KNJC 30
-ELIEZA JOY-
we are all a warrior in this cruel world, so here I am, still fightingbreathing.
hindi ko pa nararansan ma-ghost
pero feeling ko multo ako sa harap ng magulang ko at hindi ako mapansin, busy ang dalawa sa pag-aaway, tungkol sa pera. ewan ko ba kung hindi dahil sa business ay pera ang dahilan ng pag-aaway nila.
nakakapagod ng makinig sakanila, nakakapagod ng marinig ang bulyawan nila dahil paulit ulit humihingi si mom ng pera at hindi malaman ni dad kung saan napupunta.
"hindi bale sana kung mababa ang hinihingi mong pera, for pete's sake veronica, isang milyon ang hinihingi mo!" napailing nalang ako atsaka inilagay ang earphone ko at nagpatugtog nalang.
wala si nanang ngayon namalengke, I have my Saturday class although I just have two class for today at maaga itong matatapos, sumakay na ako sa kotse, hindi na ako nag-alam pa, baka sa'kin pa mabuntong ang galit ng mga iyon.
--
"yipieee pupunta sa bahay ko si Joy tumalon sa bintana feat dishwashing liquid!". gusto kong sapakin si Dane, hindi ko alam kung nilalait n'ya ako o sadyang trip lang n'ya ako?
"bagay sa'yo yung pangalan mo". inismiran ko s'ya habang kumunot naman ang noo n'ya.
"pano mo nasabe?"
"Dane- deyn-naliligo". pumalakpak ako at pinakawalan ang malakas na tawang kanina ko pa ponipigilan. Malakas na palo naman ang ibinigay n'ya sa braso kong namantal, sige lang, sanay naman akong sinasaktan ako.
"sus! parehas lang naman kayong di naliligo". sabat naman ng kabayong gwapong-gwapong nakasandal sa kotse.
Wow! Gwapo naman ng sundo namin!
Aylabet!
Gagawa kasi kami ng thesis namin, hinati ko yung mga gagawin sa iba kong ka-miyembro, tapos sa bahay nina Dane kami gagawa.
Mabilis kasi wifi nila
Tapos masarap yung pagkain huehuehuehue,
Pagkatapos ng klase namin, nagpaalam agad ako sa driver ko, naniwala naman s'ya kaagad nung pinakita ko palang yung pagmumukhani dane.
Natakot ata sa mukha ni dane. Jok!
"Tayo na?" Tanong ni hoseok, hindi matago yung excitement. Sus! Excited yan kumain sa bahay nina Dane!
"Kelan ba nagkaroon ng tayo?". Narinig ko ang pag-ohhhh ni Dane si Hoseok namana y hinawakan yung kanang dibdib n'ya kunyari nasaktan.
"Pasmado bunganga mo". Nag-pout pa si Hoseok at nagpapacute sa'min ni Dane.
"Hindi lang bunganga, pati kamay at paa". Para akong demonyonkung tumawa habang yung dalawa ay nandidiri akong tinignan pero mayamaya'y tumawa din si Hoseok at inapiran yung bubong ng kotse.
Buti pa yung kotse, inaapiran n'ya.
--
mabilis din kaming nakarating sa bahay nina Dane, hindi naman ito ganun kalaki, pero hindi din ganun kaliit, gets n'yo? ako kasi hindi huehuehuehue.
"wow, big house, big cars, big rings. wow". tinignan ko ng mabuti si Hoseok na nagra-rap ngayon, akala ko sinasapian ni Yoongilagid eh. is that your gilagid?
"tara pasok na tayo sa loob". halata naman sigurong mas excited pa akong pumasok sa loob kesa sa may-ari ng bahay, it's raid time!
si Dane ang nagbukas ng pinto, iniwan namin sa labas yung sapatos namin nakapatay ang mga ilaw at sarado ang kurtina. sa tingin ko wala ang mga magulang n'ya dito.
"EATSHOWTIME"
"AY KABAYONG MAGILAGID!" muntikan na akong ma-out balance dahil sa gulat nang biglang lumitaw yung anim na nasa likod pala ng sofa. habang si taehyung ay may hawak hawak na aso at kinakagat kagat pa n'ya yung paa ng aso. what the hell?
pota! muntik na akong atakihin sa puso, asan si Namjoon, kailangan ko ng kiss n'ya.
anong ginagawa nila sa bahay ni Dane, at bakit tuwang tuwa si Hoseok at Dane diba dapat nagugulat din sila ngayon?
"alam n'yo yung masakit?" hindi pa ako nakakar-ecover mula sa pagka-bigla ay nagtanong naman si Hoseok na nasa likudan ko pala.
"yung pinagpalet ka sa panget?"
"o yung ulam n'yo ay pakbet?"
"pwet mo may rocket"
"yung pinalo ka sa pwet"
"masakit yun jimin, pero mas masaket pag walang pwet"
"ahh! when I accidentally broke our faucet!"
napahawak ako sa tyan ko dahil ang sakit na nito dahil sa kakatawa ko sa kanila, mga gago talaga eh no? mga pilosopo!
"tangina naman eh seryoso kasi ako!" halos maiyak na si Hoseok, ikaw ba naman magkaroon ka ng mga kaibigan pero mga pilosopo. ewan ko nalang kung mabuhay ka ng matagal na hindi naiinis.
"tanggap ko na ngang kabayo ako tapos magilagid pa?" napahalakhak kaming lahat dahil sa sinabi ni Hoseok, sorry naman eh nagulat ako eh, hindi ko naman alam na may pa-surprise 'tong anim na ito. teka, speaking of anim-
"ang ginagawa n'yo dito?" nakapamaywang pa ako habang nakatingin lang ang mga ito sa'kin, at kinakamot ang mga batok nila.
"eh kasi eh yung lover boy natin masyadong mapilit". napa-huh ako sa sinabi ni jimin, at narinig ko ang "kkk" sound na tawa ni Namjoon habang takip takip ang mukha n'ya.
"ganto kasi 'yan, gusto daw n'yang makasama ka, kaya sinabi kong gagawa tayo ngayon ng thesis at sinabi n'yang gusto daw n'yang tumulong". Hindi agad ako nakasagot, feeling ko kasi pati yung mga bulate ko sa tyan ay kinikilig din.
Yieee relationship goals!
Mas bet ko 'tong ganito yung tinutulungan n'ya ako sa mga dapat kong gawin, yung tinitulungan namin ang isa't isang umangat, hindi yung bastang date lang o gimik.
Mas bet ko paring makasama sila pito.
Pero mas bet ko si Namjoon kesa sa paborito kong pinakbet!
Aylabet beybe aylabet!
He shyly walks towards me while rubbing his nape. "Sorry kung nagulat ka namin, naisip ko kasing i-take yung opportunity na ito para magkakasama tayong walo". Napa-aww nalang ako sa sinabi ni Namjoon pagkatapos ay mahigpit ako nitong niyakap, sobrang saya ng pakiramdam ko ngayong magakaksmaa ulit kami, para narin kaming nag-date.
"I miss you so much my baby". he whispered in my ears that madde me giggle. I miss him too, I missed him badly every day, even though we are seeing each other at the university.
I still miss everything about him.
"Ay wow, so kayong walo lang, out of place ako ganun eh kung palayasin ko kaya kayo sa pamamahay ko". Di ko napigilan ang sarili ko at tuluyang natawa dahil sa sinabi ni Dane, hinampas ko pa ang braso nito. Nakalimutan kong nandito pa pala si Dane.
At nakalimutan kong nasa pamamahay n'ya pala kami.
"Tara na gawa na tayo". Pag-iiba ko ng topic na ikinagulat din ni Dane, siguradong sinasabunutan na n'ya ako sa isip n'ya.
"sakit n'yo sa mata hyung". linyahan ng single slash bitter na si Jimin.
"Grabe oh iniba talaga yung topic". Umiling si Hoseok at sabay sabing"kawawang bata, kulang sa aruga".
Napatigil ako nang hawakan ni Namjoon yung kamay ko at pinigilan ako. "Gagawa ng ano?" May kung anong kakaibang ngiti si Namjoon ngayon, berde!
"Gagawa ng thesis ano pa ba?" Napa-ahh naman ito sabay cute na cute na kinamot yung ulo n'yang parang bata.
"Ahh kala ko kasi gagawa tayo ng bata eh". My cheeks burnt up as he laugh with his "kkk" sound laugh.
Yung anim naman ay napailing nalang at kulang nalang ay sabunutan ako ni jin at sabihing- "bitch akin yan!"
Nanlaki yung mga mata ko nang ma-imagine ko iyon gagawa ng bata, gagu! Ang wild ng imagination ko!
Pabiro ko s'yang pinalo sa braso n'ya, pero mas lalo lang itong humalakhak.
"Eh bakit pa? Eh ikaw na nga ang baby ko?" Banat ko naman dito, ewan konba alam ko namang corny iyon pero itong koala lover na ito ay napabitaw nalang sa akin at naglumapasay sa Sahig, akala mo bulate kligin.
Habang yung pito ay nagsimula ng kumanta ng- "ikaw parin ang baby ko ang baby ko!".
Napangiti ako sa sarili ko.
Elieza Joy, you got yes jam!
--
ang sakit na ng ulo ko, feeling ko namatay na lahat ng brain cells ko dahil sa kakaisip dito sa thesis namin, nakakatuyo ng utak!
nakakadugo na nga ng ilong yung pagbuo palang ng sentence, dumudugo pa utak ko, buti wala pa akong menstration ngayon kung hindi ako na si 'tinuyuan girl'.
"ang sakit na ng ulo ko". Hoseok groan while massaging his temple, he looks exhausted and about to pass out in a minute.
"saang ulo ba? yung sa taas o sa baba". pilyong tanong ni Jimin bago tumawa ng malakas yung anim, napahiga nalang sa sahig si hoseok habang hawak hawak yung tyan n'ya at pulang pula ang mukha.
nagkatinginan kami ni Dane bago umiling-iling. "boys will always be boys".
sinajungkook at taehyung naman kanina pa nakikipaglaro sa aso ni Dane, chua chua ito, gusto nga ring lapitan ni Namjoon eh, ngayon ko lang nalamang mahilig din pala s'ya sa aso. and that made me realize that even we're dating now, I still need to know plenty things about him, to know him more better.
"maglaro ka muna kaya doon kasama yung aso nina Dane, kaya naman namin ito tsaka kailangan mo ding magpahinga". paalala ko kay namjoon at nag-aalalang tinitigan s'ya na para bang hindi nga napapagod.
Namjoon shook his head as his killer smile showed. damn those deep dimples, "ayos lang ako Love, as long as you're here I am fine. tsaka, gusto kitang tulungan para ikaw din makapagpahinga, alam kong stress kadin sa mga problema mo". wala sa sarili akong napangiti, he never failed making me smile.
alam kong busy din s'ya at maraming responsibilidad pero heto s'ya at inuuna parin n'ya ako, minsan nagaalala ako kung inaalagaan din ba n'ya yung sarili n'ya, o kung nagpapahinga din ba s'ya.
puro kulitan lang silang anim, imbes na si Hoseok yung gumawa ng parte n'ya si Joonie ang pinagawa, tapos ang lakas ng loob magreklamong pagod?
si yoongi? ano bang aasahan doon, andun sa isang sofang mahaba at naghihilik, nagri-ready naamn ng pagkain si Jin. si jimin naman kung hindi kinakagat yung braso ni jungkook ay sinusukat yung height n'ya sa pader.
"yah!" sigaw ni Jimin nang dumikit sakan'ya si Jungkook at sinukat din yung height ni Jimin sakan'ya.
umalis muna si Dane sa tabi namin, di daw n'ya makayanan, thirdwheel daw kasi s'ya. tutal napagdesiyunan na muna naming magpahinga sa kakagawa ng thesis namin. prenteng humiga si Namjoon sa sofa, ni-tap nito yung space sa tabi n'ya, para bang pinapahiga n'ya rin ako.
nag-aalangan ako sa umpisa dahil paniguradong aalaskahin na naman kami nung anim, pero mas pinili kong tumabi sakan'ya, dahan dahan akong humiga, nakakatakot dahil feeling ko malalaglag ako dahil malaki ang katawan ni namjoon.
his arm is my pillow, while his left shoulder snake on my waist, protecting me not to fall. my legs wraps comfortably in him as well my arms while sniffing his manly yet alluring smell.
rinig ko ang mabilis na pagtibok ng puso ni Namjoon, ramdam kong hinalikan n'ya ang buhok ko bago bumigat ang paghinga n'ya, maingat kong iniangat ang ulo ko para tignan s'ya, hindi ko mapigilang bumungisngis habang tinititigan ang natutulag n'yang pigura.
he's peacefully sleeping right now, I could see his bags under his eyes, nagsimula akong hawakan ang malambot nitong buhok, hindi ko mapigilang mag-alala para kay Namjoon.
pakiramdam ko kasi may mga bagay s'yang hindi sinasabi sa'kin, nag-aalala ako dahil parang palagi itong pagod at maraming iniisip tapos ay pinipilit lang ngumiti para sa'kin.
alam ko ding nagkakaroon ng issue sa kumpanya nila, narinig ko iyon nung nakaaraan sa balita, sabi ay iniimbestigahan daw kung sino ang nasa likod ng paninira ng kumpanya nila noong nakaraang taon.
alam kong pagod na s'ya, nahihirapan, but he's a warrior himself and still fighting. that's one of the reason I'm falling for him more deeper, because he is matured and too strong to be destroyed.
"I'm so proud of you". I whispered and smiled in his cute sleeping face, he pressed his lips as his clear forehead curved and hug me tighter that made me shock. did I wake him up?
"and I love you so". I was startled when he whispered in my ears and then chortle that made me tickle. damn. "much". he added and I heard his chuckles once again. his legs brush mine.
"nagising ba kita?" tinitigan lang ako ng malalim n'yang mata bago angkinin ng walang pasabi ang labi ko, hindi agad ako nakagalaw dahil sa ginawa n'ya.
"hindi naman, narinig ko lang kasi yung mala-anghel mong boses". paos ang boses, inilayo ko ang mukha n'ya sa'kin.
"bolero". mapait na sabi ko na ikinatawa lang n'ya, habang ako ay nakangiti lang sakan'ya. nakakamiss yung tawa n'ya, sana lagi nalang ganito sana pwede kaming manatiling ganito nalang habang buhay.
yung walang problema, yung masaya lang, yung maririnig ko nalang ang tawang ganito ni namjoon.
pero alam ko namang hindi matatapos ang buhay ng walang problema.
"kelan ko ba binola ang baby ko?". hindi nalang ako sumagot bagkus ay niyakap nalang s'ya ng mahigpit na mahigpit. "ang sarap naman ng yakap ng baby ko". natawa ako sa sinabi n'ya, nakatulog lang s'ya puro banat na agad s'ya?
hindi tama yun!
pero tama lang na tinamaan ako sakan'ya yieee~
"mas masarap ka". wala sa sarili kong sabi, kagat labi akong umiwas ng tingin dito na ngayon ay gulat na gulat din hanggang sa narinig ko nalang ang malakas nitong pagtawa, tinakpan pa nito ang bibig nito habang ako ay pinagkasya nalang ang sarili ko at itinago sa dibdib n'ya ang mukha ko.
hindi ko alam kung dapat ba akong mahiya o matawa dahil sa sinabi ko, eh sinabi ko lang naman ang totoo ah! totoo namang yummy s'ya eh.
"wow what scene". nagkatinginan kaming dalawa at tumingila kung saan nakita namin ang pito na ngayon ay nakakalokong naka-ngisi sa aming dalawa.
"sarap pala ah". pang-aasar pa ni jimin na ngayon naka-smirk sa'ming dalawa ni namjoon, medyo nakababa ang pants nito kaya't kitang kita ko yung boxer n'yang kulay blue. shet!
"nawala lang kami saglit nagharutan na kayo ah!". ani Jin na may hawak na spatula, kulang nalang ihampas sa'min.
--
"ang alam ko kasi gagawa ng thesis, hindi maglandian sa sofa". I mentally rolled my eyes on Hoseok, eh sino kaya ang hindi gumagawa ng parte n'ya sa thesis?
"eh sino kaya ang nakita kong nakikipagharutan din kay yoongi hyung kanina". napa-woahhh naman kami sa sinabi ni jungkook, inakbayan naman s'ya ni hoseok at pilit tinakpan yung bibig ni jungkook.
hmm, I smell something fishy.
"ano?" nanlalaki na naman yung ilong ni jimin at tumayo't tumingkayad para maabot si hoseok. sana sa susunod talaga lumaki na si jimin,para di na s'ya minamaliit.
okay lang 'yan, maliit man s'ya sa inyong paningin, s'ya ay iniibig ko parin!
naglakad na kami papuntang dining table, dahil sabi ni eomma kakain na at bawal na ang humarot, pero sina jungkook at taehyung kanina pa naghahawakan ng pwet?
nasa pinaka-hulihan kami ni namjoon, ewan ko eh sabi n'ya magpahuli daw kami.
kumunot ang noo ko nang itapat n'ya sa akin yung phone n'ya, may isang app na nakabukas doon at kailangang i-click yung botton para mag-play.
"play this, you'll get some price when you formed the puzzle". his voice were excited, I held his phone and stared at him for a long time but he just kissed my temple before nodding at me.
"ano namang prize?" curious kong tanong, inismiran lang ako nito sabay sabing- "you'll see when you finish that puzzle today".
"woww! anong game ba 'yan?"
"kayo ah, anduya n'yo kayo lang naglalaro".
"diba sabi ko kakain tayo?.... teka mario ba 'yan?"
nakiusyoso na ang lahat, si jungkook ang unang nagtanong na ngayon ay inakbayan ako sa aking balikat, si taehyung naman ang sumunod na umakbay din sa aking bewang at pinakahuli ay si jin.
puzzle nga ang game, pero walang choices kung anong mode ng game, may isang maliit na picture doon sa tingin ko iyon ay ang panggagayahan, ang nasa picture ay si namjoon, animated picture ni namjoon na nakaturo sa isang board na walang laman.
"pag di mo na kaya joy call a friend". rinig kong sabi ni taehyung at weird na tumawa. umiling lang si namjoon habang yung iba ay nanonood lang sa pagbuo ko ng puzzle, medyo mahirap dahil maliliit yung piraso ng picture.
"just let her play the game, para sakan'ya yan". seryosong sabi ni Namjoon, pinagpatuloy ko lang ang pagbuo. hindi naman ako ganoon kagaling sa puzzle pero proud kong masasabi na malapit ko na itong mabuo.
ramdam ko ang titig ni namjoon sa akin, ngiting ngiti ito at para bang sabik na sabik.
"gwapo pala ni namjoon hyung pag animated". narinig kong nagsitawa ang lahat dahil sa sinabi ni jimin.
"pinagawa mo yang game?" ngayon naman ay si Jin ang nagtanong, focus lang ako sa laro hindi ko kasi mapigilang ma-curious kung anong premyo ang makukuha ko.
"yes, I ask one of my game creator friend to create one for her". he's proud, I can see in my peripheral view that his eyes are shining when the other members complimented him.
"swerte mo girl, sana all may genius na jowa". napangiti ako ng wala sa oras dahil sa binulong ni Dane, hindi ako maswerte, blessed ako.
"gaga mas bet kong maging genius kesa sa magkaroon ng jowang genius" pagtatama naman ni hoseok kay Dane na siniringan lang s'ya at tinawanan.
"bobo ka kasi" at dahil doon ay nagsi-tawanan na naman ang mga gago, habang si Hoseok ay napakamot nalang ulo.
"shet! nabuo ko na namjoon!" excited akong sumigaw at nagtatatalon pa habang yakap si Dane, ang galing ko shet! ngayon lang ako naging proud ng ganito sa tanang buhay ko!
so what's the prize? where's the prize?
awtomatiko akong napangiti habang yung iba ay napa-woahh nalang nang may biglang may lumabas na sulat doon sa board na kanina ay blanko. wow! the creator of this app is really great.
tinignan ko si Namjoon na ngayon ay naka-pamulsa at nakaingin sa akin, sobrang lapad ng ngiti namin sa isa't isa parang mapupunit na yung mga labi namin. paulit ulit kong binasa yung naka-sulat.
"let's go on a date tomorrow, sunday, at the museum".
that's what is written at the board, I'm smiling widely while my heart beats faster together with the fireworks inside my stomach. the seven are screaming and jumping out of Joy, namjoon and I just stared at each other, feeling like everything is in a slowmo.
I can't wait for tomorrow.
--
"Nanang tara na po, baka dumami na ang tao sa supermarket!". Sigaw ko mula sa labas, medyo kinakabahan ako sa plano namin ni nanang, pero bahala na tiwala lang.
Lumabas din kaagad si nanang.
"Wala ang mga magulang mo, umablis na ata tara na at baka maleate pa tayo". Eto na naman yung puso ko parang lalabas na sasubroang bilis ng tibok nito, eto ang firstt ever date ko tapos kasama ko si nanaang
Charot!
Pupunta kasi si nanang sa palengke, sasabay ako sakan'ya papunta doon pero pagdating sa supermarket ay aalis na kaagad ako at dideretso sa museum, malapit lang naman iyon dito.
Magcocommute kami ni nanang, mas maganda na iyon kesa malaman pa nung feeling pogi naming driver.
"Nanang okay na po ba yung itsura ko? Yung kukha?". Nginitian lang ako ni nanang at bahagyang inayos ang buhok ko.
"Maganda ka apo, mula sa loob hanggang sa panlabas. Just be yourself". Niyakap ko ng mahigpit si nanang ago tunango taango.
Kahit anong pilit kong gawin, kinakabahan parin ako na naeexcite na parang natatae, kaya mo to Joy!
Nang tuluyan na kaming makarating sa supermarket ay niyakap ko ng muli si nanang at nagpaalam na.
"Wag kang magpapagabi ah, wag ibibigay ang bandera at just be yourself!". Sigaw nito, kumaway kaway pa ako bago tuluyang umalis. Si nanang talaga, bibigay ad bandera ang peg?
Alam kong matinong lalaki si namjoon, he would never bring this relationship on that stage, because I know he respect me.
Sumakay na kaagad ako sa jeep, hassle lang kapag nagco-commute ka ay yung traffic at yung magmumukha ka talagang dugyot. Nakasuot lang ako ng simpleng jumper-shorts at iyong converse na ibinigay ni namjoon.
Inamoy ko muna ang kili kili ko nang tuluyan akong makababa sa jeep, maraming napapatingin sa makinis kong hita pero wala na akong pake sakanila, sanay naman ako sa ganun.
Parang may kusang utak yung puso ko dahil mabilis itong tumiok para bang kakasala na ito sa katawanan ko nanag makita kong nakasandal si namjoon.
Iniakyat ko kaagad yung mga hagdan, napatingin din sa direksyon ko si namjoon at nakita kong lumabas ang matamis nitong ngiti with bonus dimples pa n'ya.
Napalunok ako ng maraming bese habang tinitignan ang suot nito, naka-sleeveless na naman ito at talagang binabaladra ang kanyang mallaaking biceps at simpleng pants at may suot na black na bonet.
Parang gusto kong bumili ngayon ng tshirt at ipasuot sakan'ya, ang hilig n'yang maglabas ng muscles n'ya!
Napalunok akong muli nang matiim akong titigan nito at iginala ang tingin n'ya sa buong kaanyuan ko, pakiramdam ko ay tinitignan n'ya ang buong kaluluwa ko. Nagigting ang panga nitong yinakap ako at hinalkian sa noo.
"Why are you wearing jumper shorts? nilalabas mo talaga 'yang hita mo?". Iritang tanong nito sa akin, tinititigan n'ya ng masama lahat ng tumitigin sa hita ko.
Lihim akong napangiti lalo na nang aabihin n'yangaexy yung hita ko, shet! Ang sexy din ng pagkasabi n'ya eh, ang sexy n'ya oaring magalit! At ang sexy sa pandinig ko
Hindi ko mapigilang mapangiti. Dahil sa pagiging possessive na naman n'ya.
Damn. He's looking so hot and sexy.
No wonder why every girl is checking him out.
"Bakit ngumingiti ka d'yan? Di mo pa sinasagot ang tanong ko, bakit naka jumper shorts ka?". His arms crossed in his chest as he looked at me with his damn gorgeous serious face.
"Eh ikaw bakit naka-sleeveless ka, hindi ka ba aware na pinagtitinginan ks ng mga babae?"
I saw how his smirk formed in his thick attractive lips. "Selos ka?". Nagseselos ba 'ko?
"Hindi. Alam ko namang sa'kin ka lang titingin eh". proud na sabi ko, laking pasasalamat ko dahil hiniram ko yung confidence ni Jin.
Nginitian lang ako nito bago ilagay yung jacket n'ya sa aking pwetan at itinali ito saking bewang.
"Bat mo nilagay--" natikom ko ang bibig ko nang tignan ako nito ng masama. "Sabi ko nga takpan mo eh". Ngumuso nalang ako, ang unfair kasi yung akin tinakpan n'ya samantalang s'ya binabalandra talaga yung biceps n'ya.
Siguro dapat na akong masabay na mahilig talaa s'yang magpasilip ng biceps n'ya.
I was taken aback when he gave me a quick kiss on my lips and smile shyly.
"Wag kang mag-pout nate-tempt ako". Ani namjoon na kakatapos lang itali yung jacket n'ya sa akin, ahh sabi magpiut pa daw ako para palaging may kuss huehuehuehue.
"Let's go?" He asked. I nod and hold his hand he is giving me, he intertwined our hands as he kiss the back of my hands.
"At saan n'yo balak pumunta?" Napatigil kaming dalawa sa paglalakad at napatingin sa taong nasa likod namin.
Hindi ko mapigilang magtaka kay namjoon at mapatingin sa taong nasa likod namin kayon, nakapamaywang, habang si namjoon naman ay napahilot nalang sa kan'yang sintido.
What the hell!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro