Er schaaft iets langs mijn arm en ik staar er ontzet naar. Ik til met mijn andere hand m'n arm op en staar verbaasd naar al het bloed dat eruit stroomt. "AMERICA!" Schreeuwt Marlee en ze rent naar me toe. Maar het lijkt wel alsof alles in slow motion gaat. Er verschijnen witte vlekken voor mijn ogen en dat is het laatste wat ik merk..

~flashback~
"Mama?"
"Ja lieverd?"
"Wat is gamma?"
"Dat is onze rang in de maatschappij." "Dus als je gamma bent mag je geen lentetaart meer kopen?"
"Blijkbaar niet America"
"Wie heeft dat bedacht?"
"Iemand.."
"Wie is iemand?"
"America je moet gaan slapen."
"Oke dan, welterusten mama!"
"Slaap zacht lieverd."
~einde flashback~

Mijn hoofd doet pijn. Mijn mond is kurkdroog. En mijn arm is gevoelloos.
Ik open langzaam mijn ogen maar doe ze daarna meteen weer dicht. Het licht is te fel. Ik probeer te praten maar er komt een zachte kreun uit mijn mond. Ik open nog een keer mijn ogen en staar tegen een wit plafond. Langzaam wennen mijn ogen aan het licht en ik duw mezelf omhoog. Tenminste, dat probeer ik
want er schiet een vlammende pijn door mijn arm en ik val terug. "Auw!" Schreeuw ik van pijn. Ik kijk naar mijn arm en zie dat er verband omheen zit. "Help!" Roep ik. Ik hoor geschuifel links van me. Ik draai mijn hoofd en zie een... Tja wat is het eigenlijk? Ik denk dat het een vrouw is die onder al het vuil zit. "Hallo?" Zeg ik vragend. "Ssst, ze mogen niet weten dat ik hier ben.." fluistert ze. "Waarom niet?" Vraag ik. "Stil meisje, je wordt in coma gehouden zodat je arm kan genezen. De anderen denken dat je ziek bent en daarom in quarantaine ligt. Maar ik heb je eruit gehaald, omdat jij ook een gamma was. Ik ben een Delta. Je moet ons helpen. Alleen jij kan dat!" Vertelt de vrouw. "Ik begrijp je niet.." zeg ik zacht.  "O natuurlijk. Ze hebben je herinneringen gewist.." zegt ze verslagen. Ze kijkt even angstvallig om zich heen. "Kijk, onze samenleving is gebouwd in lagen. Je hebt de alfa's. Dat zijn de heersers, eigenlijk de tycha. Ze regelen alles en zijn oppermachtig. Daarna komen de bèta's. Beroemde en belangrijke mensen. Tycha-leden, en presentatoren van het zepnieuws. Daaronder komen weer de gamma's. Jij dus voor je een alfa werd hier." Ze trekt minachtend haar neus op. "Gamma's zijn iets beter dan delta's. Ze hoeven iets minder zwaar werk te doen en mogen net iets meer. En daarna de delta's.. ze zijn de werkers. Sorry, wij zijn de werkers.. en de omega's.." dan klinken er voetstappen en de vrouw vloekt zacht. "Ik zie je over een week." Fluistert ze snel en ze glipt weg. Ik hoor dat ze op een knop drukt en meteen voel ik me slap en zwak. Mijn ogen glijden dicht terwijl ik vecht om wakker te blijven. Ik wil nog zoveel weten van haar. Wie is ze, waar gaan we heen, waarom is ze hier? En vooral...

Wie ben ik?

Waaahh, een nieuw hoofdstuk!! En gelukkig iets beter dan de voorgaande! Yess! Hopelijk vinden jullie t leuk ;)
Love you all!!!