Mijn hoofd bonkt en ik open mijn ogen. Er hangen allemaal hoofden voor me. "Ze is wakker! Ze is wakker!" Zegt er een. Ik knipper en probeer de hoofden te onderscheiden. "America, hoe voel je je?" Zegt er nog een. Volgens mij Maxon. Ik probeer te praten maar er komt niks uit. Dan komt opeens al het eten omhoog. Ik draai opzij en kots alles uit. "America! O god ze moeten kotsen!" Gilt Marlee. Maxon tilt me op en draagt me weg. Dat is nog het enige wat ik merk voor het weer zwart wordt...

-een paar dagen later-

"Hoe voel je je America?" Vraagt Maxon als ik wakker wordt. "Prima hoor." Antwoord ik. Ik knipper een paar keer om de slaap weg te krijgen. Maxon helpt me overeind te gaan zitten en ik rek me uit. "Kom, we gaan in bad Ames." Ik knik. Maxon loopt naar me toe, schuift zijn ene arm onder mijn knieën, de andere bij mijn schouders en tilt me op. Ik giechel. Hij loopt de kamer door. "Deur open Ames." Zegt hij. Ik lach en doe de deur open van de badkamer. "O Maxon! Wat lief!" Roep ik uit als ik de badkamer zie. Hij is helemaal versierd met roosjes en kaarsjes. "Ik ben blij dat je het mooi vindt." Glimlacht Maxon. Hij zet me in het bad en komt er zelf ook bij.

-na het bad-

"Zo Ames we gaan eten." Zegt Maxon. Hij loopt op me af, tilt me op en zet me in mijn rolstoel. Door de klap is mijn rug gebroken en mijn zenuwwervel dus beschadigd. Daarom kan ik nu onbepaalde niet lopen. Ik strijk mijn jurkje glad en Maxon begint me vooruit te duwen. "Heb je ook zo'n honger?" Vraag ik plagend. Hij kijkt me gespeeld-boos aan. "Ik zou maar opschieten!" Zeg ik lachend. "Jaja." Zegt hij en hij begint heel snel te rennen. Ik gil het uit van angst en plezier. "Stop Maxon!" Gil ik. Hij lacht alleen en gaat nóg harder. O nee. Een bocht. Maxon ziet het en remt uit alle macht af. "Aaah!!" Gil ik en ik knijp mijn ogen stijf dicht, wachtend op de klap. Maar die komt niet. We staan stil en ik open voorzichtig een oog. We zijn tot stilstand gekomen op precies één centimeter van de muur. Ik kijk achterom naar Maxon en zie dat hij slap licht van het lachen. "Máxon Schreave!" Roep ik. "Waag het niet nóg een keer!" Hij lacht gewoon door. Ik geef het op en begin ook te lachen. We gieren het uit van de lach tot Celeste komt. "We gaan roommates kiezen." Zegt ze op ijzige toon. "O we komen al." Zeg ik en Maxon duwt me vooruit de eetzaal in. Maxon gat snel in de jongensrij staan en ik rol mezelf in de meisjesrij. Dan komt Mimi weer tevoorschijn. "Hallo! Vandaag kiezen de dames de heren. Degene die mag beginnen is..." Ik zie Celeste glimmen van plezier. Ze was vast de eerste in de eetzaal. "America Singer!" Zegt Mimi blij. "Nee! Ik mag kiezen!" Gilt Celeste woedend. "Maxon! Hier komen! Ik kies jou!" Gilt ze. "Ja dag!" Zegt Maxon geïrriteerd. "Ik ga echt niet met jou!" Zegt hij. "Maxon, ik kies jou weer." Zeg ik en hij loopt naar me toe. "Nu mag ik! Kile Woodwork!" Roept Celeste. Marlee's mond valt open. Ze loopt naar Kile en zegt: "jammer maar we hebben een relatie." "Gekozen is gekozen. Celeste Newsome en Kile Woodwork zijn deze week roommates." Zegt Mimi opeens. "W...wat?" Zegt Marlee. Haar stem slaat over en haar ogen zitten vol met tranen. "Jammer...." Grijnst Celeste terwijl ze bezitterig een arm om Kile heen slaat. Kile ziet eruit alsof hij door de grond zou willen zakken. "Ik haat je." Sist Marlee door haar tranen heen en stormt de eetzaal uit....