Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

KNJC 1

ELIEZA JOY

"Oh my gosh nakaka-blush!" Sigaw ko nang makita yung picture ko, hindi dahil nagagandahan ako sa sarili ko.

Jeez alam ko na iyon.

Kundi dahil photo bomer yung crush ko, medyo blurred nga lang yung picture n'ya sa likod ko, pero malinaw na nakangiti s'ya sa akin.

HOMAYGULAY!

tadhana na talaga ang nagsasabing crush n'ya din ako eh.

"Pwede bang manahimik ka? Mas gwapo pa nga ako d'yan oh!". Rinig kong sabi ng magaling kong kaibigan na si Jimin na naka-pogi sign pa.

Siniringan ko nalang s'ya pero deep inside kinikilig. Hindi dahil crush ko s'ya, alam ko lang na nagsasabi lang s'ya ng totoo.

"Ano nga ulit height mo?" Natatawang tanong ko dito.

"Tangina mo". Malutong na mura nito na ikinatawa ko lang. Kakatuwa kasi sobrang pikunin n'ya, sarap asarin.

"Pahabaan muna tayo ng daliri". Pang-aasar ko dito, hindi ako nakapag-react agad nang sabunutan ako nito.

"Isusumbong kita, sasabihin kong crush mo si Ji-". Tinakpan ko kaagad yung bibig n'ya, pucha. Ang ingay talaga, hindi pwede mapagsabihan ng secret dahil sa kaingayan at kadaldalang taglay n'ya.

Speaking of Jin, napatingin agad kami ni Jimin sa pintuan ng canteen dahil sa tili ng mga kababaihan, aka mga kaagaw ko sa crush ko!

"Ang gwapo talaga n'ya". Malambing na sabi ko habang minamasdan ang sexy at magandang lalaking naglalakad papuntang counter.

Walang iba kundi si Jin, ang worldwide handsome ng buhay ko, isang wink palang n'ya nakakamatay  na.

Hanggang ngayon sobrang linaw parin sa akin ang araw na niligtas n'ya ang araw ko, at ang araw na mas inasam kong magtagumpay sa buhay ko.

~Flashback~

"Sir please hayaan n'yo na po akong makapag-exam". Nangingilid na ang mga luha ko dahil hindi ako pinapayagan ng mga guard na pumasok sa loob ng university na pinapangarap ko.

If my service were earlier it wouldn't happen, idagdag pa ang traffic na mas nagpatagal pa sa amin dahil ilang araw nalang ay magpapasko na.

I can't help but to feel nervous and afraid, this is my first time to take entrance exam in college in my dream school.

"The spring Empire University".

It's a well known university, lahat ng mga kabataan ito ang pinapangarap na university na pasukan nila sa college.

"Pasensya na Ma'am, ang sinabi kasi sa amin ay hindi pwedeng papasukin ang mga na-late na ng dating". Napa-pout ako dahil ilang beses na akong nagpa-paliwanag pero ayaw akong pakinggan ni kuya manong guard.

"Kuya, sinabi ko naman po sainyong na-traffic nga ako, sisihin mo yung traffic hindi ako". Giit ko dito kaya napakamot nalang s'ya sa batok n'ya.

"Ma'am kahit ilang beses mong-"

"Kuya ano yon?" Tanong ko sabay turo sa kalangitan, tumakbo agad ako nang nahulog si kuya sa patibong ko, NAKATAKBO.

"Ma'am ang tigas ng ulo mo". Halatang naiinis na si kuya guard nang higitin n'ya ang bag ko palabas.

Tangina, hindi pa nga ako nakakalayo eh, kailangan kong makapasok sa loob para mag-take ng exam!

Anong gagawin ko? Joy isip, isip, isip, isip!

"Kuya guard kanina ko pa s'ya nakikita dito, what's happening here?" Napalingon ako sa isang lalaking kakarating lang ngayon.

Hindi. Hindi lang s'ya lalaki, isang napaka-gandang lalaki, nakakasilaw ang kagandahan n'ya-slash- kagwapuhan.

I swallowed the lump in my throat while looking at his clear, handsome forehead. Tangina, ngayon lang ako nakakita ng ganito kagwapong lalaki sa tanang buhay ko.

Kahit naka-poker face, sobrang perfect parin n'ya.

"Eh kasi kanina pa s'ya nangungulit na pumasok dito sa loob, sumusunod lang naman ako sa utos mula sa taas". Paliwanag ni kuyang guard. Naiintindihan ko naman na trabaho n'ya ang nakasalalay dito, pero paano naman ang kinabukasan ko?

Hindi na ba s'ya naawa sa akin? Halos magmaka-awa pa ako sa mga magulang ko para lang payagan nila akong pumasok sa university na ito

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang ngitian ako nung gwapong lalaki at nag-wink pa. Para bang nanghina yung mga tuhod ko dahil sa ginawa n'ya.

Hindi ko matanggal ang titig sakan'ya habang iniaabot n'ya ang phone n'ya sa guard.

"Hello- po?". Kumunot ang noo ko nang tignan ako ng guard. "G-ganun po ba, osige po. Pasendya na po sir". Kahit gulong gulo ako ay nanatili akong tahimik.

"Sige na maaari ka nang pumasok". My eyes widen, I can't hide the joy inside me so I consciously hug the guard.

"Omamamay gulay! Salamat kuya, pagpalain ka nawa!". Sigaw ko sa guard habang yakap yakap parin ang gulat na gulat na guard.

Nag-bow din ako sa harap ng gwapong lalaking bahagyang nakangiti. "S-salamat-". Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil bigla ako nitong hinila at tumakbo kami papasok sa loob ng university.

Hingal na hingal kaming dalawa nang makarating na ako sa room kung saan ako magti-take ng exam.

"Salama-" naramdaman ko ang pag-init ng paligid nang nginitian ako nito at ni-tap ang aking ulo.

"Galingan mo sa exam okay?" Paalala nito, tumango naman ako kaya't tumalikod na s'ya at naglakad palayo  sa akin.

"W-what's your name?!" I pinched myself, praying silently that he'll tell his name.

"Jin". Sabi nito at dahan dahang humarap sa akin. "Kim Seok Jin". He said as he sent a flying kiss to me and wink before running away, leaving me speechless.

Kim Seok Jin.

~End of flashback~

"Ano habang buhay nalang magdi-day dream?" Tinignan ko ng masama si Jimin na sinisipsip yung ubos na n'yang smoothie.

Pustahan magpapalibre na naman s'ya.

Ang yaman yaman pero gusto laging nililibre, dapat ako nililibre n'ya.

"Hi Joy". Napa-ayos agad ako ng upo nang marinig ko ang mala-anghel na boses ni Jin.

"H-hello". Malumanay na sabi ko.

"Pabebe". Rinig kong sabi ni jimin kaya palihim kong inapakan yung paa n'ya.

"Ang sakit, bwisit ka".

"Kakain kana? Gusto mo ba sabay kana sa amin ni jimin?" Alok ko dito, pero mabilis itong umiling na ikinadismaya ko lang.

Third year college na ako ngayon, pero hanggang ngayon hindi ko parin masabi kay Jin ang tunay kong nararamdaman sakan'ya.

"Kasabay ko sina Jungkook eh". Kahit nakaka-dismaya, wala naman akong magagawa. Kasama s'ya sa grupo ng dakilang si "Fear".

"Tignan mo nga naman kung sinong makikita ko". Tinignan ko ng masama si Juluis nang maangas nitong tinignan ang pagkain namin ni Jimin.

He's here again.

"What do you want now bitch?" Matigas kong tanong sakan'ya, humalkhak ito kaya't nakuha namin ang atensyon ng lahat.

"Bitawan mo s'ya!" Rinig kong sigaw ni jimin nang mariing hinawakan ni Juluis ang baba ko.

Bakit ba palagi n'ya akong binu-bully kahit wala naman akong ginaawa sakan'ya? Dahil ba mahina lang ako?

Tinabig ko ng malakas ang kamay n'ya, kaya't inismiran ako nito. Bakit ngayon pa sa harap ni Jin?

Ayokong magmukhang mahina sa harapan n'ya.

"Matapang kana ngayon ah". Mariin kong ipinikit ang mga mata ko nang tangkang sasabunutan ako nito.

"Don't you ever lay your hands on her you rat!" Agad kong iminulat ang mga mata ko, nag-aapoy na mga mata ni Jin ang nakikita ko, mahigpit ang pagkakahawak n'ya sa kamay ni Julius na ngayon ay naka-ismid.

"Ayos ka lang ba?". Jimin's voice cracked.

"Oo naman okay lang ako, wag kang umiyak". Sabi ko dito, kahit kailan talaga napaka-iyakin ng isang ito.

Napasinghap ang lahat ng nasa loob ng canteeen nang biglang suntukin ni Julius ang mukha ni Jin. Shit! Hayop talaga 'tong si Julius.

Bakit pati si Jin kailangan n'yang idamay!

"Jin!" Sigaw ko, tinignan ako ng masama ni Julius na papalapit na sa akin ngayon.

"Hey, fvcker". Nabaling ang atensyon namin sa taong nagsalita, sunod na lang na nangyari ay sinipa sa sikmura si julius kaya napa-urong ito dahil sa sakit at napaupo sa sahig.

Sari-saring bulungan ang narinig ko mula sa ibang tao, walang nagtangkang umawat o tumulong dahil ayaw nilang madamay sa galit ni Fear.

Ang taong kinatatakutan ng lahat sa paaralang ito, tindig palang n'ya ay masasabi mong karespe-respeto s'ya. At ang malalamig n'yang titig sa kan'yang mga mata.

Ang tunog lang ng sapatos ni Fear ang narinig sa buong lugar, mas lalong tumaas ang balahibo ko nang tumingin ito sa akin bago muling magpatuloy sa paglalakad papunta kau Julius.

"Ahhhh!" Tinakpan ko ang mata ni Jimin nang tapakan ni Fear ang tiyan ni Julius.

Mas lalo pang lumakas ang pag-aray nito nang mas diinan pa ni Fear ang pag-apak n'ya sa tiyan ni Julius.

"Kilala mo ba kung sino ang kinakalaban mo huh?" Ang malalim at ma-awtoridad n'yang boses ay sapat na para magsitaasan ang balahibo ko.

"You stupid fvcker should take this fvcking advice of mine". Sabi nito kasabay ng pagtadyak nito sa tiyan ni Julius.

"Never let me see your fvcking ugly face, or I'll kill you the next time we met" hirap na hirap na tumango si Julius na ngayon ay may dugo ng lumalabas sa bibig n'ya.

"Never lay your hands on my friend again, this is my first and last warning for you asshole if you want to see the sun rise again". Muli itong tumingin sa akin bago ayusin ang neck tie n'ya.

Damn.

Mabilis din itong umalis at sumunod lang sakan'ya ang lima n'yang kaibigan palabas ng canteen.

Iniwan kaming lahat na tahimik at nakatingin sakanila habang palabas.

It's the first time....

It's the first time that Kim Namjoon laid his firing eyes on me.

That fire in his beautiful eyes of Fear, the fearless of this University.

That firing cold eyes, That I never knew I was going to be trapped to.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro