maitago ng binata na medyo nasisiyahan siya na kasama niya ang dalaga. Napasulyap siya ng mabilis sa dalaga at kita niya rito ang pagkawili sa labas at wala man lamang halong bakas na takot dahil kanina pa sila na nasa byahe. Hindi naman nito masabing mahal niya ang dalaga dahil kakikilala lamang nila marahil ang tamang mga salita para sa kanilang dalawa ay kailangan nia ang isa't-isa.

"Yvo, marahil ay nalilimutan mo na ang kompromiso mo sa amin. Tandaan mo ang lahat ng mga ipinundar at pinagtrabauan mo ay hindi mo makukuha kapag hindi mo natupad ang iyong ipinangako," wika ni Don Sebastian ang ama ni Yvo habang sumisipsip ng kanyang mainit na kape.

Naikuyom niya ang kanyang palad dahil sa walang humpay na pagpapaalala sa kanya ng kanyang ama at ina sa mga katagang iyon. Wala rin naman siyang mapagpipilian dahil sa ayaw at gusto niya man ay doon din ang punta. Ayaw niyang mawala sa lahat ang kanyang mga ipinundar. Oras, dugo, at pawis na ang ibinigay niya roon mapalago lamang ang kanilang mga negosyo.

Magre-retiro na rin naman kasi ang kanyang ama bilang chairman at CEO ng International Container Terminal. Masyado kasi itong nalulong sa trabaho pati na rin ang kanyang ina kung kaya't tila nalimutan nila ang mga oras at araw na nagdaan at hindi namalayang malaki at may isip na ang kanilang anak. Kung kaya't ngayon ay siya ang pinagdidiskitahan at iniipit sa kanilang kagustuhan na magkaroon ng apo dahil iyon ang kanilang huling hiling sa kanya.

Sa huli ay sumang-ayon naman ang binata dahil sa kanilang kagustuhan at unang-una ay ayaw niyang makuha sa kanya ang lahat.

"Here we are," wika niya dahilan upang matutop ng dalaga ang kanyang bibig.

Napakalaking bahay ang nasa kanilang harapan na animo ay aakalain mong isa itong hacienda. Hindi mapigilan ni Astrid na ilibot ang mga mata nito habang papasok ang sasakyan sa loob. Para siyang nasa isang teleserye at hindi niya lubos maisip kung gaano kayaman ang binata.

"My parents' residence, but they gave it to me as a gift. They are currently on vacation outside," wika niya sabay parada ng sasakyan sa gilid.

Dahil sa pagkalula ay hindi niya na namalayan na pinagbuksan na siya ni Yvo ng pinto at dali-dali naman siyang lumabas na nahihiya.

"Sindikato ba kayo? Ba't ang yaman ninyo?" bulalas ni Astrid na walang preno-preno sa kanyang pananalita habang sinusundan ang binata papasok sa loob.

Bahagya namang natawa si Yvo sa kanyang tinuran at umiling-iling. Nang makapasok na sila sa loob ay agad naman silang sinalubong ng isang matandang babaeng naka-uniporme at batid ng dalaga na isa itong kasambahay.

Ngumiti ng pagkatamis-tamis ang matanda sa kanya kaya sinuklian niya rin ito. Tiyak siyang makakasundo niya ang matanda.

"Ipaghain mo muna kami Nanang at may pag-uusapan lang kami sa opisina ko. Maaari kang kumatok doon kapagka nakahanda ka na," wika ni Yvo at tumango naman ito sa kanya.

Naunang umakyat ang binata bago niya ito sinundan ngunit nakita niya ang kasambahay na kumaway pa sa kanya kaya bahagya siyang natawa rito.

Nang makarating sila sa itaas ay bumungad sa kanya ang tila dalawang magkadikit na pinto na para bang malaking pasilyo. Malaki nga bahay kaya nararapat lang din na marami siyang katulong dito upang maglinis. Kahit siya ay ayaw niyang hawakan ang mga muwebles na nakikita niya dahil mukhang mamahalin at baka marumihan niya pa ito dahil sa pagkakakintab.

Pinagbuksan siya ng binata at pinaunang pumasok sa loob. Hindi mapigilan ng dalaga na hindi mapamangha sa loob dahil puros mga istante ng mga libro ang naroroon at ni halos walang alikabok ang mga iyon. Halatang maasikaso ang mga katulong nila.

Sa gitna naman ay may malaking mesa na muwebles at upuan. Wala siyang makitang kalat sa loob.

Napasinghap siya nang mabangga na kanyang likod ang isang mainit na katawan. Agad naman siyang lumayo at halata ang kanyang pamumula at nag-init agad ang kanyang mga tainga.

"Astrid," tawag nito sa kanya na may malamlam na mga titig. Titig na siyang nakapagpatunaw sa kanya noong mga gabing iyon at siyang hinahanap-hanap niya na.

Bahagya siyang napaatras dahil patuloy pa rin sa paglapit sa kanya si Yvo na para bang mangangain dahil sa kanyang mga titig.

"I brought you here to sign the contract, but perhaps we can discuss it later," ani nito at tila nanlamig na nag-iinit naman ang pakiramdam ng dalaga.

Hindi niya mawari ang kanyang nararamdaman. Gusto niyang siliin ng halik ang binata dahil sa nag-iimbita nitong mga labi ngunit wala siyang lakas na gawin ito. Para siyang nauupos na kandila habang paatras nang paatras hanggang sa masagi ng kanyang likod ang mesa.

Tiningnan niya ang kanyang likod at wala na siyang mapupuntahan pa. Para siyang isang tupa na naikulong sa bitag ng isang lobo.

Muntik na siyang mapasigaw sa gulat nang bigla siyang buhatin at pinaupo sa mesa. Parang tambol na kumakabog-kabog ang kanyang puso dahil sa kanilang pwesto. Inaamin naman ng dalaga na gusto niyang angkinin siya ulit ng binata ngunit may lugar sa kanya na hindi dapat nila muna iyon gawin. Natataksilan siya sa kanyang katawan dahil mukhang nagpapaubaya ito sa mga tingin at maiinit na mga haplos ng binata.

Dahan-dahang ibinuka ng binata ang kanyang binti. Nakaputing bestida lamang kasi siya at hindi na nakapagpalit pa kanina.

"If you are not famished, I apologize, but I felt an appetite for you. Kanina pa ako naninigas sa 'yo," wika niya at bago pa man makapagsalita si Astrid ay sinaakop na nito ang kanyang mga labi.

Nung una ay mabagal at nilalasap pa nila ang kanilang mga labi ngunit kalaunan ay naging mapusok, mainit at tila hayok na hayok sa isa't-isa dahilan upang maglaro ang kanilang mga dila. Idinikit ni Yvo ang kanyang matigas na sandata sa gitna ng dalaga. Pinalupot naman ni Astrid ang kanyang mga binti sa baywang nito habang patuloy pa rin sa kanilang halik.

Alam nilang kailangan nila ang init ng bawat isa. Walang gaanong gamit sa mesa bukod sa computer nito. Nang maghiwalay ang kanilang mga labi ay habol-habol naman nila ang kanilang paghinga.

Kitang-kita mula sa pwesto ng binata ang malulusog na mga dibdib ng dalaga na para bang naghahanap ng atensyon niya. Walang ano-ano ay winaksi niya ang suot ng dalaga dahilan upang maibalandra sa kanyang harapan ang nakahubad na katawan ng dalaga. Wala pala itong suot na pang-itaas ngunit hindi niya ito nahalata kanina.

Pinagkatitigan niya ang mga mala-rosas na mga utong nito na tila ba inaakit siya. Bahagya niyang tiningnan ang dalaga na namumula at tila nahihiya sa kanyang katawan. Agad niyang siniil ng halik ulit ito at minasahe pataas at pababa ang kanyang dibdib.

Hindi mapigilan ng dalaga na mapaungol sa kanyang ginagawa. Napaka-eksperto ng kanyang mga kamay dahilan upang mas lalong bumasa ang kanyang gitna. Naglakbay ang mga maliit na halik ng binata patungo sa kanyang leeg at bahagyang dinila-dilaan ito pati na rin sa kanyang tainga. Walang tigil ang kanyang pag-ungol dahil sa sensyayong nararamdaman niya.

"Don't be embarrassed by your body. You're beautiful," ani nito na abala pa rin sa paghalik pababa sa kanyang katawan at malapit na ito sa kanyang pusod.

Ramdam ng dalaga ang mainit at malapot na likido sa kanyang gitna. Basang-basa na ito at hindi na siya makapagpigil.

Mas lalong ibinuka ni Yvo ang binti ng dalaga at napangiti dahil kitang-kita nito ang pagkabasa ng suot nitong pang-ibaba. Marahan niya itong ibinaba at sininghot bago niya tiningnan ang kumikislap at mala-rosas nitong perlas.

Tiningnan niya ang dalaga at nakakagat labi lamang ito sa kanya halatang hindi na makapagpigil sa kanyang susunod na gagawin.

Inilapit ni Yvo ang kanyang ulo at bahagyang dinilaan ang magkabilang pisngi ng kanyang maumbok na ari. Napaungol naman sa sarap ang dalaga at napasabunot sa buhok ng binata dahil sa ginagawang pagtukso nito sa kanya.

Walang ano-ano na rin ay dinilaan na nito ang kanyang hiwa kasabay ang pagpasok ng kanyang dalawang daliri sa kanyang butas. Taas-baba ang kanyang ginawa at bahagya pang sinipsip ang kanyang perlas.

Punong-puno ng ungol ang buong silid.