23 czerwca 1858 r. w Bolonii, leżącej na terenie Państwa Kościelnego do domu Marianny i Salomona Mortarów wkroczyła policja, by odebrać im 6-letniego syna Edgardo. Uczyniono to, gdyż władze kościelne dowiedziały się, iż młody Mortara został potajemnie ochrzczony przez służącą, pracującą w domu Mortarów. Kobieta zeznała, że zrobiła to, gdy chłopiec był poważnie chory - by po przewidywanej śmierci jego dusza nie trafiła do piekła. Gdy o tym fakcie dowiedziały się władze, postanowiono odebrać rodzinie chłopca, ponieważ zgodnie z obowiązującym w Państwie Kościelnym prawem Żydzi nie mogli wychowywać chrześcijanina, nawet, jeśli było to ich rodzone dziecko.

Zdarzenie to zostało nagłośnione w całej Europie przez organizacje żydowskie. Oprócz nich w sprawie oddania chłopca rodzinie apelowali do papieża Piusa IX liczni politycy i intelektualiści, m.in. Napoleon III i Franciszek Józef.