Gdy skończyłam rozmowę z Charlesem i wychodziliśmy z gabinetu, przed drzwiami czekał już na mnie wyraźnie wkurzony Will.

-Hailie Monet. Co ja ci mówiłem na temat opuszczania rezydencji?

-Wydaje mi się że nie pamiętam.

-Hailie to nie jest zabawa, dobrze o tym wiesz. Jeszcze rano byłaś nieprzytomna a kilka godzin temu dowiedziałaś się że jesteś w ciąży. Zabroniliśmy ci wychodzić z domu ale ty oczywiście nie słuchasz.

-Will nie wiem czy się zrozumieliśmy. Mam 21 lat, a nie 16, już nie możecie mnie zamykać w domu bo jestem dorosła i doskonale wiem jakie konsekwencje niosą za sobą takie zachowania.

-No czyli jakie, hm?

-Will proszę.-spojrzałam na brata błagalnym wzrokiem.-Kocham swoją pozycję. Jeżeli teraz się wycofam będzie to znaczyło że zmiękłam.

-Co jest dla ciebie ważniejsze, dziecko czy reputacja?

-Oczywiście że dziecko, ale przecież nic mi się nie stanie jak będę siedziała przy biurku i prowadziła rozmowy z potencjalnymi klientami, prawda?

-Zobaczymy. A teraz jedziemy do domu.

Właśnie teraz zorientowaliśmy się że  rozmawialiśmy przy Charlesie.

-Dzień dobry, a pan to kto jeśli można poznać osobistość?

-Charles Smith, pan jak mniemam to Will Monet.

-Tak.-przywitali się uściskiem ręki.-Pan wybaczy panie Smith ale muszę zabrać siostrę do domu. Aha i jeszcze jedno, proszę nie mówić nikomu czego się pan tutaj dowiedział, jeśli będziemy chcieli aby ktoś wiedział to po prostu sami to przekażemy.

-Rozumiem. Do zobaczenia.

-Do zobaczenia.

Po pożegnaniu się z klientem wraz z bratem udaliśmy się do samochodu. Do domu jechaliśmy w ciszy co znaczyło tylko jedno, moi bracia są na mnie wściekli i zapewne w domu otrzymam wykład o swojej nieodpowiedzialności.

Gdy weszłam do domu przywitała mnie przerażająca cisza. To niemożliwe że moi bracia oszczędzili sobie wykładów na temat mojego skrajnie głupiego zachowania. Weszłam do salonu i zobaczyłam świętą trójcę wraz z Vincentem oglądających...