"Cool for the summer"

Sohee

Minęło od tego wydarzenia z pocałunkiem dwa miesiące a teraz jest lato początek czerwca i było bardzo gorąco. Aktualnie byłam na pierwszej zmianie w kawiarni, obsługiwałam ludzi i składałam zamówienia, z racji tego, że czasami jest duży ruch z względu na panujący ruch na zimne napoje to i tak jest czasami mało ludzi przychodzi na porane godziny. W tej chwili, podeszła do mnie moja koleżanka z pracy Ann.

- Sohee, możesz iść do domu. Szef powiedział, że nie jesteś już potrzebna i możesz wyjść wcześniej.. A i kazał mi tobie przekazać, że masz od jutra urlop - Powiedziała mi a ja kiwnelam głową i poszłam się przebrać. Po kilku minutach wyszła z pracy i szlam do domu, gdy nagle zadzwonil do mnie Jin -

- Co tam, kuzynie? O co chodzi? - odebrałam i od razu odpowiedział mi na pytania - Czy chciałabyś polecieć za dwa dni na Zanzibar ze mną i z chłopakami? Planujemy małe wakacje i chciałbym cie zabrać z chłopakami - Przez chwilę musiałam się zastanowić nad tym pomysłem, po chwili odpowiedziałam -

- W sumie mogłabym, polecieć bo od jutra mam urlop. Ale czym byśmy musieli jechali? Waszym prywatnym samolotem? - spytałam a Jin odpowiedział - Tak, spokojnie będziesz miała własny pokój w hotelu i wpuszcza cie na pokład.

- To dobra, zgadzam się na wyjazd z wami, możesz powiadomić o tym chłopaków ale mam prośbę mogę zabrać kogos ze sobą? - od razu dostałam odpowiedź - Tak będziesz mogła, dobra kończę bo my z chłopakami jesteśmy na treningu.

- Spoko, do zobaczenia Kuzynie.. - Gdy się rozłączyłam to pomyślałam, że odwiedzę ich we wytwórni. Pewnie będą zaskoczeni na mój widok. Skierowałam się w stronę wytwórni, gdy szlam to jakaś dziewczyna krzyknęła - Patrzcie to Kuzynka Seokjina! - zaczęłam biec do wytwórni, nawet nie zauważyłam kiedy byłam już w niej. Podeszłam do recepcji, spytałam się w której sali mają trening.

- Mają w sali 12 na pierwszym piętrze, może tam iść.. - Podziękowałam za odpowiedź, skierowałam się do ich sali.. Gdy już byłam, to wbiłam w trakcje ich treningu -

- Siemanko chłopacy! Tęskniliście się za mną? - Ich reakcja była bezcenna, zszokowani widząc mnie. Ale po chwili do mnie podszedł Yoongi, przytulił mnie na przywitanie.. -

- Cześć Sohee, miło cie znowu widzieć. - Powiedział do mnie z takim spokojnym tonem ale zarazem śpiącym..

Dwa dni później

Sohee

Dzisiaj był wylot na Zanzibar, wstaliśmy o 3 w nocy. Zjedliśmy śniadanie w dormie, po 4 byliśmy na lotnisku. Obsługa lotniska nas obsłużyła a my razem poszliśmy do prywatnego samolotu.

- Jin, ile będziemy lecieć na Zanzibar? Bo chciałabym się dowiedzieć. - Gdy się spytałam to odrazu Jin odpowiedział -

-Będziemy lecieć z 11 godzin, więc możesz teraz iść spać.. Nie martw się obudzę cie jak będzie coś do zjedzenia - Gdy to wypowiedział to podłączyłam słuchawki do telefonu, puściłam muzykę i zasnęłam jak niemowlę -

8 godzin później

Yoongi

Lecieliśmy już ponad 8 godzin samolotem, aktualnie obserwowałem jak Sohee śpi. W pewnym momencie dostaliśmy jedzonko.

- Dziękuję bardzo, Sohee pobudka obiad już jest dla ciebie - Gdy ją obudziłem to ujrzałem jej przepiękne ciemne oczy, po chwili zacząłem jeść obiad -

- Smacznego chłopcy. Yoongi ile spałam? - Spytała się - Z 8 godzin, za 3 godziny będziemy na Zanzibarze. A teraz życzę ci smacznego.

3 godziny później

Sohee

Byliśmy już z chłopakami pod hotelem 5 gwiazdkowym. Mogli darować z tymi pieniędzmi ale cóż chociaż będę mogła odpocząć, na miękkim łóżku. Weszliśmy do środka dostaliśmy od razu klucze do pokoju i będę dzieliła pokój z Yoongi. ( Przypadek? Nie sądzę ~ Autorka)
Gdy weszłam z Yoongim do pokoju to zauważyłam, że mamy połączone łóżko a nie osobne.. To będzie ciekawy wyjazd.

- Sohee, jak chcesz to mogę spać na kanapie - Po chwili odezwą się Yoongi. A ja odpowiedziałam mu - Nie ma takiej opcji, ja śpię na kanapie.

- Nie ma opcji, śpisz na łóżku. - Nie Yoongi, bo Ty śpisz na łóżku.. - To śpijmy razem, bez żadnego ale.. - Wygrał ze mną, no nic przeżyje. Mam nadzieję, że noc minie dobrze.

||||||||||||||||||||||||||||||||

I'm Comeback to write haha

Przepraszam, że czekaliście ponad miesiąc ale nie miałam czasu na pisanie!

Rozdział trochę krótszy niż Pierwszy ale cóż poradzić. Raz się żyje

Miłego czytania, słoneczka!