İki okumalar

✨

Arkama yaslanıp otururken bir yara bere olan ellerimi ,bir önümde söylene söylene hazır olan parçaları kolilere yığan Azeri izliyordum.

" Çok inatçı bir kadınsın"

Evde otur demesine rağmen peşine düşüp buraya geldiğim yetmezmiş gibi bide aklımca yardım etmeye çalışıyordum.
Bu tarz dikiş makinelerine kafam basmadığından günün ilk yarasını almıştım nihayet.

" Yardım etmek istiyordum sadece"

" Bir köşede usul usul oturursan daha fazla yardımın dokunur. En azından kendine karşı"

Gülerek başımı salladım.

" Ben asla uslu uslu oturamam "

" Ona ne şüphe?"

İkimiz kendi aramızda şakalaşırken Ferhunde nine oturduğu yerden öylece bizi izliyordu.
Azer aslında yapısı gereği sert bir adamdı,lakin ben özel yeteneğimle kendime karşı pamuk şeker yapmıştım onu da.

Bana iyi davranıyor asla yabancı olduğumu hissettirmiyordu. Aynı zamanda karnımda taşıdığım üç aylık bebeğime karşı da öyle.
Daha ismini ve cinsiyetini bilmediğim bu canla kısa sürede iyi arkadaş olmuştuk.
Ferhunde nine , Azer, bebeğim ve ben, bir kaç aydır birbimize sığınarak yaşayıp gidiyorduk.
Normal şekilde geçiniyorduk en azından ve bundan gayet memnundum.

Kısa anlatmak gerekirse,Azerle karşılamak tamamen benim şansımdı.
Üç ay önce beni taciz edilmekden kurtardığı günden itibaren onun yanındaydım. Güvendeydim.

" Oğlum ben gitsem mi ?"

Ferhunde ninenin sesini duymamızla kendisine döndük ikimizde.

" Nereye nine ?"

" Fecrinin gelinin sabah sancısı tutmuşdu ya, şimdiye çoktan doğurmuştur o. Gidip ona baksam iyi olacak"

Bebek kelimesini duyunca içgüdüsel olarak gülümsedim.
Ferhunde nine bu küçük köyün ebesiydi. Fazlasıyla yaşlı olmasına rağmen hala herkesin ihtiyaç duyduğu o kadındı.

" Ne güzel" dedim kendimi tutmayıp.

" Allah sana kısmet etsin güzel kızım. İnşallah en kısa zamanda sağ salim kucağına alırsın sende bebeni "

" Amin " diye yanıtlayıp belirginleşen karnıma koydum ellerimi. Çok Amin çok.

" Tamam nine fazla işim kalmadı zaten, biz bırakırız seni çıkınca"

" Ne kadar işin kaldı?"

Sorumu sormamla bana döndü Azer.

" Aslında işim bitti. Sadece kolileri almaya gelecek arabayı bekliyorum"

" Geç mi gelecek?"

" Orasını bilmiyorum "

Azer sabahtan kaç kez aramıştı adamı. Ama bir türlü ulaşamıyordu telefonuna.

" İstersen sen Ferhunde nineyi bırak. Ben seni beklerim burada"

" Olur mu öy-"

" Neden olmasın ?" Diye kestim lafını ayağa kalkarak.

Sonuçta burada ilk defa yalnız kalmıyordum.
Ayrıca onun gitmesi benim için iyi bir fırsat olurdu.
Biraz buraları toparlardım. En azından bunu yapardım.

Mantıklı bir karardı, o yüzden Azer pek tepki göstermedi.
Alt tarafı araba gelince  imza atacağım o kadar.

" Çabuk geleceğim"

" Rahat ol "

Ferhunde nine kalın montunu giyerken Azerin gözleri hala üzerimde dolaşıyordu.

" Sadece otur ve beni bekle . Birşeylere dokunma"

Hamile olan bendim ama bebeğimin üzerine benden daha fazla titreyen Azerdi.

" Tamam"

" Hep tamam dersin "

" Bu sefer gerçekten tamam"  dedim son kez .

" Ayrıca Ferhunde nine bekliyor"

Aşırı derecede korumacı bir adam olduğu için ondan kurtulmak kolay değildi. Bu kadar kısa sürede aramızda garip bir bağ yaranmıştı ve ben bundan kesinlikle şikayetçi değildim. Birisi tarafından gerçekten sevildiğini hissetmek güzel gelmişti bana. Tabi bu sevgiyi farklı bir yöne çekmiyorum. Azer beni nasıl görüyor bilmem ama ,ben onu gerçek bir dost gözünde görmeye başlamıştım bile.
Gerçek bir dost.

" Geleceğim birazdan"

" Peki " dememle gülümseyerek elini kazağımın üzerinden karnıma koyarak okşadı bir kaç saniye.
Ardından elini geri çekip derin bir nefes verdi.

" Kapıyı kitle"

" Tamam "

Azeri göndermek hiç kolay olmadı. Ferhunde nine araya girmeseydi hala burada olacaktı  bundan şüphem yok.

İçeri fazla kirli değildi. Ama süpürmek şarttı.
Banyoda olan süpürge ve kovaya doğru giderken telefonumun tekrar titremesi ile durdurdum adımlarımı.

Onun yanından ayrıldıktan sonra bana ulaşamasın diye kırıp atmıştım numaramı.
Şimdi sadece iki kişinin ismi vardı telefonumda.
Azer ve Cansu.

Azer az önce gittiğinden mesaj atan büyük ihtimalle Cansu olmalıydı.
Kız kardeşime düşkün olmama rağmen son zamanlar onunla da konuşmak istemiyordum.

Bana sürekli Tahiri affetmem için akıl verip durması en sonunda kendisini engellememe neden olacaktı.

Ben Tahiri unutup kendime  ve çocuğuma yeni bir hayat kurma planları yaparken, Cansu bir türlü izin vermiyordu bana.

O gece ruhu bile duymadan nasıl kaçmayı başardıysam , şimdi yaşadığımı bilmeden devam edebilirdim hayatıma. Belki karnımda onun çocuğunu taşımasam boşanıp tamamen silebilirdim hayatımdan. Lakin yaralarımı bağlama sürecim bittiğinde artık büyümüştü karnım. Ve ben inanıyorum ki , eğer Tahir bir çocuğu olduğunu öğrense onu bende bırakamaz asla.

Korkuyordum o yüzden. Bu bencillik olurdu belki ama ben bebeğimi kimseyle  paylaşmak istemiyordum .Ve  bunu yapmayacağım. Gurursuz kalbim hala onun özlemi ile yanıp tutuşsa bile ,ben hala aynı bencil kadınım.

Telefonum ikinci kez titrediğinde derin bir iç çekip duvara yaslandım. Ardından telefonu çıkarıp whatsappa girdim .
Tahimin doğruymuş.

Cansu : abla nasılsın?

Cansu: uzun zamandır
aktif değilsin. İyi misin ?

Siz : iyiyim Cansu

Siz : işlerim vardı.
Sen nasılsın?

Cansu : iyi olmana sevindim
ablam. Sen hep iyi ol.
Bende iyiyim .

Siz : sevindim

Ben sinirli ve ya küs olduğum zaman istemesem bile bunu kolaylıkla karşı tarafa yansıtan biri olduğumdan, Cansu kolaylıkla anlıyordu beni.
Nede olsa attığı mesaj o yöndeydi.

Cansu : Hala kızgın mısın?

Siz : Bu konunun nereye gideceğini
iyi biliyorum. O yüzden tartışmak
istemiyorum.

Cansu: yani kızgınsın?

Siz : daha çok kırgın diyelim.

O gün ağlayarak Cansuya derdimi anlatırken bana hak vermek yerine Tahiri tutması ile koparmıştı herşeyi. Şu an hala telefonumda ismi varsa bu sadece ona olan düşkünlüğümden kaynaklanıyordu.
Fakat böyle giderse maalesef Tahire karşı yaptığım haraketi ona karşıda yapacaktım.

Cansu: ama sen beni  hep yalnış
anlıyorsun

Cansu: ben senin ve bebeğinin
iyiliği için konuşuyorum.

Siz: Bunu düşünmek sana
kalmadı Cansu

Cansu: niye öyle diyorsun abla ?

Cansu : Sadece biraz mantıklı düşün istiyorum.

Cansu:  Bak şu an herşey kolay geliyor
sana.

Cansu: peki çocuk doğduktan sonra?

Cansu: Onun bezi var , maması var,
ilaçları ve daha bir sürü şey.

Cansu: karşılayabilecek misin?

Cansu: Sadece soruyorum.

Yazıldıklarında fazlasıyla doğruluk payı olsada bu o eve dönmem için bir sebep değildi. Evet doğru çocuk bakmak kolay değil ama elbet bulunurdu bir çaresi.
Ben annesi olarak Cansudan daha fazla düşünüyorum çocuğumu. Bu şekilde bana akıl vermeye çalışması artık sinirimi bozmaya başlamıştı.

Kapının tıklanma sesini duymamla cevap yazmadan kapattım telefonu. Cam kapıdan kimin geldiği  belli oluyordu buradan bakınca.

Hemen elimdeki telefonu masaya bırakıp kapıya taraf koştum. Kilidi açmamla orta yaşlı  adam girdi görüş alanıma.

" Merhaba" diye sorup içeri boyanması ile geri çekildim.

" Merhaba"

" Azer bey yok mu ?"

Bu adamı tanıyordum kolileri almaya gelirken bir iki defa görmüştüm. Lakin o Azerle konuştuğundan görmemişti beni.

" Azer birazdan gelecek. Size ben yardımcı olabilirim"

Aceleci haline bakılırsa beklemeyeceği belliydi.

" Ben malları götürmeye gelmiştim"

" Tabi " dedim kapıyı tamamen açarak. Azer gitmeden önce tüm kolileri hazırlayıp masaya dizmişti. Aslında küçük bir dükkandı burası haftada iki kez geliyordu kamyonet.
O zamana kadar yalnız başına ,bazende Ferhunde ninenin yardımı ile yetiştiriyorlardı.
Fazla imkanı olmadığı için çalışan almıyordu yanına.
Üstelik makinelerin sadece bir kaç tanesi çalışıyordu.

Adam üç koli malı tek başına dükkanın önündeki kamyonete taşırken ben dışarda kendisini izliyordum. Bu büyük araç yüksek ihtimalle sadece bizim dükkan için gelmemişti.

Son koliyi bagaja koyup kapıyı kapatarak bana döndü tekrar.

" Siz buranın çalışanı mısınız?"

Sessizce başımı salladım.

" İsminizi öğrenebilir miyim?"

" Defne Toz- "

Hemen lafımı yarıda kesip boğazımı temizleyerek devam ettim " Çakır. Defne Çakır"

" Memnun oldum Defne hanım. Buraya imzanızı atın lütfen"

Uzattığı defteri ve kalemi alarak küçük bir imza atıp kendisine uzattım. Bunu Azer de yapıyordu .

" Teşekkür ederim. İyi günler"

Benden cevap beklemeden arabaya giderken sadece sizede diye mırıldandım sesszice.

Bölüm sonu