-z-znowu tutaj?!-krzyknąłem na całe gardło

- tak Elevenie-odpowiedział mi dość znajomy głos. Postanowiłem się obrócić by to sprawdzić. To był Marcin-M-MARCIN?! Ale ty nie żyjesz!!!

-wiem Elevenie... Ale przyszedłem ci coś powiedzieć

-coooooooo??

-ta gra... ten wymiar... posłuchaj mnie moja ukochana powiedziała, że mam wrócić i cię tu znowu sprowadzić...

-po co?- może chce trójkącik? Pomyślałem

-po to bym ci dał prezent. Możesz wybrać... albo zostać mistrzem fnaf'a i dostawać 25tyś. miesięcznie albo uratować jedną duszę z tąd i zabrać ją ze sobą

-no to chyba wybór jest oczywisty... poproszę nr.1

- czyli nr.2 okej, nara!

-ZARAZ JA CHCIA-i zniknął. Nagle przede mną stanął człowiek lub stwór którego doskonale znałem... To był Dark Eleven!!!

-witaj przyjacielu~-powiedział czarny gniotek

- N I E J E S T E M T W O I M P R Z Y J A C I E L E -Odpowiedziałem

-Aby na pewno?~-pobiegł i się przytulił-ja... przepraszam-zaczął płakać w moje ramie. Odwzajemniłem przytulasa. Po chwili oberwałem czymś w głowę i zemdlałem.

●●●Time skip●●●

Obudziłem się w swoim domu! Na swoim ukochanym łóżku [Ci którzy dotarli do tego momentu piszą 🛏❤] Poczułem zapach naleśników. Pewnie to moja żona przygotowała je dla mnie♡ Chwila... JA NIE MAM ŻONY!!! Natychmiast zerwałem się z łóżka i pobiegłem do kuchni w samym podkoszulku i spodenkach. Zobaczyłem Dark Elevena z MOIM fartuszkiem. Robił naleśniory.

-Ty! Darkuś co ty do cholery robisz w MOJEJ kuchni w MOIM domu?!

-spokojnie Elek... Pamiętasz nasze spotkanie?

-A-ale myślałem że to tylko s-sen...

- No to się myliłeś-wrócił do przygotowywania posiłku

-... czyli... uratowałem cię z tamtej gry?UKRADŁEM?

-spokojnie... to Marcin... Ty uratowałeś mnie dlatego jestem ci wdzięczny-powiedział-A TERAZ IDŹ SIĘ PRZRBRAĆ!!!-krzyknął cały czerwony

Poszedłem się przebrać.

●●●Time skip●●●(sorry)

Była 20:26. Dark Eleven przez cały dzień opowiadał co się z nim działo. Wygląda na to,że będzie ze mną mieszkać. To może być ciekawe...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Ktoś będzie to czytać?