Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 15

CHAPTER 15

ENJOY READING

ISHA POV

Ilang araw narin ang nakalipas.

Madami ng nag bago nababawasan narin ang masasamang nangyayarie sa paligid nila Clyde. Kaya masaya ako at nalagpasan namin lahat ng to.

Nakita ko si Clyde sa di kalayuan. Na malungkot napara bang may iniisip. Kahit ako nalulungkot din sa mga nangyayarie. Nalulungkot si Clyde dahil kanina lang ay nalibing na ang lamay ni Drie. Kahit paman hindi maganda ang samahan nila pinsan at pinsan nya parin yun.

Nakakalungkot lang dahil di man lang nag tagal ang kanilang pag sasama mag pinsan. Kaya di ko masisisi si Clyde.

Dalidali ako pumunta ng pwesto nya.

"Clyde okay kalang ba? Alam ko Clyde malungkot ka ngayon. Pero hindi bat dapat masaya karin? Dahil tinanggap na sya ng diyus natin. Isipin mo nalang na walang perpektong tao sa mundo. Lahat tayo pantay pantay ang tingin ng diyus lahat din tayo ay mamamatay sa tamang oras. Kaya habang mabubuhay tayo kailangan natin eh tama lahat ng pag kamali natin."Sabi ko

Nagulat ako nong bigla nya akong niyakap. At doon ko nalaman habang yakap yakap nya ako at naramdaman ko ang ilang patak ng luha sa kaniyang mata na dumapo sa akin damit. Kasabay ng ilang hikbi nya. Kaya hinimas himas ko ang kaniyang likuran upang patahanin sya

Mukhang hindi pa nya kaya or hindi pa sya sanay na wala na yung kaniyang pinsan kaya ganun nalang ang kaniyang lungkot. Hindi din kasi mag tatagal ay eh lilibing narin ang bangkay ni fritz. Na hanggang ngayon hindi parin maka paniwala si ate jenny na patay na si fritz.

Natatakot sya sa magiging future nya at sa kanilang maging anak. Pero andito naman si Clyde upang tumayo bilang ama sa magiging anak nila ate jenny at fritz.

CLYDE POV

Ilang araw or buwan narin ang nakalipas nong tuluyan ng nilibing si Drie kasunod ng pag libing din sa bangkay ni Fritz. Hindi ko parin talaga lubos akalain na mawawala sa amin ang mahal namin sa buhay. Kong kailan nag kakaayus na doon pa sila mawawala.

Sunday ngayon kaya walang trabaho.

Biglang may kumatok sa pinto kaya dalidali ko binuksan baka kasi sila ate at si Isha. Umalis kasi sila kanina upang mamasyal. Nag paiwan ako dito dahil biglang sumama ang pakiramdam ko kanina.

Nong binuksan kona yung pinto.

Nagulat ako nong yong mommy ni Sha yung nandito.

"Madam. Buti po at napa dalaw po kayo

dito. Pasensya napo kayo wala po dito si Sha dahil may pinuntahan sila ni ate."Sabi ko

"It's okay. Mas mabuting wala dito yung anak ko dahil may mahalaga akong sasabihin sayo."Sabi nya kaya napa kamot nalang ako sa akin buhok

"Ganun poba? Sige po pasok po muna kayo upang mapag usapan po natin ang gusto nyong eh pag usap."Sabi ko at tumungo kami sa sala namin. Agad ko sya pina upo.

"Pasensya napo kayo madam midyo maliit lang po talaga ang bahay namin."Sabi ko habang nahihiya

"It's okay Clyde. At tsaka nanggaling din kami sa mahirap na pamilya kaya sanay narin ako."Naka ngiting sabi ng mommy ni Isha

"Madam ano pala yung sadya nyo po?

Maaari kobang malaman?"Sabi ko naba buntong hininga muna sya bago mag salita.

"Malapit na kasi yung birthday ni Isha.

Gusto ko sanang imbitahin kayong pamilya. At gusto korin na tulungan mo akong eh surprised si Isha sa mismong birthday nya."Sabi ng mommy ni Sha na ikinabigla ko

Malapit na pala ang birthday nya. Bat di nya manlang binanggit sa akin. Sa totoo lang kasi matagal kona syang gusto pero wala akong lakas na luob upang sabihin. Na bigla nalang ako nong pumunta ako sa hospital binanggit nya sa akin na gusto nya ako.

"Madam. Maaari poba akong mag tapat sayo?"Tanong ko habang kinakabahan

"Oo naman."Sabi nya

Napa buntong hininga muna ako bago mag salita.

"Alam kopo kasi na madaming bagay na nag kakasundo kami ng anak nyo. Meron din bagay na pinag-awayan or nag kaka tampoan kami. Pero gusto kopong Sabihin sayo na. Gusto kopo yung anak nyo."Sabi ko. Hindi ko alam pero bigla akong nahiya. Kinakabahan baka di ako tanggap ng mommy nya.

Parang yung mundo ko ay umikot nong inamin ko sa kaniyang mommy ang naramdaman ko. Hindi ko alam kong panatag naba ako or kabahan sa possible sagot ng mommy nya. Hyyst. ngayon palang kinakabahan na ako sa mommy nya. Papaano pa kaya kong umamin ako mismo kay Isha? Tatanggapin nya pa kaya ako?

"Botong boto ako sayo. Para sa anak ko."Sabi bigla ng Mommy ni Sha kaya napa tingin ako ng deritso sa kaniya. Nakita ko na naka ngiti sya. Kaya ngumiti nadin ako

"Salamat oh."Sabi ko

"Gusto mobang nag propose kay Isha

sa mismong birthday nya?"Tanong ng Mommy ni Isha. Na ikinabigla ko.

Kaya ko kayang umamin sa kaniya?

Kong aamin man ako sasagutin nya kaya ako? Or malabo na? Kinakabahan ako sa pweding sagot. Pero ito na kaya ang time upang umamin na sa kaniya? Total Wala nang problema. Kong meron man hindi na kalala. Kaya maaaring maging okay na ang lahat.

ISHA POV

"Isha bat hindi mo sinabi na malapit na pala birthday mo."Sabi ni ate jenny na ikinabigla ko. Papaano nya nalaman? Hindi naman sa hindi ko gustong malaman nila. Sasabihin ko naman talaga sa kanila sa mismong birthday ko.

"Ate sasabihin ko naman po dapat sa inyo sa mismong birthday ko. Kaso eheh na unahan nyo na ako."Sabi ko at sabay kamot ng akin batok

.

.

.

"Clyde. Punta kayo sa birthday ko."Naka ngiting sabi ko

Tinignan lang ako ng makahulogan ni Clyde. Na para bang may iniisip sya.

"I'm sorry Sha. Mukhang hindi ako maka punta sa mismong birthday mo. Madami kasi akong gagawin."Sabi nya kaya yung ngiti ko ay napalitan ng lungkot. Hindi ko alam pero nasaktan ako

"Clyde. Hindi moba pweding e pag paliban yan?"Sinubukan kong wag umiyak at wag ma Utol habang sinasabi sa kaniya ang gusto kong sabihin.

"I'm sorry sha pero yun lang kasi na araw ang pwedi sa trabaho na akin pinasok. Hayaan mo babawi ako sa sunod na araw."Sabi nya kaya mass lalo akong nasaktan

"Sige okay lang. Sandali lang ha nag text kasi si mommy. Uuwi nadaw muna ako."Sabi ko at hindi kona hinintay pa ang kaniyang Sabihin.

Bakit ako nasasaktan? Gusto kolang na sya Yung unang makita ko sa mismong araw ng birthday ko. Gusto ko na sya yung makakasama ko sa mismong birthday ko pero bakit hindi nya manlang nagawa? Bakit kailangan pang mangyarie to?

Iba parin ang birthday at iba din yung sunod na araw. Ang daya naman eh. Ang daya daya bakit ba kasi? Bakit?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro