Rano obudziłam się przed Luke'iem. W nocy w ogóle nie mogłam spać. W głowie miałam cały czas słowa mojego narzeczonego. Wczoraj wieczorem nawet mnie nie przeprosił. Wstałam z łóżka ja najciszej potrafiłam, lecz Luke i tak poruszył się przez sen, ale się nie obudził. Odetchnęłam z ulgą i zabrałam czyste ciuchy, po czym weszłam do łazienki. Ściągnęłam swoją piżamę i weszłam pod prysznic. Wczoraj w ogóle nie miałam na niego siły. Szybko się umyłam, wysuszyłam ręcznikiem i założyłam ciuchy. Włosy wysuszyłam suszarką i rozczesałam. Umyłam zęby, wiedząc, że nie będę jadła śniadania i popsikałam się jeszcze perfumami. Wyszłam z toalety i zajrzałam do sypialni. Luke nadal spał, więc odetchnęłam głęboko. Wzięłam swój telefon i zeszłam na dół. Założyłam buty i wyszłam z domu. Nie chciałam przebywać z blondynem w jednym pomieszczeniu, po tym co mi powiedział. To bolało, cholernie bolało. Ruszyłam w dół ulicy mając spuszczoną głowę i ręce schowane w kieszeniach bluzy. Miałam dzisiaj iść do pracy, ale jakoś nie interesowało mnie to jak wyglądam. Mogłam tam pójść nawet w dresach i nikt nic mi nie zrobi. Po paru minutach dotarłam do parku. Usiadłam na ławce i rozglądałam się w koło. O tej porze nikt prawie tędy nie przechodzi. Jedynie starsze osoby ze swoimi psami lub jakiś chłopak, który zalicza poranny bieg. 

- Bu! - krzyknął, a ja wrzasnęłam i stanęłam na równe nogi. - Nadal tak reagujesz. - zaśmiał się. Odwróciłam się i zobaczyłam roześmianego Niall'a. 

- Powaliło Cię? - spytałam, a on zaczął się jeszcze bardziej śmiać. 

- Przepraszam. - powiedział już spokojnie, ale po chwili znów wybuchł śmiechem. 

- Co Ty tu w ogóle robisz? - spytałam.

- Biegam. - odpowiedział, a ja zmierzyłam go wzrokiem. Miał na sobie spodnie do biegania, biały tank top i full cap'a daszkiem do tyłu. 

Cholera.

- A Ty? Co tu robisz o siódmej rano? - spytał. 

- Musiałam się przejść. - mruknęłam. 

- Jadłaś coś? - pytał dalej. 

- Dlaczego się tak przejmujesz? - odpowiedziałam pytaniem an pytanie. 

- Bo...nie ważne. - machnął ręką. - Zjesz ze mną? - spytał. Przygryzłam wargę, a jego wzrok od razu tam powędrował 

- Jasne. - uśmiechnęłam się. Ruszyliśmy w nieznanym mi kierunku. Po chwili pojawiliśmy się pod dużym hotele. Przeszliśmy przez ulicą, a ja od razu znalazłam się w ramionach blondyna. Zobaczyłam przejeżdżającego rowerzystę, który by mnie potrącił. Odwróciłam głowę i zobaczyłam niebieskie oczy Niall'a. Nasze twarze dzieliły zaledwie centymetry i gdyby się pochylił nasze usta złączyłyby się w pocałunku. Zamiast tego wyswobodziłam się z jego ramion i podziękowałam cicho. Weszliśmy do budynku i Niall odebrał klucze od recepcjonistki. Weszliśmy do windy i wjechaliśmy na odpowiednie piętro. Blondyn znalazł drzwi z odpowiednim numer, po czym je otworzył i wpuścił mnie pierwszą. Rozejrzałam się po pomieszczeniu i musiałam przyznać, że jest tu naprawdę ładnie. 

- Pójdę wziąć tylko prysznic i zraz wracam. - powiedział, a ja kiwnęłam głową. Niall zniknął w łazience, a ja usiadłam na kanapie. Usłyszałam dzwonek telefonu, więc wyciągnęłam go z kieszeni i zobaczyłam na ekranie zdjęcie Luke'a. Odrzuciłam połączenie, a po chwili dostałam wiadomość. 

Od Kochanie ♥: gdzie ty jesteś? 

Do Kochanie ♥: w bezpiecznym miejscu

Od Kochanie ♥: masz wrócić do domu! 

Do Kochanie ♥: nie będziesz mi rozkazywał

Zablokowałam urządzenie i schowałam je z powrotem do kieszeni. Mój telefon wydawał z siebie dźwięki, więc wyciszyłam głos i miałam spokój. Po paru minutach Niall wyszedł z łazienki tylko z białym ręcznikiem owiniętym w okół jego bioder.  

Kurwa. 

Z włosów kapała mu woda, która spływała po jego nagim i umięśnionym torsie, kończąc na białym ręczniku. 

- Ubiorę się tylko. - powiedział, a ja przytaknęłam głową. 

Wcale nie musisz tego robić. 

Blondyn zniknął za drzwiami, a ja dopiero teraz wypuściłam oddech. Dlaczego on tak na mnie działa? Po chwili wrócił ubrany w czarne spodnie, białą koszulkę i jeansową kamizelkę. 

Nie wyglądał jak prawnik, nawet takiego nie przypominał. Weszliśmy razem do kuchni i kazał mi usiąść na krześle, a sam zaczął przygotowywać śniadanie. Padło na jajecznice. Uśmiechnęłam się, gdyż na śniadanie, obiad i kolację z moim narzeczonym jedliśmy same wytrawne danie. Nie było tam miejsca na prostotę. 

- Proszę. - powiedział i położył przede mną kubek z jagodową herbatą. Uśmiechnęłam się lekko i podziękowałam mu, na co się uśmiechnął. Objęłam dłońmi kubek i dmuchnęłam w parującą herbatę. Po chwili upiłam łyk i dalej przyglądałam się blondynowi. 

Dlaczego ja go zostawiłam? 

***

Po śniadaniu Niall odwiózł mnie do pracy. Sam musiał jechać do mojego szefa i sądziłam, że się przebierze, lecz on pojechał w tych ciuchach, w które ubrał się po prysznicu. Sama nie byłam lepsza. Czarne rurki, vansy, koszulka i bluza. Nie interesowało mnie to jak wyglądam. Ja tam tylko projektuję, a nie chodzę po wybiegu. Weszliśmy razem do budynku, co nie uszło uwadze najbardziej wścibskiej sekretarce, Alice. Weszliśmy do windy, a ja już wiedziałam, że rozsiała plotki swoim koleżaneczką. Wjechaliśmy na moje piętro i wyszłam z windy, żegnając się z blondynem. Weszłam do mojego biura i przywitałam się z Harry'm. Usiadłam za biurkiem i westchnęłam ciężko. Po chwili drzwi gwałtownie się otworzyły i do środka wszedł rozwścieczony Luke. 

- Idziesz za mną. - warknął i złapał mnie za ramię. Siłą wyprowadził mnie z biura i wepchnął do windy. 

- O co Ci chodzi?! - krzyknęłam, gdy jechaliśmy na samą górę. 

- O co mi chodzi?! Miałaś się z nim nie spotykać! 

- Nie zabronisz mi tego! - wrzasnęłam. Winda zatrzymała się i drzwi się otworzyły. Luke siłą ciągnął mnie przez korytarz i zbladłam, gdy na stanowisku nie było Miley. - Zostaw mnie! Luke! - krzyczałam, ale nie ustępował. 

- Nie słyszałeś? Zostaw ją. - usłyszałam i zostałam gwałtownie pociągnięta do tyłu. Poczułam znajome perfumy i lekko się uspokoiłam.

- Nie wtrącaj się. - syknął Luke.

- Nie pozwolę byś ją tak traktował. - powiedział i stanął przede mną. 

- Nie będziesz mi mówił co mam robić. - prychnął. - Mercy, chodź tu.

- Ona nie jest psem. - warknął Niall. 

- Jest moją narzeczoną i ma się mnie słuchać. Mercy, do mnie. - zażądał. 

- Nie mów do niej w ten sposób. 

- Mercy, powiedziałem coś. - totalnie ignorował już Niall'a. 

- Nie. - powiedziałam cicho. 

- Co powiedziałaś? - spytał. 

- Najpierw się uspokój dopiero porozmawiamy. - powiedziałam.

- Ja jestem spokojny! - krzyknął. 

- To nie jest czas i miejsce na takie rozmowy. - powiedziałam i odwróciłam się. Ruszyłam w kierunku windy i czułam, że ktoś za mną idzie. Bałam się, że to Luke, więc przyspieszyłam kroku i weszłam do windy. Odwróciłam się i zobaczyłam niebieskie tęczówki Niall'a. 

- Zabiorę Cię do mnie, dopóki on się nie uspokoi, dobrze? - spytał, a ja przytaknęłam głową. Blondyn podszedł do mnie i wtulił mnie w siebie. 

- Dziękuję. - szepnęłam. 

- Nie ma za co, Mers. - szepnął i złożył pocałunek na czubku mojej głowy. 

Cholera. 

XXXX

Witam w nowym rozdziale! 

Mina gościa na zdjęciu Niall'a powala xd 

Marcelina x