Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Part #3

HM: maa sab theek toh hai ap nay humain call kyun ki hai?

Maa: haseena woh AKSH..

HM: maa AKSH ko kiyà hua hai?woh theek toh hai na?

Maa: nahi beta kuch theek nahi hai AKSH abhi tak school say ghar nahi aai hai, hum nay damini ji say pooch liya unki samu ghar aa gae hai, pata nahi humari AKSH Kahan Chali gae hai.

HM: maa ap pareshan na hun hum ..hum dekhtay hain.. chinta na Karen woh mil jaey gi.

HM(to herself): maa ko toh keh diya k chinta na Karen par humain sach mei fikar ho rhi hai humari bachi Kahan ja sakti hai. Pehlay Akshu k school ja k deekhtay hain.

She disconnected the call grab the car keys left her office without informing anyone make her way to Akshara's school where she gets to know Akshara left school soon the school ended.. she dialed the number of her van driver.. he said he dropped her outside her home..
She becomes more tensed..
Where is her daughter no one knows she asks her neighbor about her but everyone was unaware.

s

he becomes upset and heads to the police station to register her daughter's missing report.

Constable: ha Kiya hua kyun aai ho tum yahan.

HM: hum yahan apni bachi ki missing report likhwanay aaey hain. 4 ghantay ho chukay hain par woh abhi tak ghar nahi aai hai.

SI: sirf 4 hi ghantay toh huay hain Kaun say 4 din ho gay hain.

HM: toh Kiya ap chahti hain k hum 4 din bad aaen.

SI: deekho maddam agar tum samjh rhi ho k police farigh hai toh tum ghalat ho .. humain bhi buhat Kam hota hai. Samjhi idhar udhar ho gi aa jaey gi. Khaali phookat mei humara time waste nahi karo . Jao ja k kisi morgue ya haspatal mei dhoondho. Ya aas paros mei maloom karo kahen gae hogi. Yunhi aa jatay hain humain pareshan karnay, aray Kiya tere hath mei taqqat nahi hai Zara zor say sir dabao ( to her constable)

Constable: ji sir  hum daba rhy hain.

SI: aray Tum khari kyun ho jao ja k apni bachi ko dhondho.

HM: humain yahan ki SHO say milna hai deekh rhy hain hum kitna Kam hai apko. Bulain unhain.
Aaisay thana chaltay hain koi apni problems lay k police thanee aata hai or ap log us k sath yeh salook kartay hain. Sarkar jis Kam k apko paisay dayti hai woh ap say hota nahi hai. Hum ap k thanee ki complain Karen gay

SI: maddam aaram kar rhi hain. Or tum humain seekhao gi k thana kaisay chaltay hain humari complain karo gi kis say.. or tum logon ko kiyà pata k hum par kitna Kam ka pressure hota hai. Ha agar kuch chai pani k liey mil jaey toh sar dard utar k hum tumhari madad kar saktay hain

HM: humain sab pata hai. Tum jaisay corrupt police officer k baray mei. Agar hum tumharay incharge hotay toh Tum sab ko seedha kar daytay shukkar karo k tum logon haseena mallik k under nahi ho. Warna woh din tum sab ka aakhiri din hota.

SI: haseena mallik ... Naam toh Sunna hua hai par hum par tumhari batoon ka koi asar nahi hoga jao. Ab fikar nahi hai beti ki tumhain waisay toh buhat pareshan ho rhi thi

HM: fikar hai hum abhi toh ja rhy hain par tum sab ki complain zaroor Karen gay.

SI: hazaroon complains hoti hain par koi Kuch karta nahi hai, ek complain apki or Sahi.

Here there DSP is enters and listen how rudely their SI talk with haseena mallik.

SI: Jai Hind sir

DSP Amit Tiwari: jai Hind, SI Kumar yeh kiyà tareeqa hai apka baat karnay ka ap ki is harkat par mei apko suspend kar sakta hun.
Mrs Singh rukain ap yahan report likhwanay aai thi ap complain register karwa k jaen.

HM: rehnay dyn Mr Tiwari agar Sarkari karamchariyun janta ki sewa say zayda khud ki sewa par dhayan dyn gay toh kar li humaray desh nay tarraqi. Apblog jaisay kuch police officer pooray police department ka naam kharab kartay hain, or jahan tak humari beti ko dhondnay ka talluq hai hum khud dhoond lyn gay, par afsoos hua yeh Haal deekh k Kal tak hum jis department par proud feel kartay hain aaj usi department nay humain nirash kiyà hai. Or ha Mr Tiwari agar ap apni tawaja dosron ko lift daynay say zayda apnay in logon par dyn toh shaid hum sab ka bhala ho jaey.

DSP Amit Tiwari: Mrs Singh humari baat sunain.

SI: Chali gaen woh sir.

DSP Amit Tiwari: toh ab ap log bhi ghar jaen ap sab ka suspension order ap logon k ghar pohnch jaey ga.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Man: is shehar mei hum apko Kahan dhondhain. Samjh nahi aa rha hai hum kis say poochain.
Garmi bhi buhat hai Chalo kuch kha pee laytay hain phir apni talash dobara shru kartay hain.
Wah gol gappy, Anubhav tumharay toh mazay aa gay. Kyun na swadish gol gappon ka aanad liya jaey.

AS: bhaiya ek plate gol gappy lagana Zara theekha.. or ha aakhir mei humain Sokha gol gappa khilana hoga bolain manzor hai?

Vendor: ji bhai Sahab humain manzoor hai yeh lyn apka gol gappa.
Serving on his bowl and he eats.

AS: wah bhaiya buhat swadish hai maza aa gaya hai, aaisa hi swadish gol gappa hum Lucknow mei khayal kartay thy.

Vendor: toh ap bhi Lucknow say ho

AS: bhai Bharat toh poora ka poora apna hai shehar koi bhi ho Kiya farq parta hai rahain gay toh hum Hindustani hi na.

Vendor: Sahi baat hai bhaiya. Isi baat par ek or lo.

AS: wah bhaiya swad sach mei buhat barhiya hai , hum parasan huay..

Vendor: ap is shehar mei naye ho.

AS: ha hum yahan do din pehlay hi aaey hain apni maa ko dhondnay, khabar mili hai k woh yahen isi shehar mei hain. Par hum indore shehar mei unhain dhondain Kahan humain samjh nahi aa rha. Khair jab hum sab say pooch rhy hain toh ap say bhi jankari parapt kar laytay hain, yeh hai humari mata ji ap nay kahen inhain deekha hai.

Vendor : aray bhai Sahab hum inhain nahi jantay.

AS: koi baat nahi. Hum Kisi or say pooch lyn gay. Chaltay hain yeh lyn ap k swadish gol gappon k paisay hum indore mei hi hain aana Jana hota hi rhy ga dhanewad..

Vendor: aray bhaiya apka sookha gol gappa toh reh hi gaya.

AS: aray ha. Laen dyn bhaiya.

Soon  he is about to eat the golgape, one of the girls collides with him causing his golgape to fall to the ground, He looks at the fallen golgappa  with sad eyes, while the girl hurriedly rushes to her car without saying sorry.That girl is none other than Haseena. He turns back and looks at that girl, but by then she is sitting in her car and left.

AS: ajeeb mahila thi humara gol gappa bhi giri diya or Sath Sath maa ki tasveer bhi.
Humain akhiri golgappa bhi nahi khanay diya ( sadly)

He glanced again at the fallen golgappa and lost in the memory of past when they both met the first time she collides with him and the golgappa falls from his hand.

AS: Jo bhi thi par humain is nay uski yad dila diya jisay hum yad nahi Karna chahtay, jis say prem toh aaj bhi hum bepannah kartay hain par unhon nay Jo dard diey hain hum unhain bhool nahi saktay.

He bent down to pick the picture of his mother but already some one picked it up.

Person: ragini ji buhat Jawan dikh rhi hain ragini ji is photo mei.

AS: ap inhain jantay hain yeh chitar humari mata ji ki hai kiyà ap bata saktay hain k woh Kahan milain gi humain.

Person: aray beta yeh humari padrosi hain ragini ji.. apni bahu or pooti k Sath rehti hain. Buhat achi mahila hain or inki bahu bhi buhat naik hai hum sab ka khayal rakhti hai buhat Mano k jaisay hum jaisay ek hi parivar k sadasiya hun.

AS: ap humain un ka pata bata saktay hain uncle..

Person: ha kyun nahi Chalo humaray Sath hum ghar ki taraf hi ja rhy hain tumhain bhi ragni ji k pass lay chaltay hain.

✨✨✨✨✨✨✨

Someone rings the door bell.

Ragini : lagta hai haseena aa gae hai Aksh ko lay k..

Aa rhy hain sabar karo..

Alok: ragini ji darwaza kholain hum hain Alok.

Ragini: Alok ji is samay.. kholtay hain sabar Karen.

Here Anubhav heart beats faster than usual he last met her mother before 6 years.. now he can't wait even for a second to see her. He again press the bell.

Ragini: Alok ji ap jantay hain ghutno k dard ki wajah say hum say jaldi chala nahi Jata thora sabar kar lyn. Aa rhy hain lo aa gay.

She opens the door and shocked to see her son who is standing alive infront of her. "Anu" the only word skipped from her mouth before she says anything he hugged her..

AS: maa kaisi hain ap.

Maa: hum theek hain.

Alok: kaisa laga ragini ji humara surprise.. ap dono maa bete batain karo waisay humari bitya Kahan hai woh bhi apnay pati ko deekh k buhat khush hogi. Or khas k humari Choti lado Rani.

Maa: woh AKSH abhi tak ghar nahi aai hai toh woh usay hi dhondnay gae hai.

Alok: kiyà humari Choti lado Rani ghar nahi aai hum deekhtay hain ja k , beta tum aaram kar lo pareshan na hona hum un dono ko dhond k lay aaen gay.

AS: maa yeh uncle kis ki baat kar rhy hain.

Maa: tu chor Anu ja k thora aaram kar lay.

AS: maa par..

Maa: hum tujhe sab batatay hain tu ja k aaram kar abhi. Pata nahi humari bachi Kahan hogi kaisi hogi.

AS: ji maa hum jatay hain. Apka kamra kis taraf hai.

Maa: yeh samnay wala humara kamra hai.

✨✨✨✨✨✨

HM: kiyà hua hai doctor Aksh theek toh hai na.

Doc: relax Mrs Singh she is alright.

HM: par doctor Aksh yahan aai kaisay Kaun lay k aaya isay.

Girl: hi I am pragatti mei lay k aai hun. Yeh mujhe gaali k corner par behoshi ki halat mei mili thi, sorry is k pass iski ID card k ilawa kuch nahi tha jis say mei apko inform kar sakun. Soocha k Akshara Singh ko hosh aa jaey toh mei khud us say pooch lungi. Us k parents k baray mei I am so sorry.

HM: it's ok ap sorry na kahen ap nay toh isay yahan la k apna farz nibhaya hai Ulta humain apko thanks kehna chaheay..

Pragatti: aray koi baat nahi Maddam ap mujhe thanks na kahen bus apni bachi ka dhayan rakha karen buhat kamzoor hai yeh. Doctor nay Kaha hai k iski diet ka khayal rakhain or ek bar iska complete check up zaroor karwa lyn. Hai na doctor.

Doc: yes Dr pragatti is right Mrs Singh.. itni choti bachi ka is tarha behosh hona Aachi baat nahi hai. Isay apki attention ki buhat zaroorat hai.

HM: thank you so much doctor.. and Dr pragatti apka bhi shukriya hum jald hi Akshu ka complete check up karwanay aaen gay..
Kiya hum Aksh ko ghar lay ja saktay hain?

Doc: ha kyun nahi yeh kuch medicines hain time par usay daytay rehna hai.

HM: ji doctor thank you...

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Precap: Anubhav and haseena face off..

Anubhav's anger v/s haseena' s hate.

I hope you like this part too.
Sorry for grammatical mistakes.

Waiting for your lovely responses

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro