y e t m i ş b i r ♕ s e v e n t y o n e
Sevgili kendim;
İnsanlardan nefret ettiğimden bahsetmiş miydim?
Onların ne kadar rezil ve aşağılık olduğundan söz etmiş olmalıyım.
Zira o küçük beyinleri ile bana zarar verebileceklerini düşünüyorlar.
Gün içerisinde benimle kaç kez alay ederlerse etsinler...
Başaramayacaklar.
Çünkü ben zararın ta kendisiyim.
Senden başka hiç kimse bana zarar veremez.
En azından ben onlar gibi küçük ve ucuz oynamıyorum.
İnsanların zayıf yönlerini yaralamıyorum.
Ya da onları incitmek için gün kovalamıyorum.
Şimdilik...
Ve ben, ne kadar inkâr edersem edeyim seni kabullenebildim.
Peki, onların kaçı,
Kimlikliklerini kendilerine itiraf edebiliyorlar?
Hiçbiri mi?
Ben de öyle düşünmüştüm.
Sevgiler, Melih.
instagram; meefadem
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro