Uczucie mniedzy mną a alekiem nadal było lecz szybko odwróciłam wzrok i runa zgasła zanim ktoś to zobaczył.

Zobaczyłam Crystal.

-co,on,tu,robi!?-wysyczała widząc Aleka.

-crystal nie... idź ich pilnować pod żadnym pozorem nie wolno im wejść.

Ta posłała nam spojrzenie mogące zabić i wyszła.

-czy to była...

-małpka urosła... i cię nienawidzi.

Uśmiechłam się a on zaklnął pod nosem.

-nie dziw się jej, dzięki runie połączenia czasem ma dostęp do moich wspomnień, widziała to co widziała. Nie wiń jej, martwi się o mnie.

Jego twarz wyrażała zmęczenie, smutek i żal a ja mimo bólu patrzyłam na niego z uśmiechem starając nie dać po sobie poznać jak bardzo nadal we mnie tkwi to odczucie. Bolało go to. Oj bolało wszystkich. Wzięłam emmę na ręce i pogłaskałam jej policzek w tedy ta zaczęła emanować czerwona energią więc pocałowałam ją w czoło uziemiając jej siłę.

-dla niej też trzeba stworzyć naszyjnik...

-wiem pracuje nad nim-mrukła.

-wiec po co przyszliście?

-ja będę mówił za siebie. Chcę żebyś mi wypaczyła nie wiedziałem że to fałsz. Faktycznie był ktoś psoobnu do ciebie w klubie ale nie wiedziałem że to lydia więc ...

-potwierdziles że widziałeś mnie, wiem nie jestem zła... tak samo aurora nie mogę wszystko winić jace i ivanowi też wybaczam. Jednak...

Spojrzałam na Aleka z bólem.

-tobie nie wybacze nasza runa zniknęła gdy ją całowałeś piekła nocą wiem co się działo z tobą i lydia możesz mówić mi co chcesz... ale nie wybacze ci... już nie jesteś moją rodziną.

Odwróciłam się i wyszłam na tylnie podwórko. Zobaczyłam tam Crystal i chłopców którzy bawili się w wodzie a raczej Crystal moczyła nogi a chłopcy skakali pod wodą.

-czego on chce

-tego co inni wybaczenia lecz inni gdo dostaną a on nie to przez niego czuje ból.

-mamo... daj szansę wujkowi Sebastianowi, nie zawiódł cię i utrzymuje cię przy rzyciu od 7 lat. A on? nic dla ciebie nie zrobił...

-wiesz że nadal czuję coś do niego...

-czujesz coś do ich obojga to wiadome.

-crystal rozmawiałam na ten temat

-dobrze dobrze a pokażesz im Bella i olliego?

-nie, może magnusowi, i reszcie ale alekowi? apsolutnie bu udawał jeszcze bardziej że zależy mu na nas?

-może...

-nie Crystal nie

Wszedłam do środka i spojrzałam na nich siedzieli i pili kawę... oprucz Aleka który się ewakuował.

-gdzie Aleksander?

-przytłaczajace poczucie winy podcina mu skrzydła nogi i ręce więc poszedł do domu zanim twój wzrok go zmiażdżył.

-aż tak działa na niego ta mina?-wskazalam na swoją twarz i się zaśmiałam.

-tak, um chcemy cię wszyscy przeprosić każdy po rozstaniu papierów...

-rozumiem wybaczyłam nie byłam na was taka zła chyba przeniosłam to na Aleka.

-a to dlaczego...

-juz chyba nie sama zdrada a to co się działo ze mną... CRYSTAL BELLAMY OLIVIER!

-jestes pewna ?-złapała mnie za rękę izzy

-tak izzy muszą wiedzieć a mi łatwiej będzie ich ukryć

Do pokoju wbiegli chłopcy a za nimi szła Crystal. Obydwoje pobiegli do mnie i skoczyli poczym wtuliła się we mnie.

-mamo a co to za ludzie.

-pamietasz Bell jak opowiadałam wam o moich historiach z rzycia?

-tak

-wiec tak ten mężczyzna w Brokacie to ten który mnie wychował Magnus Bane po którym macie nazwisko. Obok niego siedzi Aurora dziewczyna która pomogła mi zrozumieć parę rzeczy i flirtuje z Magnusem udając że nje-w tedy usłyszałam sprzeciw ich obojga na co chłopcy się zasmiali.

-ivan to ten wampir obok blondyna który jest jego chłopakiem. Ivan to przyjaciel z dzieciństwa którego można było zapytać o wszytko z filmów a on się rozgadywal jace chłopak Ivana i mój kuzyn wasz wujek też ma taki ślad jak my bo ejstemsy z rodu herondale po którym mamy drugie nazwisko.

-a on nie miał tego parabatai? jak on się nazywał.

-alek

-tak ten który cię zranił i płaczesz przez niego gdzie jest on?

-nie poznacie go... wiem co wam siedzi w tych główkach więc nie poznacie go dla mojego spokoju.

-ale on zasługuje na plaskaczaaa

-nie Olivier pamiętaj że nie wolno nikomu robić krzywdy oprucz demonom

-wujek Sebastian jetsem demonem...

-ale innym i jego lubię nie wolno

-czy oni wiedzą że Alek...

-nie i się nie dowiedzą nigdy rozumiesz jace? jeśli dowiem się że Alek wie zniszczę was doszczętnie.

-i kto się nie słucha twoich nakazów? nie wolno niszczyć

-a to już zależy jeśli złamią mi słowo drugi ras zniszczę ich i nawet podzielę wam się popisać.

-naprawde?-spojzeli na mnie w tym samym momencie i zaświeciły im się włosy oraz oczy.

Śmiech Magnusa skupił mój wzrok na nim.

-byłaś taka sama widać jacy będą w przyszłości wygląd mają tego ale charakter i oczy są twoje.

Uśmiechłam się.

-oni są silniejsi niż ja byłam czasem ledwo sobie radzimy ale jest już lepiej.

Uśmiechłam się a oni usiadli przodem w ich stronę.

-ktorego jetsem który?

-bellamy woli ciemne kolory ma czarny naszyjnik no i specjalny pierścień herondale który zrobiłam też czarny i wogule on ubiera się na czarno a Olivier ma wręcz przeciwnie wszytko. Jednak Bell jest bardziej buntowniczy

-a co z kaczkami?-spytał Magnus ze śmiechem.

Chłopcy na sam dźwięk się skuliła a izzy przyniosła im galaretkę.

-boja się gdy raz wszedła nam do pokoju nie wiadomo skąd i to nadal będzie zagatką, zaczęli szaleć a później trzeba było napiawiac dom od wybuchu

-wybuchu?

-połaczyli głos z ogniem i rozwalili pół domu...

-glos?

-anielski język i dar banshe przeszedł na nich...

-jak radzicie sobie z tym?

-naszyjnik wchłania energię i raz w miesiącu Eryk ja usuwa.

-wzorowa matka-usmiechł się jace-tak sibei zdaje sprawę że teraz składa cię się z wilkołako-czarownika, anioła, demona upadłej anielicy i dwóch błogosławionych aniołków.

-i czarownika, nimfy i bandy łowców

Zaśmiałam się i przytuliłam chłopców.

-nadal masz część nimfy w sobie?

-yup a Sebastian ma częsc czarownika.

Z nikąd pojawił się właśnie sam Sebastian i wygonił chłopców poczym sam wziął mnie i usiadł ze mną a chłopcy znów się pojawili przy mnie.

-poszli moja kolej -sykł że śmiechem Sebastian i owinął się wokoło mnie dając głowę na moje ramię.

Magnus spojrzał na nas dwu znacznie. A jace i Ivan przekrzywili głowę.

-jesteście razem?-spytała aurora a ja pokryłam się rumieńcem.

-nie auroro nie jesteśmy razem, nie mówię że bym nie chciał ale Lili nie jest gotowa

-oh bo...

-tak wygląda to dziwnie ale gwarantuje że to czysto przyjacielska relacja.

Uśmiechał się gdy to moiwl i splątał nasze dłonie. W porównaniu z nim byłam mała i drobną więc zatopiłam się w jego ciele.

-w sumie wszytko nabiera sensu bo przestałam widzieć twoją aurę tetnilas wręcz energią a teraz już trochę mniej bo to Bell i Oli wpływali na ciebie.

Aurora spojrzała na nich a Crystal poprawiła się na fotelu.

-chcecie się przytulić do ... dziadka?

Magnus wstał a ci pobiegli do niego.

-wiec jest pan naszym dziadkiem tym Magnusem Bane wielkim czarownikiem Brooklynu?

-we własnej osobie wasza mama opowiadała wam o mnie?

-co wieczór mówiła kilka przygód

-na przykład?

-hotel wampirów, gniazdo wendigo ucieczka z baru wilkołaków wybuch w Las Vegas.

-ah ... wasza mama robiła mi problemy jednak wszystkich to potem bawiło.

Poczułam lekki zawrót głowy więc oparłam się o Sebastiana.

-co się dzieje?

-głowa mnie lekko boli-położyłam głowę na jego ramieniu a ten zaczął robić się ciepły, zawsze tak robił jak mnie chciał uśpić.

Patrzyłam jeszcze chwilę na dzieci i rozmawialiśmy z Magnusem i resztą. Oni nie chceli by działa mi się krzywda byli okłamani.

Wtulilam się w Sebastiana i zasnęłam.

Izzy pov

Ja wybaczyłam dawno ale Lili nie. Było to smutne, jednak gdy dziś wybaczyła im oprócz alekowi byłam już w połowie sukcesu.

-jak to jest że zasypia na twoich kolanach a przy są nie?

-moja tajna sztuczka-mrugł a jego zielone oczy zabłysły.

-na uczysz mnie?

-nie, nie zbyt bo przestanie być tajna.

Wyszczrzył się i pogłaskał ją. Uśmiechłam się i przytuliłam emmę.

-przenosisz się do nas?-spytał Ivan.

-raczej nie bo Eryk mieszka tu u Lili. Może ty i Ivan się wprowadzicie?

-ale czemu?

-bo jesteś herondale? Masz prawo tu być.

-ale Lila...

-lila wybaczyła wam wszystkim

-oprucz Aleka

-bo on złamal jej serce.

-ale... wszyscy wiemy że to nie jego...

-ej nie przekonasz jej, zbyt cierpi każdej nocy -powiedział Sebastian chłodno tak że niemal czuć było w powietrzu zimny wiatr.

-co się dzieje nocą?-spytał Magnus a teraz my którzy co noc wiemy co się dzieje spojrzelismy na Magnusa.

-lila co noc płonie... jej moce ją niszczą przez ból.