Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Bilinmeyen / 33



33 .

Akşam üstü eve geldiğimde valizimi boşaltarak kendimi yatağa attım. Çok bir şey yapmamıştım ama yinede yorgun hissediyordum.

Mesaj sesiyle bir heyecanla telefonumu aldım. Koraydan geldiğini düşünerek sevinmiştim ama ondan değildi. Kızlarla olan gruptandı.

Group G.D.E
Damla; "birazdan sizi almaya geliyorum en cici kiyafetlerinizi giyin!!"

Gizem; "yeaahhh eğlenceye mi? 😄"

Damla; "evett ! Girayın arkadaşının evinde bir parti var kızlar tüm gençler oraya gidiyor"

Gizem; "iştee bu!! Ne giysem acaba ya?"

Etris; "ben gelmeyeceğim"

Gizem ; "ya hadi ama etris mızıkçılık yapma"

Damla; "of etris sensiz tadı çıkar mı kızım?"

Etris; "kızlar çok yorgunum bensiz gidin işte"

...

...

Ne kadar diretsemde ikna edilmiştim.
Üzerimi değişip damlanın aramasıyla evden çıktım.

Üstü açılan bmw siyle gelmişti. Şarkının sesini de son ses açarak yolları yıkarcasına eğlenerek girayın arkadaşının evine gidiyorduk.

Acaba korayın haberi var mıydı?

Belkide ona söylemeliydim. Of boşversene.. merak eden insan arayıp sorar zaten. Bugün bir tek sabah konuşmuştuk.

Sanki bana olan ilgisi azalıyor gibiydi. Öyle hissediyordum ve bu beni üzüyordu.

-

Girayın arkadaşının evine geldiğimizde kapıda bir hizmetli bizi karşıladı hemen ardından da ev sahibi yani girayın arkadaşı.

"Oo bebekler hoş geldiniz" diyerek bizi kibarca içeriye buyur etti. Hey dur bir dakika. O bize bebekler mi demişti? Ne bu samimiyet kardeşş diye sorasım geldi.

Gizem hayransı bakışlarla çocuğu süzerek "merhaba parti senin mi?" Dedi cilveli bir sesle.

Bu hallerine gözlerimi devirdim.

Çocuğa bakarken Ağzının salyalarının aktığını ta buradan görebiliyordum.

"Evet bu arada Akay ben, ya siz?" Diyerek üçümüze baktı.

Giray yanımızda belirerek Damlayı belinden kavrayıp "işine bak Akay" dedi ve yanımızdan ayrıldılar.

Akay "ee isimler ?" Diye sorunca gözlerimi devirip "etris " dedim ve Gizemle Akayı yalnız bırakarak salonda bir köşeye oturdum.

Müzik tüm evi çıldırtıyordu resmen. Etrafı saran alkol kokuları ve sigara dumanları beni rahatsız ediyordu. En son böyle bir ortamda bulunduğumda Koray'ın arkadaşının yani Asrının mekanındaydım.

Yanıma biri oturunca düz bir ifadeyle oturana baktım.

"Yalnız mı takılıyorsun?" Diye bir soru yöneltti yanıma oturan kişi.

Eli yüzü düzgün birine benzediğinden cevap verdim.

"Evet"

"Belki seni arkadaşlamama izin verirsin?" çekinerek sorması beni güldürmüştü.

Diğer erkeklerden farklıya benziyordu.

"Olur tabi" dedim.

"Enes" diyerek elini uzatınca "etris" diyerek bende elimi uzattım ve tokalaştık.

-

Etris Enesle gülüşerek konuşurken Koray onları izliyordu. Etris farkında değildi belki ama koray her an her dakika peşindeydi.

Gölgeden farksız değildi.

Sinirle viskisini yudumlayarak kızgın ifadeyle etrise bakmaya devam ediyordu.

Etris enesle konuşmaya o kadar bir dalmıştı ki kendisine bakan Korayı farkında bile değildi.

-

Telefonuma gelen mesaj sesiyle çantadan çıkartarak elime aldım.

Bilinmeyen; "eğleniyor musun? "

Birde soruyor. Sen tüm gün beni arayıp sorma, mesaj atma ama yanımda birini görünce hemenden hesap sor. Yok yaaa..

Etris; "aa sen bana mesaj atar mıydın? ;) "

Bilinmeyen; "ne saçmalıyorsun Etris?"

etris; "tüm gün aklın neredeydi diyorum koray! Yanımda birini görmedikçe yazmıyorsun, ne o yoksa sevgin sadece kıskanclıktan ibaret mi?"

Bilinmeyen; "haklısın ama işlerim vardı küçük hanım.."

Etris; "ah evet doğru bir türlü bitmeyen şu işler.."

Bilinmeyen; "meşgul bir insanım prenses elimde değil"

Etris; "neden ki? Ne işle uğraşıyorsun?"

Bilinmeyen; " :) "

Etris; "gıcık"

Bilinmeyen; " 😘 "

Tam bir gıcıktı. Yinede onunla mesajlaşırken sırıtmadan edemiyordum.

Enes meraklı bakışlarla beni süzünce masumca gülümsedim.

"Sevgilin falan mı var?" Diye sordu bir kaşını kaldırarak.

"Yoo hayır yok"

"Mesajlaşırken gülümsüyor ve heyecanlı görünüyordun"

"Ablamın etkileri işte geç kalma falan diyordu ona güldüm" ufak bir yalandan zarar gelmezdi değil mi?

"Hatta ben kalksam iyi olur malum yarın okul var " diyerek sıkıntılı bir nefes vererek ayağa kalktım.

Enes te ayağa kalkarak "Lise sendromu ahh ne çektik be neyseki son senen kurtuluyorsun" deyip elini ensesine götürdü.

Sanki bir şey söyleyecekte söyleyemiyor gibiydi.

"Görüşürüz o zaman" deyip tam adım atmak üzereydim ki enesin elini kolumda hissetmemle ona döndüm.

"Şey aslında ben seni bırakırım istersen?"

Gözlerimi etrafta gezdirip Korayın burada beni izlediğini bildiğim için onu delirtmek istiyordum.

Tüm günü beni aramamanın intikamını alacaktım.

"Olurr" dedim gülümseyerek.

Akay'ın evinden çıkmış Enesin arabasına doğru yürürken gelen mesaj sesiyle sırıttım. Amacıma ulaşmıştım.

Enes'in arabasını görmemle gözlerim irice açıldı.

Son model Audi ??? Ne demeekk??? Ahh zenginliğin zirvesi ama benim tercihim klasik arabaydı. Lükste pek gözüm yoktu.

Enes kapımı açıp arabaya oturmamı beklerken bende oturdum. O da sürücü koltuğuna geçti.

Araba da ki tek ses telefonuma gelen mesajlardı.

"Sanırım baksam iyi olacak" diyerek çantadan telefonu çıkarttım.

Bilinmeyen; "gülüşmenizi  yeterince gördüğüm yetmiyormuş gibi birde o itle mi takılıyorsun?? "

Bilinmeyen; "aklından neler geçiyorsa unut etris o itle gitmeyeceksin!"

Bilinmeyen; "sen beni gerçekten ya katil edeceksin ya da tımarhanelik !!"

Bilinmeyen; "peki tamam sakinim. Sana yanaşırsa bil ki iki elim yakasından ayrılmaz !!!!"

Bilinmeyen; "o şerefsizin şimdi sana bakıp o güzel yüzünü inceliyor olması düşüncesi beni çileden çıkarıyor. O herif yerinde benim olmam gerekiyordu . Sadece benim"

Mesajları okurken yine sırıtıyordum. En çok hoşuma gidense Korayın beni bu denli sahiplenmesiydi.

Bir de onu sinir krizlerine sokmama rağmen bana karşı saygısı asla düşmemişti. Mesajları yazarken beni kırmamaya özen gösteriyordu.

Eminim Korayın yerinde başkası olsaydı bana çoktan ana avrat girmişti.

Koray gözümde çok daha yükseliyordu.

Evimi tarif etmem üzerine Enes beni bıraktıktan sonra "teşekkürler" deyip tam arabadan inmek üzereydim ki bileğimi tutarak beni durdurdu.

"Yine görüşür müyüz?"

"Sanmıyorum"

Bir an kaşları çatıldı. "Neden?"

"Sevgilim var" deyip hızlıca arabadan indim.

Kendimi eve atar atmaz Koraya yazdım.

Etris; "çok hoşuma gidiyorsun :)) "

Bilinmeyen; "sinir olmam hoşuna mı gidiyor ??"

Etris; "her halin hoşuma gidiyor.."

Bilinmeyen; " birileri bana kapılmaya başladı sanırım?"

Etris; "eheheh sanırım 😁"

Ve ilk kez Bunu itiraf ettim.

Koraya kapılıyordum.

Ondan aşırı hoşlanmaya başlamıştım.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro