Wszedł po cichu do salonu i usiadł obok wciąż śpiącej dziewczyny. Odgarnął niesforne kosmyki włosów, spadajace coraz to większymi kępkami na jej twarz. Ucałował czule czoło dziewczyny i uśmiechnął się. Uważał, że jest taka niewinna i urocza gdy śpi.

- Księżniczko.. - szepnął i popukał ją delikatnie palcem po policzku, gładząc go zaraz. 

Ta jednek nie odpowiedziała żadnym gestem, wciąż śniąc o rzeczach znanych tylko jej. Chociaż każdy wie, że w jej snach gościł Jimin. I nie trzeba było nikogo przekonywać, że jest inaczej. 

Postanowił więc ułożyć się obok dziewczyny, włączając telewzję. (Oczywiście najciszej jak się dało, nie wybaczyłby sobie gdyby to przez niego i jego głupotę, dziewczyna obudziła się.) Oglądał dość długo, co jakiś czas zerkając na śpiącą, która ani drgnęła. Westchnął głośno i przetarł twarz, gładząc ją po głowie. Po dłuższej chwili zaczęła się przebudzać, a Jimin tylko wpatrywał się w nią z uśmiechem.

- Hej - szepnał i pogładził jej policzek, uśmiechając się czule.

- Jimi..Jiminnie - odwzajemniła uśmiech i ścisnęła delikatnie dłoń swojego chłopaka. 

- Jak się spało? - uniósł lekko brwi, oczekując odpowiedzi.

- Dłuugo - jęknęła, prostując się i oglądając dookoła. - Gdzie Yoongi?

- Ah Yoongi siedzi w swoim, już czystym! pokoju. 

- Sprzątał? - zaśmiała się cicho.

- Pomogłem mu nawet.

- Znalazłeś strasznego potwora z pizzy? - zrobiła duże oczy.

- Nie, ale znalazłem- 

- Hm? - mruknęła, marszcząc brwi, kiedy ten nagle się zawiesił.

- Brudne skarpety. Ugh ten Yoongi.. - pokręcił z dezaprobatą głową, na co ta zaśmiała się.

- Yoongi zawsze był brudasem.

- Zauważyłem - uśmiechnął się i pocałował ją delikatnie.

Oboje siedzieli do późnego południa na kanapie, rozmawiając, śmiejąc się i okazując sobie miłość. Min w tym czasie planował swoją zemstę. Odpalił komputer i chytrym uśmiechem przeglądajać różne sklepy internetowe. Jedyne co planował na tą chwilę - upokorzyć Jimina, tak, by było mu wstyd jak nigdy przy Yoonji. Ostatecznie - po długich, ciągnących się minutach, znalazł tą jedyną, niepowtarzalną perukę, która  wyglądała jak włosy jego własnej siostry. I nie obchodziła go nawet cena, tylko odwdzięczenie się Parkowi. Oblizał usta i zaśmiał się. Przecież spódniczkę i inne bzdety zapożyczy od samej Yoonji. Spełniony wstał i zamknął laptopa, schodząc na dół do kuchni, a uśmiech nie schodził mu z twarzy, wiedząc, że już za kilka dni upokorzy Jimina. Zastał całującą się dwójkę w kuchni, tylko że to Yoonji siedziała na blacie, a Jimin umiejscowił się między jej nogami, trzymając dłonie na jej biodrach. Min przekręcił oczami i nagle znalazł się między twarzami obojga. 

- Mogę się dołączyć? 

- Yoongi-ah! - odepchnęła go dziewczyna, na co Jimin się zaśmiał.

- A co, czułości zabrakło? Twój różowy- 

Urwał, gdyż dostał w głowę od Mina, który bez słowa opuścił kuchnię.

Teraz tym bardziej chciał się zemścić, choćby miała ucierpieć na tym jego męska duma.

⁑ ja już chce yoonminy, ale moje lenistwo jest wyżej⁑