Obudziłam się w moim wygodnym łóżku.

Wstałam i podeszłam do szafy, żeby się ubrać. Wybrałam:

Jak się ubrałam, poszłam po szczotkę i rozczesałam swoje włosy.

Usiadłam na łóżku i przeglądałam media społecznościowe. Oglądałam zdjęcia robione w czasie podróży. Tyle wspomnień.

TIME SKIP ( 17.30)

W końcu wywlokłam się z łóżka, aczkolwiek mi się nie chciało.

Poszłam do salonu żeby oglądać telewizję, ale jak weszłam naskoczyli na mnie...

- Wszystkiego najlepszego! - prawie dostałam zawału

- Eee... Dziękuję - uśmiechnęłam się sztucznie

- Sto lat! - ktoś zakrył mi oczy

- Kaname! - znam jego dotyk, więc wiedziałam, że to on

- Zgadłaś! - puścił mnie, a ja go przytuliłam

- Dużo szczęścia, zdrowia, dobrego i kochanego chłopaka i czego sobie życzysz! - powiedział

Na wspomnienie o chłopaku chciało mi się płakać. Niby Gabe był kochany na samym początku, ale po tym jak mnie zostawił...

- Clara, moja kochana córeczko - odwróciłam się w stronę mojej mamy

- Mówiłam, że nie chce imprezy urodzinowej - powiedziałam

- Niespodzianka! - uśmiechnęła się

- Ha ha.. fajnie... - zobaczyłam ponad 50 osób, ale nigdzie nie było Gabe

- Kogo szukasz? - zobaczyłam za sobą Rose

- Oo.. cześć Rose - uśmiechnęłam się

- Wszystkiego najlepszego! - przytuliła mnie

- Trzymaj to dla ciebie! - podała mi torbę

- Dziękuję, a ty nie jesteś przypadkiem na mnie obrażona? - spytałam

- Nie, to było tylko takie chwilowe! - uśmiechnęła się

- Rozpakuj! - powiedziała

Spojrzałam do środka i zobaczyłam piękną sukienkę.

- Ale piękna, dziękuję! - uśmiechnęłam się

- Przymierz ją! - powiedziała

Poszłam do swojego pokoju i ubrałam się w:



I wyszłam.

Poszłam spowrotem do salonu. Jak Rose mnie zobaczyła, to krzyknęła z radości.

- Ślicznie wyglądasz! - powiedziała Rose

- Dzięki - uśmiechnęłam się

- Oo Clara jak wyglądasz - odwróciłam się i zobaczyłam Harrego

- Cześć Harry! - przytuliłam go

- Jakie miłe przywitanie - zaśmiał się

- Emmm.. Clara? - usłyszałam głos Rose

- Tak - patrzyła na mnie

- Możemy zamienić słówko? - spytała

- Oczywiście, ee Harry przepraszamy na momencik - powiedziałam

Szłam za Rose, aż w końcu się zatrzymałyśmy.

- To o czym chciałaś rozmawiać? - spytałam

- Ale nie wygadaj nikomu - powiedziała

- Znasz mnie nie wygadam - powiedziałam

- No bo... Kocham Harrego - zatkało mnie

- Serio?! - spytałam

- Tak... - ucieszyłam się

- To super! - powiedziałam

- A ty? - popatrzyła na mnie

- Co ja? - spytałam

- Wiem, że czujesz coś do Gabe. Zauważyłam wasze spojrzenia - uśmiechnęła się

- No wiesz... No bo.. ja i Gabe... No cóż... Jesteśmy razem... - powiedziałam

- Serio?! Gratulacje! A gdzie on jest? - spytała

- Nikt nie wie... Znikną kilka dni temu - posmutniałam

- Przykro mi... - przytuliła mnie

- Siema laski! - odwróciłyśmy się i zobaczyłyśmy Liam'a i Zeyn'a

- Elo - powiedziałam

- Siemcia - uśmiechnęła się Rose

- Wszystkiego najlepszego! - pocałował mnie Liam w policzek

- Sto lat! - powiedział Zeyn

- Dziękuję! - uśmiechnęłam się

- Emm... Chłopaki? - spojrzałam na nich

- Yes? - spytali

- Wiecie może gdzie jest Gabe? - spytałam

- Nie, a czego pytasz? - spytał Zeyn

- A tak z ciekawości - uśmiechnęłam się sztucznie

- Chodźmy się bawić! - powiedział Zeyn

- Dobra! - krzyknął Liam

- My tu zostaniemy - powiedziałam

- Jak chcecie - poszli sobie

- Nie martw się, na pewno wróci - pocieszała mnie Rose

- Mam taką nadzieję - powiedziałam

- Rose? - spojrzeliśmy w stronę Harrego

- Tak Harry? - spytała

- Chcesz zatańczyć? - podał jej dłoń

- Tak! - ucieszyła się

- To pa Clara! - krzyknęła Rose

- No pa - powiedziałam

Znów zostałam sama. Nie miałam nic do roboty niż tylko patrzenie się w tłum. Gdy nagle ktoś podszedł do mnie.

- Ej Clara... - spojrzałam na Zeyna

- Co? - spytałam

- Pójdziemy do twojej sypialni..? - zamurowało mnie

- Nie! - powiedziałam

- No weś, we trójkę będziemy się świetnie bawić.. - powiedział

- Jak we trójkę? - spytałam

- Zapomniałaś o mnie.. - odwróciłam się i zobaczyłam Liam'a

- O co wam chodzi? - spytałam

Wtedy obydwaj się do mnie dobierali. Liam klepał mnie w tyłek, a Zeyn gryzł moje ucho. Wkurwiłam się.

- Odczep cię się! - wyrwałam się i uciekłam

TIME SKIP

Impreza robiła się nudna. Oprócz tego, że Zeyn poszedł gdzieś z jakąś dziewczyną. Nie wyobrażam sobie co tam robią.

Już miałam iść gdy drzwi od salonu się otworzyły, a w ich stanął chłopak o brązowych włosach i tak samo brązowych włosach. No i miał tatuaże na rękach.

Zauważyłam, że ten chłopak czegoś szukał, albo kogoś. Spojrzał na mnie i podchodziła do mnie. Widziałam w jego dłoni bukiet czerwonych róż.

- Hej - uśmiechnęł się

- Siema... Czy my się znamy? - spytałam

- Tak - zaśmiał się

- Ej ty! Chłopcze, raczej nie byłeś tutaj zaproszony! - usłyszałam głos mojej ojca

- Proszę pana ja jestem... - nie dał mu dokończyć, bo mój ojciec złapał go za ręce i próbował wyprowadzić

- Clara! Clara to ja! Gabe! - jak usłyszałam jego imię, to od razu do niego pobiegłam

- Tato zostaw go, to mój przyjaciel! - powiedziałam

- No dobrze - pościł go

- Dzięki - jak Gabe spojrzał na mnie, aż mu ciarki przeszły

Złapałam go za rękę i zaprowadziłam do swojego pokoju.

Gdy weszliśmy, zamknęłam drzwi i spojrzałam na niego.

- Co ty se kurwa myślisz! - krzyczałam

- Ale Clara o co ci chodzi? - spytał

- O gówno, nie dość, że znikasz na kilka dni! To jeszcze przychodzisz jakby nic się nie stało! - mówiłam - Czy wiesz jak się czułam?! Czułam się odrzucona, zraniona, okłamana. A ty sobie przychodzisz i ani przeprosisz, ani nie powiesz gdzie byłeś! Nic! A do tego jeszcze zostałam porwana! - miałam łzy w oczach

- Jak to porwana? Przez kogo?! - spytał

- Jakbyś tam był to byś wiedział! Wiesz jak cię szukałam? - spytałam

- Przepraszam, ale musiałem wyjechać... - powiedział

- To czego nie odbierałeś ode mnie telefonu? - spytałam

- Miałem wyłączony... - spuścił głowę

Zobaczyłam, że żałował tego co zrobił, więc rzuciłam się na niego i go przytuliłam.

- Nigdy więcej tego nie rób - powiedziałam - NIGDY!

- Dobrze - pocałowaliśmy się

- A teraz idź spać, bo pewnie wszyscy już poszli, ja też już będę zamykał - znów mnie pocałował, ale na pożegnanie

- Dobranoc - uśmiechnął się

- Dobranoc - odwzajemniłam jego uśmiech

Gdy wyszedł, to walnęłam się na łóżko. Byłam najszczęśliwszą dziewczyną pod słońcem. Dziś był najlepszy dzień w moim życiu!

Z tych wrażen, aż zasnęłam.

WikusiaChan 💗💗💗
(914 słów)