Sevgili kendim;

Bugün bulutların arasında koşuşturan kaderimin yüreğinden güçlü bir çığlık koptu.

Kulaklarım bu gürültü ile paramparça olurken, yüreğim avuçlarımda sıkıştı.

Kendi parmaklarım arasında boğuyor gibiydim ruhumu.

Soğuk dudaklar, dudaklarımın üzerinde bir buz kütlesi gibi parıldarken ne konuşabildim ne de kıpırdayabildim.

Rüzgâr saçlarımı hırsla savurdu.

Gündüze ev sahipliği yapan güneş, nefretini kutsarcasına beni biraz daha yaktı.

Ve ben bir kez daha öptüm o soğuk dudakları.

Ağaçlar kulaklarıma, usulca ağladığımı fısıldarken.

Gözyaşlarım nişanım, dudaklarım ölümün oldu.

O gün, o güneş bize son kez ağardı.

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem