Sevgili kendim;

Bugün yeniden, yeni bir sabahta, yeni bir okula başladım.

Abrus tohumları, yeni geleceğimin tüm köşelerine serpilmişti sanki.

O an hayatımın ne kadar da yenidenleştiğini fark ettim,

yeni yeni...

Zehri, ruhuma saniyeler içerisinde dolanan sarmaşıklar misali.

Nefrete bulandım, belki biraz da kin.

Bana umut vaat eden her şans, yeniler yüzünden zehirlendi yeniden.

Öfke dudaklarımdan aktı.

Ruhani bir renkle karşıladı, cenazesi avuçlarında gizli sevgisini.

Bil bakalım, kimle karşılaştı duygularım?

Kim için titredi yeniden kalbim?

Kim adına aktı görünmez gözyaşlarım?

Biliyorsun aslında sen.

Onun gözlerine ilk baktığında fark ettin sana ağır gelen o ruhu.

Oradaydı çünkü,

Çünkü senin de orada olduğunu biliyordu.

Ve ne yazık, yanından ayrılmayan kızla birlikte oturuyordu.

İntikama aç hayaletim, ikisine gizlice bakarken göz göze geldik ansızın.

Yine umursamaz hallerini takınıyordu.

Ben de öyle yaptım.

Yapmak zorundaydım.

Başımı çevirdim, bana ceza gibi gelen hislerimi kırbaçlayarak 

ve sessizce sınıfa çıktım.

O an Tanrı'dan, pişman olacağımı bildiğim tek bir dilek hakkı istemiştim.

Canlarının cehenneme gitmesini arzulamıştı nefretim.

Keşke o an, cehennemin sen olmasını dileseydim.

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem