Sevgili kendim;

Onda anlamını tarif edemediğim bir gariplik var.

Oldukça üzgün.

Geçenlerde rast geldim, telefonla konuşuyordu.

Konuşurken bir yandan gülüyor, bir yandan ağlıyordu.

Sonra bir erkekten bahsetti, hattın diğer ucundaki kişiye.

Çok özlediğini, artık dayanamadığını, anne ve babasını asla affetmeyeceğini söyledi.

Bir de birinden daha bahsetti.

Sürekli karşısına çıkıyormuş ve kalbi hiç olmadığı kadar hızlı atıyormuş.

Sonra yeniden sesi kısıldı.

"Keşke yanımda olabilseydi de ona her şeyimi anlatabilseydim," dediğini hatırlıyorum.

Yine dalmıştı yalnızlığa.

Ve benim, duvarın arkasındaki varlığımı ruhu bile duymamıştı.

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem