Wadera szła spokojnie przez ludzkie miasto. Nikt tędy nie chodził. Miasto prawdopodobnie wymarło. Tak sądziła wadera

-Hej słodziaku!

-Co!?

-Cześć maleńka

Granatowy basior stanął przed nią. Wyglądał na normalnego a nwaet bezbronnego

-Co tam piękna?

-Nie nazywaj mnie tak!

-To powiedz jak się nazywasz

-Spadaj!

-Ciemny Kieł gdybyś szukała, Alpha miastowej watahy. Niegdyś panował tu Black ale pozbyłem się go i jego watahy

-Głupiej watahy

-Hej nie nazywaj nas tak!

Powalił waderę i uśmiechnął się arogancko

-I co teraz zrobisz maleńka

Położył się na niej, był ciężki. Mirrari nie miała siły go z siebie zepchnąć ale miała pewną zdolność po ojcu. Kły z prądem. Ugryzła go w nos. Wilk poczuł dziwne mrowienie

-Ej dobra uspokój się Elektryczna!

-Nie jestem Elektryczna, Nazywam się Biegnący Wilk

-Jak chcesz możesz mnie nazwać Lucas

-Nie licz na to

-Masz ładne oczy

-Często to słyszę ale dzięki. Znasz może kogoś o złotych oczach

-No, jest taka jedna w mojej watasze ale my nie przyjmujemy wilków od tak sobie

Wtem pojawił się brązowy wilk i puścił oczko do Mirrari. Miała ona dość tych wszystkich basiorów. Jedynymi normalnymi był As i Puszysty Ogon, którego zabiła podczas furii. Teraz czuła się tak samo. Jej oczy zaczęły się lekko świecić ale ukrywała to. Gdy tylko połączy się z tą osobą o złotych oczach już zawsze będzie pomiatać takimi.  Nie pozwoli im do siebie podejść.

-Słuchaj Ciemny Kle zdam te wasze testy i dołączę do was, ale do cholery jesteś pewien że ma złote oczy

-No pewnie! Widziałem złoto nie raz w życiu a testy są obawiam się za trudne dla ciebie

-Nie znasz mnie

-Hej! Przestańcie !Lucas to ja przyjmuje nowych

-Wybacz Szpon, poniosło mnie

-Moment! O co wam chodzi?

-Ja jestem Alphą! Krwawy Szpon! Ale dla ciebie może być zwykłe Luck. A tak po za tym jestem synem wielkiego Blacka więc uważaj sobie

Wadera mruknęła coś pod nosem. Wytrzymasz, wytrzymasz, jeszcze chwila i spotkasz się z przeznaczeniem. Wmawiała sobie Mirrari

-Biegnący wilk Mirrari, oboje możecie mi tak mówić, Alpho czy mogę do was dołączyć?

-Hmmm, powiedzmy że przez ten tydzień będziesz miała czas próbny a potem zobaczymy

-Okey

Wilki pobiegły pod chyba ostatniego drzewa w tym mieście.Wielki Baobab w którym ukrywały się wilki naprawdę był polową dzisiejszych baobabów.W końcu nie dostawał wody i brakowało tu świeżego powietrza. Mirrari spojrzała na niego i zastanowila się

-I co?

-Nie rozumiem twojego pytania ślicznotko

-Co mam zrobić?

-Wdrapać się

Mirrari uśmiechnęła się pod nosem.Cofnęła trochę i z rozpędu wskoczyła na gałąź. Wilki z trudem wdrapywały się na drzewo a ona śmiała się w niebo głosy

-Jesteście komiczni!Nie potraficie skakać?

-Nie!

-O matko! A widzieliście kiedyś normalny baobab?

-Ten w zupełności wystarczy

-Przecież choinki już są wyższe

-Co to są choinki

-Wiecie co to jest las

-Zimne i takie gdzie się bijesz o tereny, sorry ale to nas nie interesuje

-Jesteście nieudacznikami, Black słabo cię wychował. Sądząc po wyglądzie jesteś pewnie synem Szmaragd. Las, jest domem twojej matki a góry ojca więc czemu ty zamieszkałeś w mieście?

-Zamknij się ślicznotko bo czeka cię kara, nie obrażaj mnie

-Niby jaka kara? Najpierw musiałbyś tu wleźć psie!

-Sama się prosisz!

Krwawy Szpon naskoczył na nią ale ona sprytnie obróciła się i chwyciła go w karku. Jej energia zaczęła się ujawniać. Oczy błyszczały jej się. Kły emitowały prądem,  jej ciało stało się dużo masywniejsze a futro pociemniało. Serce waliło jej jak opętane pompując rosnące mięśnie. Kiedy prąd oplótł całe ciało Lucka wadera puściła jego martwe ciało

-Coś ty zrobiła!

-Prowadź Alpho!

Luck powstał ale jego lewe oko było puste. Był tym samym sobą ale z blizną na oku, na pięknym niebieskim oku. Szli dalej w ciszy. Wadera uśmiechała się pod nosem. Wreszcie Krwawy Szpon spytal

-Jak to zrobiłaś? Zdaje się że to 4 różne zdolności

-Tak po prostu, tak mam

-Złota miała podobnie ale straciła chyba wszystkie zdolności

-Bo ich nie szkoliła

-Znacie się?

-Obie jesteśmy duchami. Może dlatego ludzie rozumieją naszą mowę i wszystkie inne stworzenia też

-Jesteś zadziwiająca a tak w plusie. Duchy nie istnieją

Wadera tylko zaśmiała się pod nosem.

-Musze się z nią połączyć aby przynieść władze wilkom ale ludzie zniszczą całą ziemię

-Rozumiem

-Problem w tym że jeszcze ktoś chce zdobyć władze i teraz bardzo zależy mi na czasie

-Ale mimo to chcesz zdawać testy?

-Tak. Gdyby to nie była ona, nie mam się gdzie podziać. Zabiłam wnuka Alphy i zostałam wygnana

-Współczuję

-Dla mnie to nie nowość

-Jasne, wiesz co przyjmiemy cię bez testów, przyda nam się wadera

-Okey

-Nasza wataha jest dość mała, troje basiorów i jedna wadera

-Skromnie

-Trochę

Gdy wreszcie doszli złoty basior spojrzał na Mirrari

-Córka,  córka,  córka...

-Tak jestem córką białego wilka, jak go nazywacie Elektryczności

-To...to nie możliwe mówił że nie żyjesz, ale wyglądacie tak samo

-Z tego co wiem nie jestem jego córką, tylko podopieczną, srebrnym duchem

-Przyszłaś po mnie?

Wtedy pokazała się taka sama biała wadera z złotymi oczami

-Orora...

-Mirrari

Przytuliły się. Ale jednak aby się połączyć potrzebowały się jeszcze rozkruszyć. Jednak nic o sobie nie wiedziały więc zadanie było trudne.  Ale jednak w końcu pojawiło się coś co rozniosło w proch ich wilcze makiety. Była to zemsta Granat i czerwonych psów...