#LGS1Confusion #LGS1Chapter35 #LaGrilla1

***

TILA ginulungan ng pison ang ulo ni Leo. Namimintig ito sa sakit.

Kung ano ang gaan ng pakiramdam niya nang malasing ay siya namang bigat ng kaniyang buong katawan nang magising mula sa panandaliang pagkalutang hanggang sa lamunin ng kawalan.

But only one thing was clear now: Melissa was a liar after all. Drinking would not really make him feel better, like what she said. What he felt at first was just an illusion, preparing him for this headache that followed!

Leo sat up and squeezed his palm against his forehead. Mariin siyang pumikit habang hinihintay na mabawasan saglit ang pananakit ng ulo bago siya dahan-dahang nagmulat ng mga mata. He saw himself sitting on a bed with one of his knees lifted up. Nakapagtataka na wala siyang pang-itaas na suot at mula sa kaniyang kandungan pababa ay natatakluban siya ng puting kumot.

His eyebrows furrowed. Kinutuban siya nang hindi maganda. Natatarantang tinanggal niya ang kumot at ginimbal ng hubad na katotohanan.

Pakiramdam niya ay mababaliw na siya sa pagkalito at pagkatuliro na sabay kung umatake sa kaniya. He wasn't used to this. He was the smart achiever in his family, the breadwinner. He never knew how it felt to be stupid, to be clueless.

Leo looked around wildly. He was a strange room but decently small with only one drawer cabinet to its left.

Natatarantang dinampot niya uli ang kumot, isinampay ito sa kaniyang mga balikat, at ibinalot ito sa kaniyang katawan. He got down from the bed and started looking for his clothes on the floor. Akmang bubuksan na niya ang isang drawer nang takot na mapapiksi.

The door clicked open, making him turn his head to it. Tila tumalon ang puso niya palabas ng kaniyang bibig sa sobrang takot. Lalo pang tumambol ang kaba sa kaniyang dibdib nang makita si Melissa.

She quickly entered the room and shut the door. Nagdududang pinasadahan niya ng tingin ang babae na nakaputing drawstring pajamas at purple, V-neck spaghetti strap tank top. Bahagyang sumisilip sa pagitan ng dalawang kasuotan ang balakang nito habang naglalakad nang may nakasampay na mga damit sa braso nito.

Melissa gave him a smirk and extended her arm to offer the clothes that were hanging on it. "Take these. Take a shower and get dressed. Ava is already here."

Tinitigan niya saglit ang mga damit.

"B-Bakit . . . Ano . . . Ma'am . . . Para saan . . ." Ayaw niyang isipin ito, pero kakaiba ang pakiramdam niya. Para bang may humigop sa kaniyang lakas mula sa bawat himaymay ng kaniyang laman kaya latang-lata siya. Nahihirapan tuloy siyang magsalita o mag-isip nang maayos.

He woke up naked, and based on what he could recall, the last person he had been was Melissa.

He got drunk.

She asked him to make a sex video with her . . .

He squeezed his eyes shut. "Ma'am—"

"I told Ava that you came here to make up for all your missed tutoring sessions last week. Pero dahil pagod ka sa b'yahe galing Batangas, pinagpahinga muna kita rito sa guest room."

Natatakot na napatingin siya kay Melissa. "P-Pero, ano po ang nangyari kanina, ma'am?"

She swiftly scanned his body with her eyes before meeting his gaze and smiling mysteriously. "Kanina? Oh, you got black out drunk, of course!"

"Hinimatay po ako?" panghihina ng kaniyang boses dahil parang nalamog talaga ang buong katawan niya sa pagod.

"Not really, Leo. I'll tell you about it some other time." She shoved the clothes to him. Napipilitang tinanggap tuloy ni Leo ang mga ito at niyakap sa kaniyang dibdib. "For now, get a shower, get dressed, and hurry," she insisted calmly but with gritted teeth.

Pagkalito at pagkataranta ang dahilan kaya nagmamadaling sinunod niya ang iniutos nito. He was clueless about what to do, so to be safe, he just followed Melissa's instructions.

Pagkaligo at pagkabihis ay hinanap niya ang backpack. He found it in the lone cabinet among the drawers. Paglabas ng guest room ay napasinghap siya sa gulat. Naghihintay kasi sa tabi ng pinto si Melissa.

"Ma'am!"

"What took you so long?" she hissed in a hushed tone as she pulled him by the arm. She gripped him so tight, alarming him. When he started walking, matching the rush in her steps, she released him. "Remember, pumunta ka lang dito para bumawi sa dalawang araw na hindi mo na-tutor si Ava. Okay?"

Naguluhan siya. Bakit kailangan niyang magsinungaling? Isa pa, wala siya sa kondisyon magturo. Masakit pa rin ang ulo niya, ang buong katawan!

Ano ba talaga ang nangyari?

When they descended the grand stairs, Melissa walked ahead. Napalitan ang iritasyon nito ng sigla at isang malapad na ngiti.

"Ava, here he is! Hay, natagalan bago nagising!" wika ng ginang bago siya sinulyapan. "Well, I'll be leaving you two now."

"Thanks, mom," tipid na ngiti ni Ava sa nanay nito bago ibinalik ng dalagita ang tingin sa kaniya. "Wow, Leo. You look stylish!"

Leo glanced at the clothes that Melissa gave him. He didn't know if she bought these with him in mind because the blue and white striped and short-sleeved, button-down collared shirt flattered his thin frame, even the length and over-all size of his black jeans.

Napakamot siya ng batok. "Ah . . . Eh . . ."

"Sorry kung pinaghintay kita. Hindi mo man lang ako sinabihan na magtu-tutor ka sa 'kin today, e."

"A-Ako dapat ang mag-sorry. Hindi man lang kita sinabihan na pupunta ako." He winced when a piercing pain shot to his head.

"Okay ka lang, Kuya Leo?"

"O-Oo," he answered, controlling his pained grunt. He could not look straight because he was still trying to hide from her the pained expression on his face. "Okay lang ako."

"O, upo ka, kuya."

"Sigurado ka ba na okay lang na magpa-tutor ka ngayong araw? Kauuwi mo lang galing ng school. Baka pagod ka."

Ava chuckled lightly and shook her head. "Okay lang, no! Habang fresh pa sa utak ko ang bagong pinag-aralan namin sa Math today!"

Nag-aalinlangan na umupo si Leo sa solohang sofa, katabi ng mahabang sofa kung saan nakaupo si Ava na katabi ang mga notebook at libro nito.

"Ano na ang bago n'yong lesson?" tanong niya habang kinakandong ang kaniyang backpack.

***

Warning: 🚫
Grave threat, manipulation, and abuse

KINABUKASAN, lumuwas uli si Leo sa Batangas para iabot sa mga magulang ang advance payment na hiningi mula kay Melissa. Umuwi rin siya agad sa Maynila dahil ayaw na niyang madagdagan ang mga absent niya sa part-time job at eskuwelahan. Babalik na lang siya sa huling lamay at bibiyahe uli pa-Maynila pagkatapos ng libing ni Leopold.

Naglalakad sa makipot na kalsada si Leo pauwi sa bedspace na tinutuluyan nang matanaw sa kanto papasok sa eskinita nito ang isang sasakyan. Napukaw niyon ang atensiyon niya dahil nakababa ang bintana sa driver's seat at kitang-kita na nakatanaw sa kaniya mula roon si Melissa.

Nag-aalinlangan man, lumapit siya sa bintana at sinilip ito. "Ma'am?"

"Sakay," tingin nito sa harap ng sasakyan sabay buhay sa makina nito.

Napalingon sa paligid si Leo at naramdaman ang mapanuring mga mata ng kapitbahayanan. Nagmamadaling sumakay siya sa backseat para matakasan ang pagkailang sa klase ng titig na inaani niya mula sa mga tagarito.

"Next time, sit beside me," Melissa muttered as she drove the car out of that place.

Ilang minuto lang sila natahimik sa kalagitnaan ng biyahe bago naapuhap ni Leo ang lakas ng loob para magtanong. "Saan po tayo pupunta?"

"We'll just drive around so that we can talk," she said in her clear, squeezed voice.

"Tungkol saan po?"

Iritableng napailing ang babae. Kung puwede nga lang siguro ay inalis na nito ang tingin sa kalsada para lingonin siya at pukulan ng matalim na tingin. "First, p'wede bang h'wag mo na 'kong i-po?"

"Bakit naman po—B-Bakit, ma'am?"

Melissa sighed in frustration. "How am I going to explain this?" She sighed again. "Gusto mong malaman kung ano ang nangyari kahapon, right? No'ng nalasing ka."

Napalunok siya. Saglit na nawala sa isip niya ang katanungang iyon dahil sa sobrang pagkaabala at pagod.

"Well . . . something happened, Leo."

Nagimbal siya sa narinig.

"I'm sorry. I guess, I devirginized you."

Parang gusto niyang masamid sa narinig. His sharp, shuddering breath escaped from his lips though. His eyes watered from what he found out.

"Oh, don't cry about it!" she blurted defensvely, bothered by his stunned and wide-eyed silence. "Lalaki ka! Losing your virginity is not supposed to be such a big deal! For all I know, you enjoyed it! Tinigasan ka, e!"

Bumagsak ang tingin ni Leo sa kaniyang kandungan. 'Gano'n ba talaga 'yon? Paano ko naman na-enjoy 'yon kung wala akong maalala sa ginawa namin? Kung wala ako sa huwisyo?'

"Pakiusap. Huwag na huwag sana itong malalaman ni John," mariin na patuloy ni Melissa.

"K-Kung . . . Kung ayaw mong malaman 'to ni Sir, bakit ipinaalala mo pa 'to sa akin? Puwede namang magsinungaling ka na lang, ma'am. Sana sinabi mo na lang na walang nangyari . . ." 'Sana nga . . . Sana nga gano'n na lang . . .' dugtong ng kaniyang isip.

"I have to tell you the truth because we can't stop that now."

Natigilan siya sa narinig. Pakiramdam ni Leo ay tumigil din ang paghinga niya. "Ano po'ng ibig n'yong sabihin?"

Melissa clutched her hair for a while with one hand before firmly holding the steering wheel. "Leo . . . you have to understand. Kahit magkano, handa akong magbayad, ibigay mo lang sa 'kin ang pangangailangan ko."

Mabilis niyang naunawaan ang nais nitong ipahiwatig. "Hindi! Ayoko! Mali ang nangyari sa 'tin, ma'am!"

Gusto rin niyang isigaw na ayaw niyang makasiping ito dahil hindi niya ito gusto pero nagsalita agad si Melissa.

"Kaya nga h'wag tayong magpapahuli, Leo!"

Napasiksik ang likod niya sa sandalan ng kinauupuan. "Kung gusto mo, iba na lang!"

Nagliyab sa galit ang mga mata ng babae. Kita iyon sa rearview mirror. "Hindi p'wedeng sa iba, Leo! Isa pa, mas madaling gawan ng dahilan ang paglabas-masok mo sa mansiyon! Walang kukuwestiyon sa 'yo!"

"Sorry, ma'am, pero ayoko!"

"Aayaw ka pa? Babayaran naman kita? And just to remind you, Leo, you owe me an advance worth ten thousand! Aside from that, my money also paid for your brother's hospital bills!"

Gigil na napayakap siya sa kandong na backpack. Nanginig ang bawat himaymay ng kaniyang katawan sa pinaghalong takot at galit.

"Most of all, you have to be accountable for what you did to me, Leo!" she blurted distractedly, her desperate eyes shifting as if she was looking for something on the road. "You attacked me that day! Ikaw ang naunang manghalik!"

'G-Ginawa ko 'yon?' nanghihilakbot niyang isip habang nakatulala sa babae.

"And who am I to refuse you? You forced yourself on me, I should have yelled 'rape' and asked for help, but no, I have needs! Tigang na tigang na 'ko dahil sa John na 'yon, kaya pinagbigyan na lang kita!"

Lalo siyang nadurog sa narinig. 'Ako . . . Ako ang may kasalanan?'

"Kaya kung ayaw mong isumbong ko kay John ang ginawa mo sa 'kin, panindigan mo 'to! Give me what I need when I need it! I need sex! I want sex! I don't want to be deprived of it anymore! I won't take it!"

Napayuko na lang siya ng ulo at nanginginig na humigpit ang pagkakayakap sa backpack

'Ginawa ko ba talaga 'yon? Ako ba talaga ang namilit kay Melissa na may mangyari sa amin? Nagawa ko ba 'yon dahil sa sobrang kalasingan?' He hugged the bag tighter. 'Pero wala talaga akong maalala. . . . Dapat ko bang paniwalaan ang mga sinabi n'ya?'

Napamulagat at napatuwid na lang si Leo ng upo nang biglang tumigil ang sasakyan. When he looked to the window, they seemed to be parked behind a tall building. The building casted its shadow over the parking lot where Melissa's car was.

Lalo siyang nasindak nang makita ang pagharap ni Melissa sa kaniya. From the front, she squeezed her way between the driver's seat and the shotgun seat, to get to him to the back seat.

"M-Ma'am!"

She snatched away his backpack and tossed it to the shotgun seat. Hindi na niya ito napigilan dahil sa kaniyang gulat. His terror doubled when she saddled on his lap.

"Ano'ng g-gawin n'yo sa 'kin?"

"Ano pa ba? E, 'di 'yong ginawa mo sa akin kahapon!" asik nito at gigil na pinagpipilitang hubarin ang T-shirt niya. "Take this off already!"

Nanlaban siya. "A-Ayoko!"

"Babaon ka sa akin o ibabaon kita sa utang?"

Napalunok siya.

"Gusto mong malaman ni John, ni Ava, at ng pamilya mo ang ginawa mo sa 'kin?"

Natakot siya sa iisipin ng mga ito. He didn't want John to beat him up and send him to jail. He didn't want the police to look at him with suspicion. He didn't want to see Ava cry because of him. Most of all, he didn't want to see his parents heartbroken once more because after losing Leopold, they might lose him too!

Habang isa-isang nakikita ni Leo ang mukha ng mga ito sa kaniyang isipan, unti-unting nanlalabo ang kaniyang kakayahang mag-isip nang tuwid.

Nilukob siya ng takot.

Tinambol ng kaba ang kaniyang dibdib.

Halos mabingi siya sa tibok ng kaniyang puso.

Halos manikip ang dibdib niya sa sobrang hirap huminga!

Naluluhang umiling-iling siya nang mabilis bilang sagot sa tanong ng babae.

Melissa smirked evilly and cradled the left of his jaw with her long fingers. As she lifted his head to meet her narrow eyes, her nails lightly scraped his skin.

"E, 'di panindigan mo ang ginawa mo sa akin. Make me feel young again, Leo. Make me feel good. And I will return the favor . . . with money."

Mariin siyang pumikit at bayolenteng nakipagbuno sa babae. "Ayoko! Pakawalan mo ako! Ayoko! Itigil mo 'to kung ayaw mong ipapulis kita!"

Melissa grabbed him by the neck so that she could stay in place, on his lap. She laughed cruelly. "At ano ang isusumbong mo sa mga pulis, Leo? That I forced you?" She threw her head back and laughed, and that was the most horrifying thing he ever saw in his life. "Sinong maniniwala sa 'yo na ako? Isang babae? Nakayang makipagbuno sa 'yo?" She smirked at him "Oh, please . . . You know better than that, Leo." She chuckled lowly this time, her eyes staring at him schemingly. "Ano kaya ang mangyayari sa 'yo kapag ikinuwento ko sa mga pulis ang pag-atake mo sa 'kin sa bar room ng mansiyon? There's CCTV in that part of the house, Leo. Ano kaya ang mangyayari kapag ini-bring up ko ang laki ng utang mo sa 'kin? Leo, you have all the motives possible to hurt me. E, ako?"

Mahina itong tumawa nang makita ang pagkabalisa sa kaniyang mukha, ang unti-unting pagtakas ng kulay mula sa kaniyang mukha, ang paglalaho ng pag-asa at tapang mula sa kaniyang mga mata.

"That's right. You have no choice but to do the right thing, Leo. Panindigan mo ang ginawa mo sa akin."

Napayuko siya at mariin na ipinikit ang mga mata. Ilang minuto pa siyang napalunok para lang huwag lumabas mula sa kaniyang bibig ang manginig-nginig niyang paghikbi bago nanghihinang hinubad ang kaniyang T-shirt.

Melissa helped him sit sideways on the backseat and prodded him to take off his jeans, which he did.

"See? Kusang-loob kang naghubad para sa 'kin. Kaya wala kang karapatang magreklamo na pinilit kitang makipag-sex," ngisi nito bago gumapang para hawakan siya siya kaniyang pagkalalaki at hagurin hanggang sa tumigas. "See? Tumigas ka. It means, you like this, Leo."

He didn't know how to respond to that. Alam niya sa kaniyang puso at isipan na ayaw niyang magpaangkin sa babaeng ito, pero naguguluhan siya kung bakit tinigasan siya rito.

Siguro nga ay tama ang babae. Kasalanan niya ang lahat ng ito. She wanted to have sex with him because it was too late for her to turn back after he made her feel good about it.

Siguro nga ay tama ang babae. Tinigasan siya kaya ang ibig sabihin ay gusto niya itong nangyayari sa kanila.

She was right because an adult like her should know better than a sixteen-year-old boy like him. Because she had more experience than him . . .

Pikit-mata na isinuko ni Leo ang kaniyang sarili mula ng araw na 'yon.

***

Read advanced and full chapters on Patreon: https://patreon.com/anamarive

COME HERE
La Grilla Series #1
Copyright Registered: 2024
R-18, General Fiction, Sexy Romance, Drama

Facebook Page: ANAtheCowgirl
Wattpad: ANAtheCowgirl
Twitter: anathecowgirlwp
Instagram/Threads: anathecowgirl
Email: [email protected]