Bölüm şarkısı: İkiye On Kala- Kalbinde Lunapark

×××

Berkan: Selam güzellik

(Görüldü)

Berkan: Nasılsın

(Görüldü)

Berkan: Cevap vermeyecek misin?

Defne: Selam

Berkan: Sadece selam mı?

Berkan: Sen nasılsın yok mu?

Defne: Yok

Berkan: Ben fark etmeden seni kızdıracak bir şey mi yaptım?

Berkan: Tavrına anlam veremiyorum

Berkan: Düşünüyorum düşünüyorum ama aklıma gelmiyor

Defne: Sen beni kızdıramazsın

Berkan: Cidden bir şey olmuş

Berkan: Ama ben mi yaptım başkası mı anlayamadım

Berkan: Anlat. Ne oldu?

Defne: Git başımdan Berkan

Defne: Senin bu ayran gönüllü hallerini çekemeyeceğim

Berkan: Ayran gönüllü derken?

Berkan: O ne demek?

Defne: Ne anladıysan o

Defne: Benimle flört etme çalışmalarına son ver

Defne: Benden sana ekmek çıkmaz, başka kapıya

Berkan: Ne diyorsun sen Defne?

Berkan: Cidden sinirlenmeye başlıyorum

Defne: Flörtöz hallerinden sıkıldım diyorum

Defne: Nesi açık değil?

Berkan: Ben kendi kendime flört etmedim herhalde

Berkan: Ne bu bütün suçlu benmişim gibi davranan hallerin?

Berkan: Bana bir kere istemiyorum deseydin bir daha yanına bile gelmezdim

Defne: Tamam, diyorum işte

Defne: İstemiyorum

Defne: Başka sorun?

Berkan: Cidden sen iyi misin?

Defne: Beni merak ediyormuş gibi yapmayı bırak

Defne: Zerre inandırıcı değil bu hallerin

Berkan: Senin bunları söyleyeceğine inanamıyorum

Berkan: Ne olduğunu anlatır mısın

(Berkan, arıyor.)

(Reddedildi.)

Berkan: Açar mısın şu telefonu?

Berkan: Neredesin?

Berkan: Yanına geleceğim

Defne: Hepiniz aynısınız işte

Defne: Bunları söyleyeceğime inanamıyormuş(!)

Defne: Neden?

Defne: İstenmeyen olmak zoruna mı gitti?

Defne: Merak etme isteyeni bir şekilde bulursun

Berkan: Çıldıracağım cidden!

Berkan: Bir halt anlamadım

Berkan: Neredesin Defne?

Defne: Cehennemin dibinde!

Defne: Beni bir daha arayıp sorma!

(Berkan kişini engellediniz.)

×××

Defne Ersöz

"Sen! Sen benim tüm inancımı yıktın! En güvendiğim erkek sendin be!" dedim burnumu sildiğim peçeteyi sinirle yere atarak. Bir yandan da gözlerimden akan yaşları siliyordum.

Telefonuma ardı ardına mesaj gelince elime aldım. Seçkin'dendi.

Seçkin: Ne yapıyorsun, neredesin?

Seçkin: Kafeye gelsene, Murat da burada

Defne: Evde yatıyorum dizi izliyorum

Defne: Beni beklemeyin

Telefonumu kapatıp karşı kanepeye attım. Kimseyle konuşmak istemiyordum.

Boşluk hissine düşmüş gibi birkaç saniye öylece durdum. Ardından daha şiddetli bir ağlama krizine girdim.

Ailem dağılmıştı. Bir iki aydır annem ve babamın sürekli kavga etmesine bile dayanamazken az önce babamı, bir kadınla iş yerinde yakalamıştım. Annem morali bozuk olduğu için teyzeme gitmişti. Umarım bugün gelmezdi. Beni bu halde görmesini istemiyordum. Görürse de yapabileceğim bir açıklama yoktu. Babamı başka bir kadınla yakaladığımı nasıl söyleyecektim?

Artık ağlamaktan başım ağrımaya başlamıştı. Zar zor nefes alıyordum.

Ardı ardına çalan zille put kesildim. Annem mi gelmişti? Ne yapacaktım? Söylemeliydim! Ama nasıl söyleyecektim?

Korkarak yerimden kalktım. Kapının dürbününden baktığımda Berkan'ı görünce şaşırdım. Onun ne işi vardı kapımda?

"Aç kapıyı Defne, içeride olduğunu biliyorum."

Kapıya vurdum sertçe. "Git buradan!" dedim ağlamaktan boğuklaşmış sesimle.

"Sen kapıyı açana kadar gitmeyeceğim. Açmazsan bağırır tüm apartmanı buraya toplarım!" dedi kapıya vurarak.

Apartmana dedikodu malzemesi veremezdim. Kapıda kendime ufacık bir yer açıp Berkan'a baktım. "Def ol git şuradan!"

Yüzüme bakınca gözleri şaşkınlıkla aralandı. Sertçe tuttuğum kapıyı kolaylıkla itleyip içeri girdi. Ardından kapıyı kapattı. "Ne yapıyorsun?"

"Bu hal ne? Gözlerin kıpkırmızı olmuş!" dedi endişeyle. İki eliyle yanaklarımı tutup oradaki yaşları temizledi. "Defne ne oldu? Niye ağlıyorsun?"

Ellerini itledim. "Sana ne? Benim için endişeleniyormuş gibi rol yapma!"

"Endişeleniyorum çünkü, rol değil!"

Ona arkamı dönüp odaya girdim. "Derhal git evimden. Polisi arayacağım yoksa!" dedim odada telefonumu ararken. Attığım yerde telefonumu bulunca tuşa bastım ama az önce kapattığım için açılmadı.

Açma düğmesine basılı tutarken telefonun açılmasını bekliyordum. Tam o sırada telefon elimden çekildi. Berkan, telefonumu kendi cebine attı. "Bana ne olduğunu anlatana kadar gitmeyeceğim. Niye ağlıyorsun? O attığın mesajlar ne demek oluyor öyle?"

"Ne okuduysan o!"

"Ne kadar çirkin imalar yaptığının farkında mısın sen? Başka biri söylese onları bir daha yüzüne bakmazdım!"

"Bakma o zaman."

"Ama sen farklısın."

"Aynen, kesin öyledir! Bu da kız düşürmek için söylenen sözlerden değil mi?"

"Hasbinallah!" diyerek elini yüzüne sürttü. "Delireceğim."

Bileğimden tutarak odadan çıkarttı. "Senin ağlamaktan beynin akmış. Bir elini yüzünü yıkayıp kendine gel." Birkaç deneme sonrası banyoyu buldu. Beni de içeri çekip suyu açtı. Ellerini ıslatıp yüzüme sürdü.

"Ne yapıyorsun be!" diye çemkirdim.

"Seni kendine getiriyorum." dedi tekrar elindeki suyu yüzüme çarparak.

"Üstümü ıslatacaksın!"

"O zaman kendin yap."

Başımda, yüzümü yıkamam için dikildi. Onun bakışları altında yüzümü yıkadıktan sonra kurulandım. "Şimdi kendine geldin mi?" dedi imayla.

Yüzümü yıkamak gerçekten iyi gelmişti. Belli etmesem de Berkan'ı görmek de iyi gelmişti.

"Zaten kendimdeydim!" dedim inatla.

"Süper."

Tekrar kolumdan tutup beni banyodan çıkardı ve oturma odasına soktu. Kanepeye beni oturtturduktan sonra yanıma oturdu.

"Sakince soruyorum, aynı şekilde cevap ver lütfen. Neyin var? Niye bana böyle davranıyorsun?"

"Hak ettiğin gibi mi?" dedim alayla.

"Defne yeter!" diye bağırdı sinirle. Böyle bir çıkış beklemediğim için irkildim. "Söylediklerin çok çirkin! Bana, her kıza yürüyen bir şerefsizmişim gibi davranıyorsun şu an! Başından beri tek taraflı bir şey yaşamıyorum ben! Geçen gün yemekten sonra az daha öpüşecektik biz, telefon çalmasaydı. Ben madem böyle çirkin biriyim, o zaman niye bana karşılık veriyorsun!"

"Bana, daha beni tanımadan yürümeye başlamadın mı? Bunu bana yapan her kıza yapar! Her kızla gönül eğlendirip her kızla flört edebilir!"

"Çünkü senden ilk görüşte hoşlandım!" diye bağırdı. "Sınıfta sessiz sedasız ders dinlerken çok masum gözüküyordun, seni tanımak istedim. Ayrıca bana karşı ilk adımı atan da sendin, gömlek hediye etmek bahanesiyle dışarı çıktığımızda. Ben de etkilendiğim bir kızı yakından tanımak istedim. Bunun nesi yanlış?"

"Sen..." dedi başını iki yana sallayarak. "Yarın başkasından etkilenmeyeceğin ne malum? O zaman da onu peşinden koşacak mısın tanımak için?"

"Hayır, ne saçmalıyor-"

"Benim bu hayattaki en güvendiğim adam, babam bile annemi aldattı! Sen niye yapamayasın ki!"

Gözlerimden yaşlar düşmeye başlayınca Berkan şaşkınlıkla baktı.

"Bu sabah, babamı iş yerinde bir kadınla bastım." dedim hıçkırarak. "Çok kötü hissediyorum, annem babama hala aşık."

"Ben... ne diyeceğimi bilmiyorum Defne. Üzgünüm."

"Ben de senden hoşlanıyorum ama babam yaptıysa sen de yaparsın Berkan! Hepinizden nefret ediyorum! Hepiniz aynısınız! Aşkınız daha güzelini görene kadar!"

"Defne." Uzanıp kolumdan tutmak istedi. Çırpınarak engel oldum. "Bırak beni."

"Defne, ağlama ne olur. Dur."

Kolumu tutup kendine çekti. Başımı göğsüne bastırıp çırpınmalarımı engelledi. "Sakin ol Defne." dedi saçlarımı okşayarak.

Onun saçlarıma dokunması beni mayıştırdı. Çırpınmalarım durdu. Bir eli belime sarıldı.

"Bir insan bir insanı görünüşü için severse ondan daha güzelini gördüğü zaman vazgeçebilir, evet. Sen çok güzel bir kızsın ama ben seni dış görünüşün için sevmedim Defne. Yüreğinle birlikte seni sen olduğun için sevdim."

Söyledikleri bana iyi gelirken gözyaşlarım durmuştu. Sessizce onu dinliyordum sadece.

"Buraya kadar gelmemin nedeni de bu, senin herhangi birine isteyerek öyle kötü şeyler söylemeyeceğine eminim. Sen şimdi babanda yaşadığın hayal kırıklığını bende de yaşamak istemiyorsun, anlıyorum. Ama şunu bil ki Defne, ben ilişki yaşadığım bir insanı aldatacak biri değilim." dedi sakince. Derdimi anlamıştı. Aldatılmaktan korkuyordum.

"Aldatmazsın değil mi?" diye sordum, gözlerimi çekinerek ona değdirince. Etkilendiğim gülümsemesini sundu. "Hayır, asla."

"Bana karşı hoşlantın bitebilir, ona bir şey diyemem. Ama böyle bir şey olursa da ilk bana söyle, olur mu? Arkamdan iş çevirme."

Alnını alnıma yasladı. "Sana karşı hoşlantımın bitmesi mümkün değil. Her geçen gün daha da fazla bağlanıyorum sana. Hatta... sanırım aşık oldum."

"Özür dilerim Berkan." dedim gözlerim dolu dolu. "Sana öyle şeyler söylememeliydim. Babamı öyle yakaladıktan sonra çok kötü oldum. Üstüne bir de sen mesaj atınca kötü denk geldi. Çok özür dilerim. Sen hak etmiyordun söylediklerimi."

"Tamam, üzme kendini. Geçti bitti."

"Ben de sanırım sana aşık oldum, Berkan." dedim içimdeki duyguları dışa vurarak.

"Sanırım mı?" dedi kaşlarını kaldırarak.

"Bilmiyorum." dedim, dudak bükerek. "Sana karşı çok şey hissediyorum, ama adını koyamıyorum."

Yanağımı sevdi elleriyle. "Tamam, sorun yok. Birlikte koyarız adını."

"Birlikte mi?"

Başını salladı. Başımı öpüp tekrar sarıldı. "Birlikte."

×××

Bölüm nasıldı?

Yıldızı parlatmayı unutmayın!💛

Seviliyorsunuz!💜