Sevgili kendim;

Dün, kafamın dağılması umudu ile bilgisayarı açtım.

Tonlarca mail vardı.

Hakaret dolu ithamlar...

"Sana kendin gibilerden birini buluruz be kanka. Ne diye ayrıldın okuldan?"

"Melih Duhan! Sen rezil bir gaysin!"

"Bu dünyada senin gibi pisliklere yer yok!"

"Neden hala yaşıyorsun sen?"

"Erkek kelimesinin anlamına göre davran!"

"Öl artık!"

"Nefes alman, bizim gibilere büyük bir hakaret."

"Kendi cinsini öperken hiç tiksinmedin mi?"

"İğrençsin!"

"Sen rezilsin zaten. Hiç değilse, ailen için kaybol ortadan."

Ağladım.

Odadaki her şeyi yerle bir ettikten sonra deli gibi ağladım.

Avazım çıktığı kadar "Erkeğim ben!" diyerek bağırdım.

Hıçkırıklarım sinir krizine çekildiği sırada kollarıma batan cam parçalarını hatırlıyordum.

Ve ailemin apar topar odaya girişi...

Belki de şu zamana kadar yaşamam bile saçmalıktı.

Sevgiler, Melih.

instagram; meefadem