Sevgili kendim;

Bugün utana sıkıla hastaneye doğru yol aldım.

Kalbimin üzerine örtünen sisler, zihnime derin izler bırakırken nerede olduğumun farkında değildim.

Farkında olsaydım eğer,

bu utançla hastane bahçesinde onun kardeşi için beklemezdim, 

bekleyemezdim.

Bir gerçek ki tüm çıplaklığı ile boydan boya, edepsizce uzanıyor.

Ve ben yapamadım.

Adımlarım sırtıma bıçakları bilerken geri kaçtım.

Yitip giden zaman, yüzüme en ağır darbeleri indirirken koştum.

Yapamadım, oğlum!

Neyi yapacağımı bilemediğim halde...

Yapamadım.

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem