tory kolejowe do nikąd,

pusty popękany peron,

na zimnym niebie malowane rumieńce,

jesienne liście uciekają

JH

Ale zimno.

MY

Już nie czuję.

Hoseok się uśmiecha,

podskakuje w miejscu

JH

Wróciłbym do domu, wiesz?

MY

Wiem, ja też.

JH

To chodźmy, mam chrupki serowe.

MY

Poczekajmy jeszcze chwilę.

wie że to prawda,

gdy Hoseok mówi

JH

Nie przyjedzie. I tak już jesteśmy spóźnieni. Chodź, wyglądasz jak sopel lodu.

Jung robi krok w tył,

czeka na Yoongiego

JH

Przymarzłeś czy co? Rusz tyłek!

ciężko im mówić wyraźnie,

szczęki ściśnięte przez chłód

MY

Muszę być dziś w teatrze.

JH

Wcale nie. Poradzą sobie bez ciebie.

MY

Jak mieli by sobie poradzić beze mnie? To moja sztuka. 

moje życie,

moje słowa

JH

I nie twoja rola. Sam mówiłeś, że nie możesz na to patrzeć. Zdecyduj się.

MY

Muszę tam być. Beze mnie... zrobią to źle.

kwiatowego,

świt nocy,

pociąg nie przyjedzie,

w krzewach śwista szept