Horyzonty wodospad splecionych słów
Wzrok zamglony ciszą ust

Przestrzeń mydliną banki kształtu
Smutek nieszczęścia okryty hańbą

Niepokój budzony u progu lęku
Pogoń w spacerze życia zamętu

Smak obeznany przez ucha węch
Włos niegdyś przyjazny teraz to cierń

Myśl zakrzątana ucieka z tchórzona
W pajęczych sieciach prawda utkwiona

Korowód życia zbrodnią okuty
Ul dziś brzęczy choć już zatruty