Als een pacifist ben ik tegen geweld,
Maar als mens zie ik in dat ik soms niet anders kan. Er staat een muur voor me , één zo hoog dat ik er niet over kan, en zo breed dat ik er niet omheen kan gaan.
Ik ben genoodzaakt om me te bewapenen tegen degene die ik lief heb. En ik wil jou geen pijn doen, en ik wil jou niet verwonden. Maar hoe langer ik het licht laat schijnen, des te langer ik brand en hoe hoger ik jou laat stijgen des te harder ik je laat vallen.
Dus daarom doe ik het.
Daarom pak ik het mes, en berg ik het in je hart.
En als je tranen over mijn wangen rollen, als ik in een ineenstuik door jou pijn, hoor ik een stem: het is beter zo.