Nawet nie wiem kiedy znalazłam się w Pensylwanii. Co ja wtedy czułam. Strach? Radość? Nie jestem w pełni tego świadoma. Wiem tylko tyle że właśnie jadę z Mayą do lekarza który przeprowadził mnie przez poprzednią ciążę.

Po piętnastu minutach w poczekalni weszłam do środka a Maya została na zewnątrz. Lekarz wykonał szereg badań i nakazał abym została w Pensylwanii przynajmniej do wieczora aby odebrać swoje wyniki. Byłam zbyt zestresowana aby cokolwiek jeść. W rezydencji usiadłam przed telewizorem i wpatrywałam się w czarny ekran. Chwilę później dołączyła do mnie Maya która wróciła ze sklepu z reklamówką słodkości.

-Dobra kochana, opowiadaj.-Maya patrzyła na mnie wyczekująco ale ja wciąż nie wiedziałam o co jej chodzi. Patrzyłam na nią pytająco na co ona prychnęła.-Jak udało ci się tak doskonale zatuszować zabicie tej kurwy?

-No..jakby, musiałam działać szybko więc nie mogłam się z nią pobawić chociaż patrzenie jak laska się wykrwawia było bardzo satysfakcjonujące.

-To brzmiało psychopatycznie.

-Ale to ty jesteś płatną zabójczynią.

-Ja ostrzelam ofiary i spadam, zaś twoje zadanie polega na tym aby wyciągnąć z ofiary pewne dane, nieważne jakim sposobem. Możesz też zabić tak o, chociaż nie polecam, sumienie ucierpi.

-Ty zabijasz tak o.

-To moja praca. Mam kasę a ktoś inny nie ma życia. Proste? Proste.

Chciałam się uśmiać lecz moje myśli wciąż wracały do dwóch kresek na teście ciążowym. 

-Hailie, słuchasz mnie?

-Yyy tak!-powiedziałam zbyt entuzjastycznie.

-To co powiedziałam?-Maya świdrowała mnie przenikliwym wzrokiem.

-No dobra, masz mnie.

-Co cię męczy?

-Najprawdopodobniej jestem w ciąży.

-Nie cieszy...-Mayi nie dane było skończyć ponieważ przerwał jej dzwonek do drzwi. Niezwłocznie poszłam otworzyć a moim oczom ukazała się Eugenie w pełnej okazałości.

-Hailie! Czy ja ci nie mówiłam że w razie kłopotów masz dzwonić?

-Kłopotów?

-No to niby co tu robisz, hm? Chłopaki tak się martwią że kazali mi sprawdzić.

-Wiesz, może wejdź do środka to ci wszystko na spokojnie wyjaśnię.

-No ja myślę.

Eugenie była wyraźnie poddenerwowana, usadowiła się na kanapie w salonie wcześniej witając się z moją ciotką.

-Herbatki?-zapytałam z grzeczności.

-Nie herbatkuj mi tu. Opowiadaj bo się stresuję.

Wyjęłam z torebki mój test ciążowy i podałam jej go. Eugenie wpatrywała się w malutki kawałek plastiku z szeroko otwartymi oczami.

-Czyli mam rozumieć że jesteś w ciąży a chłopcy nie wiedzą?

-No tak jakby...

Nie dałam jej czasu na odpowiedź ponieważ zadzwonił telefon z przychodni. Ściskając telefon w ręce i z szeroko bijącym sercem odebrałam i przyłożyłam słuchawkę do ucha.

-H-halo?-wyjąkałam.

-Pani Monet-Santan?

-Tak.

-Mamy pani wyniki, to nie jest rozmowa na telefon. Proszę niezwłocznie stawić się w moim gabinecie.

-Dobrze, niedługo będę.

Odwracając się czekały na mnie dwie osoby z wyczekującym wyrazem twarzy.

-I jak?

-No kazał mi przyjechać do przychodni, że niby nie rozmowa na telefon czy jakoś tak.

-Przynajmniej to nie ciąża-wymamrała Maya pod nosem.

-Skąd wiesz?

-Bo by ci pogratulował i powiedział.

-Więc co to do kurwy jest?

-Może jakaś inna ciąża? Nie wiem kurwa, nie znam się.

W przeciągu trzydziestu minut siedziałam już na fotelu w gabinecie lekarza.

-Mam dla pani szokującą wiadomość.

-Jaką?

Przez ten czas wyczekiwania aż się spociłam.

-Ma pani raka...

(rozdział niesprawdzany)