Gece saat kaçtı bilmiyorum ve ben karanlık odada sırtımı yatak başlığına yaslayarak pencereden içeri süzülen ayı izliyordum.

Bu geceninde maalesef diğer gecelerden bir farkı yoktu yine. Özlem ,gurur ve ben. Bide herşeyden habersiz karnımda uyuyan küçük bebeğim.

Ellerim hafif şiş karnımı okşarken bu gün Ferhunde ninenin söyledikleri dönüp dolaşıyordu beynimde. Zor bir karardı. Konu ben ve benim hislerim değildi sadece.

Benim tek meselem bebeğimdi bu zamanlar. Belki fazla bencilce ama  onu Tahirle paylaşmak istemiyorum. Onun varlığından haber tutsun istemiyorum.
Bir yanım onun çocuğu diye vicdan yaparken diğer yanım şiddetle karşı çıkıyor bu fikre.

Bebeğini istememesinden değil tam aksine onu istemesinden korkuyordum ben. Ne kadar aptalca olduğundan şüphem yok elbette,inkar da  etmiyorum. Bu tarz bir olayla ilk defa karşılaşıyorum o yüzden fazlasıyla cahilim.

Tahirin yokluğunda sadece içimde taşıdığım cana sığınmışken ona bu kadar bağlanmam garip gelmemeli. En zor zamanlarımda bana iyi gelen tek teselliydi onun varlığı.

Beni sevmese bile onu hala çok sevmemin acısına iyi gelen tek şeydi bebeğim. Tahirin özlemi ile yanıp kavrulan gurursuz kalbime az da olsa merhem olmuştu.
İçimde ondan bir parça taşımak dindirmişti hasretimi.

Derin bir nefes alıp yanaklarıma damlayan sessiz yaşlarımı silerek kapattım gözlerimi.

Nerede acaba şu an ? Yokluğumu hissediyormu o soğuk evinde? Üzülüyor mu yaptıkları için?

Her gün tekrarlan düşüncelerim bir gün bile rahat bırakmıyordu beni.

Hoş o gece hiç pişman gibi durmuyordu oysa. Kendinden emin şekile sana aşık değildim demesi onun ne kadar kötü kalpli biri olduğunu apaçık ortaya sermişti ama...aması benim aptallığım işte.

Eminim yerime çoktan koymuştur birini.  Bana aşık olmayan kalbi neden beni özlesin ki ? Özlerse bu zamana kadar arayıp bulurdu dimi beni. İsterse gerçekten yapabilirdi . Bu kadar kinli bir adamı nasıl sevmişim aklım almıyor. Aşk insanın gözünü kör eder misali doğruymuş. Ben onu görmek istediğim gibi görmüşüm bunca zaman. Tahir benim sevdiğim insan değilmiş. Hiç olmamış.

" Defne kızım?"

Düşüncelerime sızan Ferhunde ninenin sesini duymamla açtım gözlerimi. Protez dişlerini çıkardığından peltek gibi çıkan sesiyle " Uyanık mısın yavrum?"

Sırtımı yatak başlığına yaslandığımdan oturur pozisyondaydım. Ayın gür ışığı bizim odayı fazlasıyla aydınlattığı için yaşlı olmasına rağmen kolaylıkla görebiliyordu beni.

" Tam uyuyordum bende nine"

" İyi misin ?'

" Evet iyiyim " dedim boğazımı temizleyerek.

Sesszice başını salladı.

" Uyu kızım yarın ola hayrola "

Ferhunde fazla tecrübeli olduğundan ben tek kelime etmeden rahat şekilde anlayabiliyordu beni.
Kendime söylemeye cesaret edemediğim herşeyi biliyordu. Örneğin gurursuz kalbimin Tahiri hala ne kadar sevdiğini misal çekebilirim.

" İyi geceler nine "

" İyi geceler kızım "

| Tahirden|

" Evin güzelmiş"

Elimdeki bardağa viski doldururken ortalıkta dolaşarak evimi inceliyordu mekanda gördüğüm kandın.

" Beğenmen güzel "

" Çok beğendim " dedi yüzündeki gülümsemeyle bana dönerek. "Fakat yinede şaşırılacak bir durum olmamalı. Herkes Tahir Tozlunun zevkli ve lüksüne düşkün bir zengin olduğunu biliyor "

Başımı salladım gülmeye çalışarak. Yüzümdeki ruhsuz ifadeyi belli etmemeye çalışıyordum ona.

" Herkesin bir yaşam zevki vardır "

İkinci bardağı doldurduktan sonra şişeyi yavaşça yere bırakarak önümdeki kadına doğru bir kaç adım attım.
Geldiğimiz andan bu yana yüzünden silinmeyen sırıtma ile " Teşekkür ederim "  dedi bardağı alarak.

Gülümsedim .

" Şerefe "

" Şerefe "

Kırmızı şarap boğazımı yakarak geçerken gizlemeye çalışıyordum içimdeki isteksizliği. Sırf Egemene laf vermemek için yaptığım haraketin ne kadar aptalca olduğunu arabaya biner binmez anlamıştım.

" Demek boşandın"

Sorduğu soruya karşı hiç kendimi bozmadan aheste aheste başımı salladım. Bunu ona anlatmamıştım,ki buna gerek de yok.
Sosyetik ünlülerin arasında isminin olması işte bu yüzden çok kötüydü.

" Oysa mutlu bir evliliğiniz vardı"

" Kimsenin evinin içinde neler olduğunu bilemezsin"

" Orası öyle"

Her saniye biraz daha yaklaşması sonucunda hem konuşuyor hem kırmızı ojeli tırnakları siyah gömleğimin düğmeleri ile oynuyordu.

" Peki onu seviyor muydun ?"

" Sevmesem neden evleneyim ?"

" Çabuk unuttun ama "

"  Kimse unutulmaz değildir "

Bunu her gece karısının kıyafetlerini koklayarak uyuyan adam mı söylüyor?

Ben Helini unutmuşum sen neyden bahsediyorsun? 

Helin ve Defneyi aynı kalıba koyman komik. Defneyle yaşadıklarını silebileceğini mi sanıyorsun?

Defneyle yaşadığım herşeyi başka kadınlarla yaşayabilirim .

Peki aynı duygular ?

Hissedebilirim tekrar.

Ya defnenin aynı şeyleri yapması? Kaldırabilir misin bunu ?

Vicdanım ve iç sesim rahat bırakmıyordu bir türlü beni . Kendimi bile kandırmaya çalışan zavallının tekiydim ben .

Sima isimli kadının dudaklarını yanağımda hissettiğimde bir tepki vermemiştim. Elindeki bardağı koltuk başlığına bırakıp boynuma doğru yol çizerken elleri göğsümü okşuyordu  yavaş yavaş.

Düşünsene şu an senin yapmak üzeri olduğun alçaklığı Defne de şu an başka bir adamla yapıyor. Senin hakim olduğunu teninde başka bir adamın dudakları geziniyor. Aynı senin yaptığın gibi.

İçgüdüsel şekilde kapattım gözlerimi. Düşmanım olan iç sesimi duymazdan gelmeye çalışsamda nafileydi.

" Güzel kokuyorsun . Anlattıkları kadar varmışsın Tahir Tozlu"

Gömleğin düğmelerini yavaş yavaş çözerken kendinden geçmiş şekilde bir şeyler mırıldanıyordu.
Bana karşı yaptığı hareketlerle karşı bir tepki vermeden sesszice ve sadece yerdeki boşluğu izliyordu gözlerim.

Neden ona ihanet etmek için zorluyorsun kendini.

Bunların hepsi benim düşüncelerimdi aslında.Ve ben kendine bile gerçekleri itiraf edemeyen zavallının tekiyim.
Defnenin başka bir adamla olma düşüncesi aklımda yer edindiğinden başka bir şey geçirmiyordum zihnimden. Bu ana teslim edemiyordum kendimi.

" Dokun bana " dedi dudaklarını boynumdan çekip kısa süreliğine gözlerime bakarak. Ardından yanaklarımı avuçları arasına alarak
" Sende beni öp"

Son sözünü söyleyip benden cevap beklemeden dudaklarıma yaklaşması ile geri çektim kendimi. Ve bunu hiç düşünmeden yaptım.

" Noldu?"

Hal olarak klasik sorusuna karşılık başımı salladım ne diyeceğimi bilmez şekilde.

" Yorgunum"

" Yorgun musun ?"

" Halim yok " diye cevap vermemle yüzündeki gülümseme geri geldi yavaş yavaş.

" Yorgunluğunu alabilirim"

" İstemiyorum !"

" İstemiyor musun?"

" İstemiyorum!"

Kendinden emin gülüşü yavaş yavaş silinirken ben uzun uzun açıklama yapmayacak kadar Sabırsızdım.

" Senin için taksi çağırabilirim"

" Madem isteksizdin neden getirdin beni evine ?"

Kibrimden seni kullandığımı nasıl söyleye bilirdim ki ona ?

Kullanmadığın kim kaldı?

" Üzgünüm"

"  Ben sadece eğlenmek istiyorum ve buna ihtiyacım var"

" Benimle eğlenemezsin inan bana "

" Alay mı ediyorsun sen benimle " dedi hafif yükselen sesiyle. Ardından çantasını alarak biraz daha yükseltdi cıyık sesini .

" Benim kim olduğumu bilmiyorsun sen daha. Bunu herkese söylerim"

" Neyi ?" Diye sordum omuz silkerek.
" Seni sikmediğimi mi?"

" Pislik!"

Son sözünü söyleyip benden bir cevap alamayınca mavi gözlerini devirerek arkasını döndü. Ve bir kaç saniye içinde yere sert bastığı topuklu ayakkabıları ile çıktı evimden. Giderken kapıyı çarpmayıda ihmal etmedi.

Bölüm sonu....