Postanowiłam podejść do swojego brata i dowiedzieć się co się wydarzyło.

-Um, Vince?

W tym momencie gra ucichła a mój brat odwrócił się w moją stronę. Na jego twarzy malowało się zmęczenie i...smutek? 

-Tak perełko?-widząc stan mojego brata podeszłam do niego i zwyczajnie go przytuliłam, nie pytając o nic. Vincent odrazu oddał uścisk z zdwojoną siłą.

-Czymże sobie zasłużyłem na ten uścisk, hm?

-Po prostu jesteś. 

-Kocham cię siostrzyczko.

-Ja ciebie też.

Wciąż tkwiąc w uścisku brata ten, pocałował mnie w czoło.

-Powiesz mi co się stało?

-Nic takiego...

-Przecież widzę, pijesz, a to się zdarza tylko gdy coś się stanie.

-Narazie nic się nie stało, ale dopiero się stanie.

-Co ma się stać?-zapytałam ale nie dałam mu odpowiedzieć na pytanie ponieważ sama w ekspresowym tempie sobie na nie odpowiedziałam.-Albo wiesz co? Nieważne, cokolwiek by się nie działo damy sobie z tym radę.

-Nie wiem czy w tym przypadku uda się zatrzymać to co nadchodzi.

-Co nadchodzi?-moja ciekawość wygrywała.

-Jedno z braci ma się ożenić.-byłam bardzo zaskoczona dopóki Vincent nie dodał.-Wziąłem to na siebie.

-Ale jak to? Z kim?-mimo iż wyrwałam się z uścisku brata to wciąż tkwiłam u jego boku.

-Anita Wellnersi.

-Anita Wellnersi? Skąd ja ją znam..-olśniło mnie! Po prostu mnie olśniło! Vincent ma ożenić się z blond małpą!-Nie ożenisz się z nią!-gwałtownie wstałam.-Nie ma szans!

-Hailie nie rozumiesz. Ja..

-Co ty? Musisz? Odłóż chociaż raz obowiązki na inny plan i pomyśl o sobie! To zaszło za daleko, Vince.-w tym momencie głos mi się załamał.-Mieszasz pracę z życiem prywatnym i to nie jest w porządku. Tak się nie robi.

Byłam bardzo spanikowana. W głowie miałam milion pytań ale nie miałam siły ich zadać. Usiadłam na kanapie a mój brat obok mnie.

-Coś wymyślimy, Vince. Nie pozwolę ci się ożenić.

-Ciii malutka.

Oparłam głowę o ramię brata i zasnęłam.