Patrzę na Wattpadzie na statystyki oglądalności
I nie mogę się nadziwić tej irracjonalności.
Opowiadania tak złe, że aż oczy bolą,
Wszyscy udostępniają, komentują i chwalą.
Szerzy się głupota, popularyzują błędy,
Zwrócić uwagi nie wolno, bo smęty.
Za to dobre historie pisane lekkim piórem,
Są gdzieś ukryte za tej miernoty murem.
Jedyne co pociesza w tej smutej rzeczywistości,
To fakt, że mogę rzecz bez żadnej wątpliwości,
Iż to nie fanfiki o nastoletnich zespołach,
Nie pełne błędów opka o seksualnych swawolach,
A właśnie te niszowe, poprawne, ciekawe,
Podbiją kiedyś księgarską ladę.

===========

Bo właśnie zobaczyłam w najpopularniejszych jakiś idiotyczny chłam, w którego opisie autorka przyznaje się, że robi błędy i mamna to absolutnie wydeptane. I takie gówno na ponad półtora miliona wyświetleń w Polsce. Ceńcie siebie, nie czytajcie gówna. Sięgnijcie po tekst, którego autor chociaż stara się pisać dobrze. Nie, nie mówię, że musicie czytać mnie, ale naprawdę wybierajcie rozsądniej. Czytanie kilkaset razy błędnego zapisu słowa może doprowadzić do tego, że uznacie je za poprawne, jak w przypadku nieśmiertelnego już "nie ważne" (winno być "nieważne", bo "nie" z przymiotnikami w stopniu równym piszemy łącznie).