Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

lxv

—Bakugō, ponlo aquí, quiero que le dé el sol de lleno —apunta la señora Inko con rostro triunfante.

Katsuki, tratando de mover la maceta de piedra -o de sepa qué carajos sea porque estaba malditamente pesada-, asiente con la cabeza mostrando sumisión a su pedido.

—¿Aquí?

—No, más allá.

—¿Aquí?

—Mmm... No, gíralo.

—¿Así?

—Mmm...

Katsuki se levanta junto a ella y se ponen a admirar la maceta. Estaba bien, pero había algo que sentía que no funcionaba. Se veía bien, pero no espectacular.

—No me gusta.

—Tampoco a mí —se palmea la cara la señora Inko.

—No se preocupe, la vuelvo a mover.

—Eres más samaritano que mi hijo.

No es como que me la quiera echar a la bolsa —piensa Katsuki.

—Me gusta ayudar a la gente —el rubio le sonríe— y usted me agrada.

—También me agradas —la señora le palmea la cabeza—, aunque digas que eres fan de Seojun, hay que estar mal.

—Acabamos de hacer la paces y aun no hacemos la masa para el pastel.

—Cierto, mi boca es una tumba —ella le sonríe de igual manera.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro