
y ü z k ı r k ü ç ♕ o n e h u n d r e d a n d f o u r t y t h r e e
Sevgili kendim;
Doktorların ağzından tek bir güzel cümle duyamıyorum.
Ne konuşuyorlar, ne de konuştukları zaman tatmin olacağım kelimeler söylüyorlar.
İki sözlerinden birisi mucize.
Hep umut diyorlar, umudun bizim gibilere uğramayacağını bilmeden.
Ufak hatırlatmalarla oyalıyorlar işte.
Büşra ise son zamanlarda daha da kötüleşti.
Bir yanı benimle konuşmak istiyor, diğer yanı buna engel oluyor.
Biliyorum hala kırgın bana.
Beni affedemeyecek kadar yara aldığını hissedebiliyorum.
Belki de abisi yüzünden beni suçluyor.
İkisinin de sonu olduğumu düşünüp yok olmamı diliyor.
Emin olamıyorum neden?
Oysa ben, beni defalarca kovmasına rağmen, onun yanında buluyorum seni.
Anladım.
Kendimi affettirmek ya da ona umut olmak değil amacım.
Tek isteğim yüzünün gülmesi.
Benim yüzümden daha fazla acı çekmemesi.
Çünkü ben, ona sandığından daha çok değer veriyorum.
Sevgiler, Melih.
instagram; meefadem
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro