Sevgili kendim;

Uçsuz hayaller boyunca uzanıyor bir beden kıyımda.

Kayan yıldızlar, karanlığın içinden dağıtıyor renklerini.

Çıplak bedenin, soğuk tenini boyuyor maviye.

Mavi adam kanadı kırık giriyor kuyunun içine.

Dileği boğulmak.

Çünkü günahlarından arınarak ölmek temennisi.

Fakat sol yanında bir kız uyuyor mışıl mışıl.

Gün ve gün büyüyor, bu varlık ile yokluk arasındaki yüce his.

Rüzgâr esiyor, o nefes alıyor,

Nefes aldıkça bitiyor.

Bitiyorum.

"Sana bakmak, bir mucizeyi anlamaktır," derdi şiirlerin babası.

Peki, adam.

Soruyorum sana.

Ben neden ona bakınca, bir düş kefeni görüyorum ruhunda?

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem