#LGS2Shot #LGS2chapter12 #LaGrilla2

***
SA wakas ay malaya na si Claude sa gabing ito. Pagkatapos ng game practice para sa umagang ito ay tinawagan niya agad si Mosa. It would be twelve minutes to eight in the morning. Sapat naman siguro ang maikling oras na iyon para makumusta saglit nang personal ang kaniyang nobya. He would also invite her for dinner later.

Puwede rin siyang tumambay sa gymnasium pagkatapos ng kaniyang klase. He would volunteer to help with the decorations and preparations for the Valentine’s Ball which would be in two weeks. Tiyak na matutuwa si Mosa sa pagbawi niyang ito sa dalaga.

‘Maybe, I should also give her flowers after our class,’ dagdag pa niya sa sarili. Habang bitbit ang sa isang balikat ang pula niyang bag ay masigla niyang binaybay ang pasilyo patungo sa basketball court. Kalalabas lang kasi niya ng locker room.

Saktong paglabas niya ay sinalubong siya ni Curtis. Tila inabangan talaga siya nito dahil intensiyonal na humarang ang kapatid sa kaniya. Nagsalubong tuloy agad ang kaniyang mga kilay. He didn’t have time to deal with him. He had to get in touch with Mosa now!

“Ano?” anas niya rito, gusot na gusot ang mukha.

“Ano itong nababalitaan kong sabay kayong umuuwi ni Freya?” salubong naman ng mga kilay nito.

Claude could not help a sarcastic scoff before smirking mockingly at this annoying creature. “Sa talino mong iyan, nagpapaniwala ka sa mga tsismis?”

“Not really. That’s why I am asking you to confirm it.”

He shrugged. “I have no time to talk to you about nonsense. I need to see Mosa.”

Sinagi niya ng kaniyang balikat ang balikat nito para mapaatras ito mula sa pagkakaharang sa kaniya. Nilakihan niya ang mga hakbang para hindi na siya mahabol pa ng kapatid.

Dahil sa pangongompronta ni Curtis, naalala ni Claude ang pag-uusap nila kanina ni Freya.

‘He asked Freya to meet him after class. Tungkol ba sa pag-uwi namin nang sabay ang itatanong niya sa babaeng iyon?’ Lalong nagdilim ang kaniyang anyo. ‘Looks like the devil is working overtime to steal my girl.’ Maangas na nagtaas-noo siya sabay tulak sa pinto ng basketball court pabukas. He stepped out and down to the steps, welcoming the sunlight that illuminated his serious face. ‘As if I’ll let him win.’

Katulad ng inaasahan ni Claude, naabutan pa niya si Mosa na nakaupo sa bench sa school garden. Nakaharap ang bench sa mga pananim na masuyong hinahaplos ng malamlam na liwanag ng bagong sibol na araw. The place was peacefully quiet, the birds could be heard singing clearly. Napangiti si Claude sa sobrang ganda ng ambiance na tila nakikiayon sa balak niyang suyuin ang girlfriend.

He took in a deep breath and briefly ran a hand through his hair. When he felt confident enough that he looked too good to resist, he carefully paced closer to Mosa.

Pagtayo niya sa gilid ng dalaga ay hindi niya napigilan ang sarili na pasadahan ito ng tingin. She wore her shiny black shoes along with her pencil skirt and blouse school uniform. Her straight black hair was tied into a sleek, low ponytail—a hairstyle she rarely donned, but still looked good on her anyway. Sa palagay niya, nag-ponytail ito para hindi humarang ang buhok sa paningin nito. Nakayuko kasi ang dalaga sa sketchpad na nakapatong sa kandungan nito. Abalang nag-i-sketch ito rito.

“Babe,” he greeted softly.

Natigilan ang dalaga sa pag-i-sketch sa kandong nitong sketchpad at inangat ang tingin sa kaniya. Napansin niya ang paglambot ng mukha nito, na tila ba may biglang nanakit dito. Pinangunahan tuloy siya ng pagtataka bago sinundan ng kaniyang pag-aalala sa naging reaksiyon nito.

Mosa lowered her eyes. “Claude . . .”

‘She did not call me ‘babe’ or ‘baby,’’ he thought, more worried.

Isinara ng dalaga ang sketchpad at isinilid ang lapit nito sa bulsa ng shoulder bag. Nagmamadaling tumayo ito at niyakap ang sketchpad sabay silip sa suot nitong wristwatch. “Malapit na ang first subject ko—”

“Ihahatid na kita,” presinta niya.

Napatitig si Mosa sa kaniya at napalunok bago marahang tumango.

They walked side by side in silence. Nanatiling nasa ibaba ang tingin ni Mosa habang siya naman ay kabadong pinag-aaralan ang mga kilos nito. A few seconds later, he mustered the courage to initiate a conversation.

“Ako na ang magdadala sa mga gamit mo.”

“Hindi na. Konti lang naman ’to,” mahina nitong wika.

“Nagtatampo ka pa rin ba dahil late na ako nakakatawag at nakaka-reply sa mga text mo?” he asked softly.

Hindi nakasagot agad ang dalaga. Their time was running out as well, but he patiently waited.

“I’m sorry, kung tulog na ako kaya hindi ko na nasasagot ang iba mong tawag,” wika nito sa wakas.

“It’s my fault. Not yours. Hindi naman tama na pagpuyatin kita sa kahihintay kung kailan ako tatawag,” aniya bago nahihiyang napayuko. Napakamot pa siya sa kaniyang batok. “You know how I am when I get too focused on basketball . . . Nawawala sa isip ko ang mga importanteng bagay . . . at tao.”

Mosa slowly nodded her head and looked straight to where they were going.

“But later, after our practice, dederetso ako sa gymnasium. Tutulong ako sa pag-aayos n’yo roon, pagkatapos, ihahatid kita pauwi.”

“No,” lingon ni Mosa sa kaniya. Tila sinaksak siya sa dibdib nang makita ang sakit sa mga mata nito. “Ipahinga mo na lang iyan imbes na tumulong ka pa sa SC at umuwi nang late.”

“Babe, hayaan mo akong makabawi. Please?”

Mosa stopped walking, making him automatically halt and turn to completely face her. Hindi niya maintindihan kung ano ang mararamdaman sa mapangkilatis nitong pagkakatitig sa kaniya. Para bang may hinahanap ito sa kaniyang mga mata.

It took him a while before he realized that her gaze was full of doubt.

Suspicions.

Naalala niya tuloy si Curtis at ang tinanong nito sa kaniya kanina.

Claude could not help clenching his fists tightly.

“Is there a problem, Mosa?” lakas-loob niyang tanong, kontrolado pa ang paghahalo ng emosyon sa kaniyang boses.

Mosa lowered her eyes.

Nagtangis ang bagang niya habang pinagmamasdan ang reaksiyon ng dalaga. ‘Meron nga. Nalason na ba ng demonyong iyon ang utak ni Mosa?’ Inayos niya ang pagkakasukbit ng bag. ‘Mamaya, kakausapin na ni Curtis si Freya. Hindi ako puwedeng maunahan ng demonyong iyon. Bago pa niya malason ang isip ni Mosa, didiskartehan ko na ito!’

He gently cupped Mosa’s cheeks and lifted her face to meet his gaze. “Nakausap ko kanina si Curtis. He’s babbling about this rumor regarding me and Freya.”

Namilog sa gulat ang mga mata nito.

“You don’t believe that, do you?”

Habang patagal nang patagal ang pagkatigagal ni Mosa ay palalim nang palalim ang sugat na namumuo sa kaniyang dibdib, sa kaniyang puso. Hanggang sa hindi na ito maikubli ng kaniyang mga mata. Gumuhit ang pait at hinanakit sa mga ito.

Bumitiw si Claude sa mukha ng dalaga bago pa mapahigpit masyado ang pagkakahawak niya rito. His shaky hands clenched in anger.

“Is that how weak your faith is in me, Mosa? Naniniwala ka na maipagpapalit kita sa iba?”

Naluluhang napaiwas ito ng tingin.

Nagtitimping napailing si Claude. “Ayokong may pag-awayan na naman tayo, Mosa. Naka-get over ka na sa mga babaeng naghahabol sa akin noon dahil MVP ako, ’di ba? Napatunayan ko naman sa ’yo na wala akong pinatulan sa kanila. Kaya bakit—” He released a harsh sigh and shook his head. Pinigilan niyang mapagtaasan ng boses ang dalaga. “Never mind. You’ll never understand my sacrifices anyway.”

“S-Sacrifice?” wika nito, bahagyang nanginig ang boses.

Nag-aalalang napatingin tuloy si Claude kay Mosa. Deep inside, he thanked God that she wasn’t shedding tears yet, but he could not help this irritation enveloping him. Bakit may hinanakit kasi sa tono ng pananalita nito?

“Sacrifice para sa iyo ang umiwas sa mga babaeng naghahabol sa iyo? Ibig sabihin, hindi ka willing na lumayo sa tukso para sa relasyon natin? Para sa akin?”

He groaned in frustration. “Babe, you’re misunderstandign me—”

The school bell rang at the same moment when Mosa replied. “Then help me understand!”

“Ang gusto kong itanim mo sa utak mo, kahit anong mangyari ay ikaw ang gusto ko! Kahit anong mangyari, hindi kita iiwanan at hindi ako makikipaghiwalay sa iyo! Ang hinihingi ko lang ay manatili kang akin! Huwag kang mapapaniwala sa mga sabi-sabi ng kahit sino! Everything I do is for our own good!”

“I don’t know anymore, Claude! You’re drifting away, farther each day! Kaya hindi ko na alam kung ano ang paniniwalaan ko!” she blurted before running off to get to her classroom.

Galit na tinanaw niya si Mosa. ‘Do you really love me, Mosa? Kung oo, bakit ang bilis mong mawalan ng tiwala sa akin? Bakit ang bilis mong magduda?’ He stared at his closed fist. ‘Oo. May hindi magandang nangyayari sa amin ni Freya, pero kapag nalaman mo ito sigurado namang magbabago ang tingin mo sa akin kahit na para sa ikabubuti mo itong pagsasakripisyo ko.’

He took a deep breath and walked to his classroom.

‘Kaya hindi mo puwedeng malaman ang tungkol sa amin ni Freya. Hindi ito puwedeng malaman ng kahit sino. You don’t have to know the sacrifices I make, just to make sure you’re happy and safe, and your reputation is protected.’

***

“YES, Claude! Oh, yes!” Halos mapugto na ang hininga ni Freya sa kauungol sa pangalan niya.

Samantala, walang-humpay niya naman itong inulos. Claude clutched on Freya’s arms as he slammed his hips against hers, penetrating himself deeper inside her.

‘She’s Mosa. . . . She’s Mosa. . . . She’s fucking Mosa. . . .’ paulit-ulit na binubulong iyon ng kung anumang boses na nasa likod ng kaniyang isipan. ‘You are punishing Mosa for being so cold, so impatient . . .’  patuloy pa ng utak ni Claude habang nakatitig sa mga mata ng kaniig kahit malayo ang kaniyang tingin. ‘Bakit ba kasi kino-cold treatment mo ako buong araw, Mosa? You know how horny I get when you’re mad. How I want to fuck you so bad, but you won’t even meet up with me!’

Kung nakaabot kay Curtis ang bulong-bulongan tungkol sa pag-uwi nila nang sabay ni Freya, sigurado si Claude na narinig na rin iyon ng iba pang mga nag-aaral sa university. Kaya kahit na gusto niyang sorpresahin si Mosa sa Student Council Office, sa classroom, o sa gymnasium para alayan ng bulaklak, luhuran, at suyuin ay hindi niya magawa. If he did that, people would confirm that he and his girlfriend had problems and news about it would spread. He was truly desperate to make up to her, but he also would not want to embarrass her in front of other people. He didn’t want to pressure her either to forgive him just because he made a public apology.

Ilang beses siyang tumawag at nag-text para makipagkita rito sa school garden o sa parking lot, pero hindi sinagot ng dalaga ang alinman sa mga ito.

That was why he ended up here, in Freya’s bedroom.

At this moment, he could only see Hermosa’s face. How he wanted to slap Freya across the face everytime he would see her, but this time, he could not. Si Hermosa kasi ang nakikita niya. He knew that he was fucking Freya, but when the lights were dimly lit, it was easy for him to imagine that it was Mosa.

Kung pumayag lang si Mosa na makipagkita sa kaniya after class, e, ’di sana makapagdadahilan siya sa Freya na ito na may mga plano na siya para sa gabing ito. Maidadahilan pa niya sana na ang pagkakaalam niya ay makikipagkita ito kay Curtis kaya gumawa na siya ng plano kasama si Mosa. Sigurado naman kasing hindi ipapa-postpone iyon ni Freya kung ayaw nitong makahalata si Mosa na may nangyayari sa kanila.

But now that Mosa would not even answer his calls and texts, it gave Freya another opportunity to blackmail him into attendig to her lewd needs.

‘Fuck this life!’ he thought angrily as he took one hard shove to shatter Freya’s hips.

Narindi siya sa matinis nitong pag-iyak. Napasobra yata ang pagkakasagad niya dahil maliit na babae ito at hindi proporsiyonal sa katawan nito ang haba ng kaniyang sandata.

‘Bakit ba hindi hindi na lang siya magtiwala sa akin? A person doesn’t have to know everything when they trust a person, right? Para din naman ito sa imaheng iniingat-ingatan namin!’

He bit his lower lip and dropped himself beside Freya, panting after an exhausting night of fuck. Then he let his cum spurt out.

‘But damn, it does feel good,’ nagi-guilty niyang amin sa sarili.

Freya was like a sexual machine. She never seemed to get tired. Mula sa once a week na fuck session, nakakatatlong beses na sila sa isang linggo. Hindi ito katulad ni Mosa na kailangan pa niya timing-an kung kailan nasa mood dahil marami itong activities sa university. Bukod doon, minsan ay inaatake din siya ng guilt sa tuwing nakaka-sex si Mosa. Kahit paraan niya kasi ang sex para iparamdam ang pagmamahal dito ay hindi pa sila guma-graduate. Natatakot siyang mabuntis ito nang maaga at maging dahilan pa siya para hindi matupad ng dalaga ang pangarap nitong maging sikat na fashion designer.

Meanwhile, Freya was always available. She was also willing to go intense too, which his body seemed to like because he would cum over and over at the tricks she would do to him.

Ito na nga siguro ang masakit na katotohanan sa usapang sex. Ang kagustuhan ng katawan ay hindi nangangahulugan na tumutugma na rin sa kagustuhan ng isipan. He recalled what he learned from a friend who just graduated last year, Leonard Tierra.

He was a victim of sexual abuse. And he said that the body’s response was sometimes difference from a person’s will or interest. Victims of sexual abuse come sometimes or get a hard-on, but that didn’t make the crime acceptable or consensual.

In Claude’s case, his body was responding, but his heart and mind was dealing with so much emotional torture. May mga pagkakataong gusto na lang niya mag-quit at hayaan si Freya na ilabas sa publiko ang sex video. Pero tuwing naiisip niya ang kapakanan ni Mosa, nanunumbalik ang kaniyang lakas ng loob na ituloy ang misyon.

Pagbibigyan niya ang gusto ni Freya pero pasimple niyang hahanapin sa condo nito ang kopya nito ng sex video. He didn’t know how long he could keep up with this, but he had to hurry in finding that video before he completely lose his sanity or Mosa, or both.

To make his situation bearable, he would just imagine he was fucking Mosa. He would just try to focus on the orgasm, on the satisfaction that his body feels because if not, he might completely go insane.

But his heart ached everytime he would wonder what if Mosa finds this out.

‘No, she shouldn’t. Hindi puwedeng malaman niya ito. Matatapos ito nang hindi nalalaman ni Mosa. She should have nothing to worry about.’

Claude was done cumming. Freya moved to his lap and licked his cock clean like a nasty lap dog. He didn’t mind since he began feeling numb already. Nasapo na lang ni Claude ang noo gamit ang kabilang kamay at sinuklay pataas ang buhok na namamasa na dahil sa pawis.

‘Hanggang kailan ba kami magiging ganito?’

“Sarap,” pasada ng dulo ng dila ni Freya sa kaniyang ulo sa ibaba.

Nanatiling patay-malisya naman si Claude. Nakatitig na lang siya sa kisame. “Pumunta lang ako rito dahil sinabi mong nakipagkita sa ’yo rito si Curtis. Ano’ng sadya no’n sa ’yo?”

Umayos nang pagkakadapa sa pagitan ng kaniyang mga hita si Freya at ngumisi. “My, my. Getting possessive of me now, Claude? Natatakot ka bang ang kapatid mo naman ang makalasap ng sarap mula sa katawan ko?”

“Just answer the damn question,” he muttered wearily.

Freya giggled lowly. “He just asked my opinion about what he’ll wear for the Valentine’s Ball. Niyaya niya akong maging date niya.”

Claude scoffed. ‘And she buys that? Is she even aware that Curtis knows that we were seen leaving the school together twice? Twice, dahil sa sobrang tigas ng mukha ng babaeng ito? Talaga bang thrill sa buhay niya ang testing-in kung mahuhuli ba siya o hindi sa mga kalokohang ginagawa niya?’

“Natahimik ka,” ani Freya sa nanunuksong boses. “Jealous?”

Nagtitimping ipinikit na lang niya ang kaniyang mga mata. ‘Ano’ng oras ba matutulog ang babaeng ito para makapaghalughog na uli ako rito?’

***

ONE WEEK LATER . . .

“HOW’S the spying?” bulong ni Mosa kay Curtis na nakita niyang nakatitig sa digicam nito.

Ewan niya kung ano ba ang nakagugulat sa ginawa niya kaya nagmamadali nitong in-off ang hawak na gadget at ipinatong iyon sa bakanteng espasyo sa tabi nito sa bench. Bakit ba ito nagulat kung may usapan naman silang tatambay ngayong lunch break sa bench sa ilalim ng puno ng mangga bago kumain sa cafeteria. Hihintayin din nila rito si Claude.

“W-What are you doing he—” Buntonghininga nito at kumalma muna bago sumagot. “Wala naman akong napansin na . . . na kakaiba.”

Her eyes narrowed. Pinagtatakpan ba ni Curtis ang kuya nito mula sa kaniya? Kilala niya kasi ito, e. Bukod doon ay si Mr. Obvious pa ito, lalo na kung nakararamdam ito ng takot o nerbiyos. His tension was all over his face, on his body language, too. He could not even look straight into her eyes, to her face rather.

“Wala ba talaga? Tell me the truth, Curtis,” usig niya rito.

“Wala,” alanganing ngisi nito sa kaniya.

Hindi siya kumbinsido kaya tinitigan pa niya nang matagal-tagal sa mga mata si Curtis. Umaasa siyang makukuha niya ito sa mataray na tingin, kaya lang, nanatiling walang-tinag ang binata. Sinalubong lang niya nang nakakukot ang noo ang kaniyang nanghahamong titig.

Mosa sighed in surrender and looked to the school garden in front of where they sat. She took in a deep breath.

What was the use of asking Curtis about the result of his spying on his own brother? E, nakalimutan na nga niya na may usapan silang ganoon. She got too busy lately, and moreover, Claude got a more valid reason this time to spend less time with her—his scheduled basketball practice. Kung hindi pa niya nakitang titig na titig si Curtis sa digicam nito ay hindi pa niya maaalala ang pagpapaespiya kay Claude dito.

“Kung ganoon, wala siguro akong dapat ipag-alala. Nagtalo kami ni Claude kaya one week ko na siyang hindi kinakausap. Hindi ako nakipagkita sa kaniya at hindi ko rin sinasagot ang mga tawag o text niya. Ewan ko ba kung dahil lang sa nasanay lang ako o abala ang isip ko sa ibang mga bagay kaya hindi ko na masyadong napapansin ito.” Mosa glanced at him, using her gaze to ask him to agree with her. “Ikaw naman, ang hirap hagilapin bigla rito sa school. And since, you’re ignoring my calls and texts, I’ve decided to come here and meet Claude.  Dahil kung wala ka namang maibalita sa akin, ibig sabihin, wala kang makita na kaduda-duda sa kanila ni Freya. So, magpapakumbaba na ako at makikipag-ayos na sa kaniya.”
Then, Mosa lowered her head. Tumipa siya sa hawak niyang cell phone.

Curtis looked at her on the side of his eye. “What are you doing?”

“Replying to Claude. He texted me earlier to meet him here, that’s why I’m here.” Pagka-send niya ng text message ay nilingon niya ang kaniyang best friend. “I came here to confront him, actually. Mabuti na lang at nakausap kita. Nagbago na ngayon ang isip ko. Makikipagbati na ako sa kaniya.”

Curtis’ eyes widened. Hindi maunawaan ni Mosa kung bakit tila gumuhit ang panic sa mga ito. “Pinapunta ka niya rito?”

“Oo.” Then she looked to her front—to the garden first before her eyes raised to the cloudless deep azure sky. “Siguro, talagang busy lang kami, ano? Halos buong araw kasi akong nandito sa uni para sa pag-o-organize sa Valentine’s Ball. Si Claude naman, kung hindi sumasakto ang free time niya sa free time ko, may praktis naman ng basketball para sa laban nila sa March. Parang hindi rin naman napapansin ni Freya nitong nakaraan na naiilang ako sa kaniya, a sign that she must be innocent about all of this. Siguro . . . gumagawa lang ng gulo iyong Bridgette na iyon. After all, she’s a man-hater.” Humarap uli siya kay Curtis. “Kung alam mo lang kung ano pa ang mga pinagsasasabi niya tungkol sa ’yo noong photoshoot . . . Hay, naku.”

 “Well . . .”

“May resulta na pala ang pag-e-espiya mo, bakit hindi mo sinabi sa akin agad?”

Curtis looked down to his digicam. “Sasabihan naman sana kita. Gusto ko lang makausap muna si Claude.”

Naalala ni Mosa ang nabanggit sa kaniya ni Claude noong huli nilang pag-uusap kaya napasinghap siya. “Oh! Are you going to apologize to him? Hindi ba, kinompronta mo siya kinabukasan no’ng photoshoot natin? Pagkatapos kong sabihin sa ’yo ang sinabi sa akin ni Bridgette tungkol sa kanila ni Freya?”

“Alam mo?” anito, tila iritado.

“Oo, kasi nabanggit ni Claude noong nag-away kami no’ng Wednesday.”

“Sorry, Curtis,” singit ni Claude ng upo sa pagitan nila ni Mosa. Natatarantang dinampot naman ni Mosa ang digicam ni Curtis na muntik na nitong maupuan. “But Mosa and I will be eating alone.”

Inekis ni Curtis ang mga braso nito. He didn’t look angry but there was frustration on his face. “No fair! I texted you first! I need to talk to you alone! Bakit pinapunta mo rin dito si Mosa?”

Umakbay sa kaniya ang kaniyang nobyo at mabilis na dinampian ng halik ang kaniyang mga labi bago nito binalingan ang kapatid. “Yes, fair. At kung ano ang sasabihin mo sa akin, siguro naman, puwede mong sabihin din sa harap ng girlfriend ko.” Claude turned to her and smiled sweetly. “Isn’t that right, babe?”

Mosa could not help a small smile. After doubting Claude, how could he show her this way how much he trusts her? “Yes, baby.”

“Isa pa,” patuloy ni Claude, nakatigin na uli sa kapatid nito, “kailangan kong makabawi rito sa girlfriend ko, e. Nagtatampo na kasi masyado raw akong busy kahit siya naman itong kabi-kabilaan ang schedule.”

Napatitig na lang si Mosa sa lalaki. It made her smile knowing that Claude was still always willing to fix even the smallest glitch that would come along within their relationship.

“Well,” kibit-balikat ni Curtis bago ito tumayo at sinukbit ang bag. Sa hindi malamang dahilan ay tila nagmamadali ito at hindi rin makatingin kay Claude. “Fine. I’ll go to the cafeteria now then.”

“Good,” tapik ni Claude sa balikat ng kapatid.

Curtis quickly left the bench without looking back at them.

“Hindi ka ba interesadong malaman kung ano ang gustong sabihin sa’yo ni Curtis?” nag-aalalang lingon niya kay Claude. “Bakit hindi mo muna siya pinagsalita at pinakinggan?”

“Paano ko mapakikinggan, e, siya itong umalis bigla?” lahad ni Claude ng isang kamay para ituro si Curtis kahit wala na sa kanilang paningin.

“Puwede mo naman siyang pigilan.”

“You know Curtis, hindi ko siya mapipilit kung ayaw na niyang sabihin.” Makahulugan ang pagtanaw uli ni Claude sa kapatid. Mosa just could not understand what his kind of gaze meant though. It was as if, Claude had really drifted far enough from her, for her to find it hard to read him this time. . . .

Napapaisip din siya sa ikinilos ng kaniyang best friend. Curtis must be trying to filter some information away from her awareness. Because if he wasn’t, why didn’t he update her about the result of his spying on Claude and Freya? Why didn’t he tell Claude what he was planning to say to him at her presence?

At gaano kaimportante ang sasabihin ni Curtis kay Claude at kailangan pa nila itong pag-usapan nang harap-harapan?

When she did not reply, Claude stood up and glanced down at her, offering his hand. “Tara na, babe. Saan mo gustong kumain?”

Nakangiting tinanggap niya ang kamay ng nobyo at tumayo na rin. “Well, what about that newly opened pizza resto?”

Nilingon ni Mosa ang bag sa bench para bitbitin ito, pero nang akmang dadamputin na niya ito ay napansin niyang hawak pa pala niya sa kaniyang kandungan ang digicam ni Curtis!

“Wait—” putol ni Mosa sa mga sasabihin pa sana ng kaniyang boyfriend. “Curtis left his digicam.”

“Just keep it,” Claude sighed. “Mamaya mo na ibalik sa kaniya. Hahanapin din naman n’ya ’yan sa ’yo.”

Pagkakolekta ni Mosa sa kaniyang mga gamit, tumungo sila ni Claude sa parking space ng university at sumampa sa motorsiklo ng binata. Pumunta sila sa sinuhestiyon niyang restaurant para kumain ng tanghalian dito.

***

Read advance and full chapters on Patreon: https://patreon.com/anamarive

•••

OFFICIAL NA, PUWEDE NA! La Grilla Series 1: Come Here will come here into our homes and arms soon!

Pre-order period: Sept 17 to November 17, 2024

Click on the pre-order link to save your copy: https://www.cognitoforms.com/KPubPH/LaGrillaSeries1ComeHereByAnamariessOrderForm

IN THE MIDDLE OF THE HEAT
La Grilla Series #2
Copyright: 2024
R-18, General Fiction, Sexy Romance, Drama

Facebook Page: ANAtheCowgirl
Wattpad: ANAtheCowgirl
Twitter: anathecowgirlwp
Instagram/Threads: anathecowgirl
Email: [email protected]