Sevgili kendim;

Saat üç suları.

Yalnızlığımın yeniden nüksettiği, dolunayın acılarımı perdelediği gece.

Bedenim oldukça yorgun.

Bir elimde bitmek bilmeyen sigaram, diğer elimde telefonumun ekranındaki o tuhaf kız.

Her şeye inat gülümsüyor sanki.

Ve ben, o gülüşü her gördüğümde biraz daha nefret ediyorum insanlardan.

Bilemiyorum belki sana bu öfkem.

Senin iradesizliğine acıyorum.

Neden canını yakamıyorum mesela o kızın?

Neden benden nefret etmiyor?

Neden korkmuyor?

Daha ne kadar çirkinleşebilirim?

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem