Relacje z ludźmi,
Zaplątane jak słuchawki.
Dziecinne czy też sztuczne,
Jak niektóre zabawki.

Kruche jak szklanka,
Z huśtawką humorów.
Czarno białe jak kolorowanka,
Pragnące wciąż więcej kolorów.

Nakręcani z tyłu,
Mówiący wciąż to samo.
Wypuszczające kłęby trującego pyłu,
"Koledzy się zepsuli", więc chcę nowych mamo!

Wieczne dzieciaki bawiące się uczuciami,
Niczym najlepszymi laleczkami.
Strzelające do każdego ostrymi słowami,
Ogarnij się! Nie bawisz się już żołnierzykami!

Wyjdzcie z piaskownicy i otrzepcie się z piasku,
Mam dość Waszego dziecinnego wrzasku.
Pluszowy miś jest bardziej rozumny,
On nie wykopie Ci dołu i nie wrzuci do trumny.

Dojrzejmy wszyscy jak pod wpływem etenu,
Rozumni staliśmy się podobno już wieku temu.
Więc przejrzyjmy na oczy i usłyszmy na uszy,
Nim amor znów nas zamroczy strzelając ze swej kuszy.

Przecież płynie w nas gorąca krew,
Poczuj znów wolności zew.
Zerwij kajdany z dziecinnych lat,
Bo czeka na Ciebie dorosły świat.

Weź odpowiedzialność na swoje barki,
Nie poddawaj się podczas z życiem walki.
Bycie młodym, a bycie dziecinnym,
Jest zupełnie od siebie czymś innym.

Przyjmuj wrogów swych na klatę,
Każdemu z nich kiedyś przyjdzie rachunek.
Za życie - przerastający ich wypłatę,
Nie zapłacą, więc wyginie ich gatunek.

~~~~

Wiersz pojawił się kiedyś w nominacjach jako piosenka. Trochę go pozmieniałam i w sumie stwierdziłam, że mogę go dodać bo tragedii z nim nie ma.

Dziękuję wszystkim czytelnikom ❤

Miłej nocy/dnia Wam~