Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Bilinmeyen / 13


13 .

Yine iğrenç bir güne gözlerimi açtım.

Bilinmeyen yüzünden Furkan yüzüme bakmıyordu. Okula geldiğimde gözlerim bizim tayfayı aradı.

Görünürde kimseler yoktu.

Sınıftalardır herhalde diye düşünerek sınıfa çıktım.

Sınıfta sadece Furkan ve birkaç kişi vardı. Alt dudağımı dişleyerek çekingence telefonuyla uğraşan asosyal Furkanın yanına gittim.

Yanına gittiğimde telefonunu bırakıp yüzüme boş boş baktı.

"Şey ben Damlaları gördün mü diye soracaktım?"

Çekingence bana bakarak "kantindeler" dedi.

İçimden furkana sorular sormak gelse de bilinmeyene olan korkusundan bana pek pas vermiyordu. Onu daha fazla tedirgin etmemek adına sınıftan çıktım.

Kantine geldiğimde sohbet halinde olan Damlayla Gizemin yanına oturup "ne konuşuyorsunuz bakalım?" Diye sordum.

"Havadan sudan kanks asıl sen anlat bilinmeyenle durum ne hiç anlatmıyorsun"

damlanın bu meraklı haline sırıttıktan sonra aklıma bilinmeyenin furkanı benden uzaklaştırması geldiğinde yüzüm ciddi bir ifade aldı.

"Bilinmeyen yüzünden furkan benimle konuşmuyor"

Gizemin dudakları şaşkınca aralandı.

Damla "ne alaka be furkandan ne istiyor ki?"

"Kıskandı" dedim gözlerimi devirerek.

Gizemin bir anda kahkaha patlatmasıyla neye uğradığımı şaşırdım.

"Kıskana kıskana furkanımı kıskanmış yani?" Diye sordu gülmeye devam ederek.

"Evet ya şaka gibi. Kaç yıllık dostum yüzüme bakmıyor"

Damla bana takılarak "aşk işte bu furkan murkan dinlemiyor" dedi ve sırıttı.

"Eksik olsun böyle aşk" diyerek surat astım.

Gizem "ştt deme öyle seni duymasın"

Damla "aynen belkide buradadır sessiz konuş"

"Saçmalamayın burada olsa anlardım"

Gizem gülerek "nasıl anlardın kank?" Diye sordu.

Güzel soruydu. Gerçekten anlar mıydım ki? Muhtemelen anlamazdım. Şerefsiz kendini çok iyi gizliyordu.

"Ya ben gidiyorum tamam mı ? Sizde gülmeye devam edin." Diye triplenerek ayağa kalktığımda damla konuştu.

"Yine mi okulu ekeceksin? Etris okula neredeyse hiç gelmiyorsun böyle giderse atılacaksın"

"Bana bir şey olmaz" deyip kantinden çıktım.

Okuldan çıkmak için adımlarımı hızlandırdığım sırada Berki görmemle durdum.

Son zamanlarda oldukça suratsızdı. Eski neşesi ve espirili hali yoktu.

Arkasından sessizce yaklaşarak gözlerini kapattım.

"Damla kes şunu" diyerek sertçe ellerimi çektiğinde beni görmesiyle mahcup şekilde yüzüme baktı.

"Ops sory etris damla sanmıştım"

"Sorun değil" dedikten sonra sözlerime devam ettim. "Otura bilir miyim?"

"Otur tabi" diyerek Berkin bankta yana kayması üzerine oturdum.

"Son zamanlarda iyi görünmüyorsun" dedim.

"İyi değilim"

"Neden?"

"Şirket konuları, aklımı çok meşgul ediyor ve tüm sorumluluğun bende olması oldukça ağır bir yük kendimi iyi hissetmiyorum"

"Şirketin başında olan baban değil miydi neden sen takıyorsun ki kafana?"

"Artık şirket benim."

"Aa kolay gelsin" dedim burukça.

Şirket işleri zor ya. Fazla sorumluluk isteyen iş.

"Kolaysa başına gelsin diyeceğim ama gelmesin gerçekten çekilmiyor" diyerek güldü ama bu mutlu anlamda bir gülücük değildi.

"Ya neyse benim gitmem gerek birine yakalanmadan kaçmalıyım" diyerek oturduğum yerden kalktım.

Berk arkamdan "Dikkat et " diye seslendi.

Ona el sallayarak hızlıca okuldan çıktım. Liseden nefret ediyordum. Kendini bir şey sanan hocalar ve kendini beğenmiş ergenlerle dolu bir yerdi.

Arabama binip eve doğru sürdüm.

Eve gelip üzerimi değiştikten sonra kendimi yatağa attım.

Öğlene doğru uyandığımda ilk işim telefonumu elime almak olmuştu.

Bilinmeyen; "neredesin? Seni okul çıkışında bekliyorum"

"Oha" diye mırıldandım.

Etris; "okula gelmek için benim kaçtığım günümü bekledin?!!!"

Bilinmeyen; "evet karşına çıkmak için hazırdım ama şansa bak demek okulda değilsin..tüh"

Sahtekar pislik. Benimle kafa buluyordu. Eminim okulda olsam bile karşıma çıkmayacaktı.

Madem o benimle kafa buluyordu bende biraz onunla bulacaktım.

Etris; " okulda ki olayı duymadın mı?"

Bilinmeyen; "hangi olay???"

Etris; "bugün okulda yangın çıktı. Canımı zor kurtardım"

Bilinmeyen; "neee nasıl ??!! İyimisin sen? Hastaneye falan gittin mi?"

Etris; "hayır ama iyiyim sadece hala midemde yangının o iğrenç havasını hissediyorum o kadar"

Bilinmeyen; "etris böyle şeyler şakaya gelmez. Zehirlenebilirsin acil hastaneye git"

Etris; "of sanırım haklısın.. başım dönüyor"

Bilinmeyen; "ablanı ara!!"

Bilinmeyen; "etris acil hastaneye git bak ciddi sorunlar çıkabilir"

Bilinmeyen; "of beni delirtmek mi istiyorsun sen! Etris sana diyorum bak ablanı ara "

Bilinmeyen; "beni korkutuyorsun . Bak artık şu lanet telefona !!"

Bilinmeyenden gelen mesajları okurken kahkahalarla gülüyordum.

Yazık yaa benim için endişeleniyordu.

Bilinmeyen; "evine ambulans gönderiyorum."

Neeee hayırrr sakınnnn!!

Etris; "dur bir saniye"

Bilinmeyen; "ohh şükürler olsun iyisin! Yazmayınca bir şey oldu sandım az daha aklım çıkacaktı"

Etris; "çok mu endişelendin sen? 😊😊😊"

Bilinmeyen; "heralde kızım sorumu bu?!"

Etris; "hahhaahha çok tatlısın 😇"

Ya bunu gerçekten yazdığıma inanamıyorum. Bu çocuk dengelerimle oynamıştı.

Bilinmeyen; "bütüm bunlar şakaydı değil mi? :|"

Etris; "evet hahahhahaha"

Bilinmeyen; "çok kötüsün. Ya kalpten ölseydim?"

Etris; "allah korusun"

Bilinmeyen; "üzülür müydün? :) "

Bilinmeyen ölse üzülür müydüm gerçekten? Onu tanımıyordum. Kim olduğunu bilmiyordum ama bana özel hissettiriyordu. Yanımda olmasa bile her an yanımdaymış gibi hissediyordum.

etris; "tabiki üzülürdüm."

Eminim bilinmeyen şu an sevinçten kahkaha atmakla meşguldü.

Bir süre yazmasını bekledim ama yazmadı.

Etris; "böyle dedim diye intihar falan etmedin umarım??"

Bilinmeyen; "yok ya sadece şaşırdım hala bu mesajın gerçek olup olmadığına inanmaya çalışıyorum"

Etris; "gerçeekk.. :) "

Bilinmeyen; ":)))))"

Neydi bu şimdi? Gülücük atarak konuşmayı bitiriyordu.

Ben konu açma konusunda oldukça zayıftım ve şu an onunla konuşmak için can atıyordum.

Off yazsanaaa !!!

Hadiii amaa yazzzz .

Dakikalar geçti. Saatler geçti . Ve bilinmeyenden mesaj yok! Amman ne güzel.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro