Autor: Anna Łacina
Gatunek: okruchy życia/dla nastolatków
L. stron: 405
Seria/ trylogia: nie

Opis:
Ciepła, pełna uroku książka dla każdego pokolenia. Doskonale opowiedziana historia z gatunku tych, ktore- jak już zacznie się czytać- wciągają bez reszty. Żywe dialogi, świetnie "wyłapane" środowiskowe słownictwo i spora doza łagodnego humoru- wszystko to sprawia, że ta książka jest po prostu prawdziwa.

Powieść podejmuje problem wzajemnych relacji pokoleń i pokazuje, że dorastanie do życiowych ról odbywa się nieustannie i w niemałym trudzie.

Współczesna Penelopa, nie pozwala powrócić Odysowi.
Role się zmieniły?
Pracownik naukowy zakochuje się w Tajemniczej Nieznajomej, przypuszczalnie księżniczce złodziei okolicznych działek i targowisk.
Wielowątkowy portret inteligencji polskiej początku XXI wieku.
Sentymentalna obrona, czy ironiczny pastisz poetycki Musierowicz?
Dla każdego ksiażkożercy przysmak nie do pogardzenia.

...jestem zazdrosna o komputer bardziej, niż może bym była o kobietę - westchnęła. - Jak przed nią siedzi, to nawet nie mówię o tym pudle inaczej niż "ona", "komputera" albo "ta dziwka z krzywymi klawiszami".

- Coś podobnego! - wykrzyknął na jej widok. - Od kiedy ty sport oglądasz!
- Chciałam zobaczyć, czy znowu powtórzą ten tekst: "Trenerzy, którzy wyłowili Otylię Jędrzejczak" - roześmiała się Marta. - Ze sportu to ja oglądam tylko jazdę figurową na koniu...
- Mamy koty! - poinformował go Jasio, od paru minut bezskutecznie usiłujący zwrócić na siebie uwagę wujka. - Dwie samiczki, a jeden, ten, no... samiczek.