Piątek godz. 14:30 Komenda Miejska Policji

 Policjanci niezwłocznie zjechali się na Komendę Miejską, aby móc zrealizować plan Kuby. Przewidywał on przeszukanie komórek przestępców. Być może w nich znajduje się jakiś istotny trop, który pchnąłby sprawę do przodu. Pozostawało mieć jedynie taką nadzieję. 

 Wszystkie zabezpieczone sprzęty mobilne znajdowały się w pokoju profosa. 

 - Może znajdziecie coś interesującego- odrzekł policjant do Jakuba i Karoliny- a ja w tym czasie zrobię wam herbatki. 

- Dziękujemy serdecznie!

 Jak znaleźli telefon sprawców, zaczęli go przeglądać. Jeden Kuba, drugi Karolina. 

Jakub Milczek postanowił najpierw sprawdzić połączenia przychodzące i wychodzące. W tym celu wszedł do zakładki Połączeń, skąd znalazł kilka połączeń do jednego z numerów.

- Karolina!- krzyknął.

- Co takiego?- zapytała. 

- Znalazłem coś interesującego. Kilka minut przed nieudanym zamachem na nas na numer przychodziło kilka połączeń. Z numeru 9093921** 

- Dziwne. U mnie to samo, tak samo ten numer dzwonił do niego kilka razy. 

- Podejrzane. Według mnie trzeba zablefować u tych kolesi, że jakiś go wsypał. Może to pomoże.

- Możliwe- odpowiedziała Karolina- chcę się tego podjąć, gdyż mnie jeszcze nie widzieli. Jest szansa, że zaczną zeznawać. 

- Spróbujcie- zachęcał Kuba- ja w tym samym momencie spróbuje skontaktować się z Gabrielem. Sprawdzi ten numer. 

***

10 minut później....

Jeden z przestępców ponownie w kajdankach został wprowadzony na salę przesłuchań, gdzie przesłuchiwała go Karolina Bęk. Chciała spróbować sposobu szkolnego policjanta Milczka i zablefować. W tym celu usiadła, jakby gdyby nic, a sprawca wraz z mundurowym był pilnowany od drugiej strony.'

- Może odsiadka na dołku rozwiązała ci język- zaczęła. 

Nic się jednak nie zmieniło. Mężczyzna ciągle miał głupią minę na twarzy, że raczej nie mogła liczyć na jakieś zmiany. Jednakże Karolina się nie poddawała. 

- Twój kumpel, o dziwo okazał się bardziej rozmowny od ciebie. Powiedział, że wszystko było twoją inicjatywą. Przedstawił nam dowody, mówił, że często wydzwaniał do was numer 9093921**. Kto to był?

Mężczyzna siedział dalej cicho. 

- Nie wiem, czy wiesz, ale wszelka odpowiedzialność spada teraz na ciebie. Co to za numer?

- I tak nic wam to nie da- odrzekł- ten numer jest na kartę. Pewnie dawno, po moim złapaniu jest nieaktywny. 

- To może zapytam inaczej, do kogo należy?

- To jednego z wyższej półek naszej mafii przestępczej. 

- Imiona, nazwiska, adresy.

- Taka policjantka, a taka zabawna. 

- To chociaż, jaki jest inny numer kontaktowy?

- Nie znamy innego numeru. To oni się z nami kontaktują. 

***

Technik Gabriel wraz z Jakubem Milczkiem przeglądał telefon przesłuchiwanego przestępcy.

- Ten numer jest na kartę. Jest już nieaktywny. 

- Trochę słabo. Potrzebujemy czegoś, aby wreszcie ruszyć do przodu. 

- To jest bardzo dziwna sytuacja. Po co ktoś chciał zlikwidować nas? My przecież nie znamy sprawców. 

- Może jesteśmy zbyt blisko celu. 

Niespodziewanie na badaną komórkę zadzwonił jakiś tajemniczy człowiek. I o dziwo z zupełnie innego numeru.

- Cicho! Dajcie go na głośnik. 

- Halo. I jak udało wam się odwalić robotę?

Nikt nic nie odpowiadał. Po cichu Gabriel zaczął kontaktować się z stacją BTS. 

- Halo, ktoś odpowiada? 

- To psy.... natychmiast się rozłączaj. 

Szybko policjanci udało się namierzyć numer telefonu.

- Szybko. Numer logował się na rogach ul, oczywiście w polach, pod Południową Obwodnicą Paryża.

- Jedziemy natychmiast- krzyknął Jakub Milczek i wraz z Gabrielem ruszyli do radiowozu. 

***

- Wyprowadzić go!- powiedziała Karolina- zaprowadźcie go na dołek. 

Przestępca został wyprowadzony do pokoju dla osób zatrzymanych. 

***

Piątek godz. 15:00

Policjanci w bardzo szybkim tempie podjechali na miejsce zdarzenia. Były to pole z różami, więc była jakaś szansa na dorwanie sprawcy, albo przynajmniej na jakieś ślady. I rzeczywiście na nie trafili. Były to ślady krwi, które Gabriel na miejscu zabezpieczał. Może coś uda się wreszcie ustalić. Jakub Milczek z tym przekonaniem wrócił do szkoły, wraz z Karoliną Bęk. Musieli czekać na wiele szczegółów.

***

W tym samym czasie......

W bazie przestępców, która znajdowała się, jak wspominaliśmy na obrzeżach, podjechało czarne BMW. Poruszało się z nim dwójka przestępców, którzy nie byli sami. Wjechali przed bramę podjazdową, skąd zaparkowali swój pojazd i wysiedli. Byli oni zamaskowani, założone mieli na gębach kominiarki. Wraz ze swoim podłym uśmieszkiem otwarli tylne drzwi i wyciągnęli uprowadzoną Biedronkę. Próbowała się szarpać i wyrywać, jednak mikstura osłabienia kompletnie odebrała jej ostatnie siły. Nie mogła krzyczeć, bo na twarzy miała założoną taśmę klejącą, która zagłuszała dosłownie wszystko. Wraz z gangusami weszli do środka budynku. 

- Witaj królowo, biedroneczko na terenie naszych zamków- powiedzieli przestępcy i odsłonili jej oczy. 

- Kim jesteście i czego ode mnie chcecie? 

- Zamknij się! Nie będziemy z tobą dyskutować. Poczekamy na naszego przełożonego. 

Minęła dosłownie chwila, aż w progu drzwi pojawił się.... Władca Ciem! Biedronka widząc go, wpadła w niesamowitą wściekłość, ale nic nie mogła zrobić. Była zdana na ich łaskę lub niełaskę.

- Zabrać ją!- rozkazał antagonista. 

Bez wahania, osiłki podnieśli Biedronkę i zabrali ją do sąsiedniego pomieszczenia, pustostanu, gdzie znajdowało się pozbijane z drewna stare krzesło. Kiedy Biedronka to zobaczyła, poczuła kolejny przypływ siły. Zaczęła walczyć, co zaskoczyło samego Władcę Ciem. Niespodziewanie ktoś wyłonił się z tłumu i tak mocno uderzył Biedronkę pięścią, że wywróciła się na podłogę i straciła przytomność. 

- Czy ty zwariowałeś?- zapytał Władca Ciem- jeżeli mamy zdobyć miraculum Czarnego Kota, to musi być żywa. 

- Spokojnie, tej głupiej babie nic nie będzie....