i k i ♕ t w o
Sevgili kendim;
Bir katil olduğumun yeniden yüzüme vurulduğu günlerden biriydi bugün de.
Babam bütün öfkesi ile girdi odama.
Esti, gürledi, yıllara rağmen eksilmeyen kinini kusarak uzaklaştı benden.
Bilmiyordu ki, bu uzaklık ona duyduğum nefreti çoğaltmak yerine bir çıkmaza sürüklüyor.
Bütün duygularımı lime lime ediyor.
Bilmiyordu işte.
Ne ruhu cennet kokan annemin geleceğini,
Ne kaderi paslanmış babamın ömrünü,
Ne de çocukluğunu öldürdüğüm senin hayallerini geri getirebilirim.
Biliyorum.
Nefesi zehirli bir evlat olarak bu dünyada yaşamam bile hata.
O söylediği her şeyde haklı ve ben seni çoktan yitirdim.
Onun uğraştığı tek kişi, ruhu hastalıklı kişiliği.
İflah olmaz kuralları, kendi ruhunu boğduğu gibi, aynı girdapta benim de kaybolmamı istiyor.
Çünkü ben de en az onun kadar hastayım.
Biliyorum oğlum!
Bana olan nefretini, ondan daha iyi biliyorum.
Sevgiler, Melih.
instagram; meefadem
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro