Multimedya; Asrın

7.

"Herkes işine baksın!"

Silahla bir el ateş eden kişinin sesi tüm mekana yayılmıştı.

Korkarak silahı tutan kişiye baktım.
Bana öldürücü bakışlar atarken ellerimi teslim olurcasına yukarıya kaldırdım ve uslu bir çocuk gibi gülümsedim.

Dağınık saçları onu fazlasıyla belalı bir tip gibi gösteriyordu. Korkmadım desem yalan olur. Korkutucuydu. Ciddiyetini bozmayarak silahıyla bana gel işareti yaptı.

Adamın yanına gitmeden önce hızlıca telefonumu çıkarttım.

05******** ; "etris dinle beni çıkma oraya!"

05******** ; "ah etris ah! Kime diyorum ben!"

05******** ; o konuştuğun kişi bir köpekten farksız değil sakın istediğini yapma"

05******** ; "ohov o nasıl bir vuruştur hiç mi acıman yok kızım senin :D neyse afferim iyi yaptın"

05******** ; "korkmana gerek yok , adamlar peşinden gelince Asrın'ı devreye soktum"

05******** ; "sadece sakin ol ve Asrının yanına çık Etris bir şey olmayacak merak etme kimse sana zarar veremez :) "

Etris; "nasıl bu kadar emin olabiliyorsun? Adamın silahı varrr !! Göster kendini lütfen birlikte çıkalım şu iğrenç mekandan"

05******** ; " sadece bana güven prenses.. "

Bilinmeyenin dediğini yaparak ona güvendim.

Korkarak Asrın denilen adamın yanına çıktım. Aklımı kurcalayansa bilinmeyenin böyle tehlikeli bir adamla ne işi olurdu? Üstelik beni kurtaransa bilinmeyenin Asrınla iletişim kurmasıydı.

Titrek adımlarla Asrının odasının kapısını açarak içeriye girdim. Kapı da ki korumların aksi bakışlarına rağmen girmiştim. Odaya girer girmez gözüme karanlığın efendiliğini çöktü. Etraf kapkaranlıktı. Beyaz olan tek şey duvarlardı. Mobilyalar her şey siyahtı. Asrında bunda dahil.

Asrını ele veren tek şey yeşile kaçan gözleriydi.

"Gel Etris" dedi Asrın oturmamı işaret ederek.

Ellerimi önümde birleştirip çekinerek konuştum.

"Şey ben teşekkür ederim size borçlandım"

"Saçmalama ne borçlanması , teşekkürünü edeceğin kişi ben değilim"

Koltuğa oturarak "Kim peki?" Belki ağzından laf alırım diye düşünüyordum.

Adam bıyık altı bir gülümseme yaptı. Adam dediğime de bakmayın en fazla 25 gösteriyordu.

"Kim olduğunu söyleyecek misin?"

"Kendin bulmaya ne dersin?"

"Az önce bulmaya çalıştım ve başıma gelenleri gördün"

"Başka yöntemler dene öyleyse"

"Ya sadece bir isim söyleyeceksin bu kadar mı zor?"

"Üzgünüm ama kesin talimat , isim veremem"

Sinirle soluyarak odadan çıktım. Elime telefonu alarak mesaj kısmına girdim.

Etris; "ne olursa olsun seni bulacağım!"