
Chapter 17
"Ano ba! Let go off me!"
Kinalakad ako ng dalawang lalaki papasok sa loob ng isang madilim na hallway. May lampshade sa sulok pero hindi yun sapat upang lumiwanag ang ibang parte hallway.
"Andito na tayo," sambit ng may malalim na boses.
Nahinto kami sa harap ng malaking pintuan. May tatak itong dragon sa doorknob at halos pula ang carpet na narito. Ngayon ko lang din napansin.
Bumukas ng mag-isa ang pinto kaya't itinulak nila ako papasok doon. Ni hindi ko man lang nagawang magpumiglas dahil sa sobrang lakas nila.
"Saan niyo ko dadalhin? Ano ba!"
"That's enough. Leave us!" utos ng isang nakakakilabot at malaking boses.
Napalunok ako nang makita ang isang matandang lalaki na nakatayo sa harap ng malaking bintana, nakatanaw lang siya sa labas hawak-hawak ang baso ng red wine.
"Masusunod po, Oyabun," sambit nila at nagbow.
Lumabas silang dalawa sa kwarto at naiwan kami sa loob.
"Oyabun..." I whispered. "Are you my-"
He slowly turns around and glared at me. Napakagalit ng kanyang mga tingin pero alam ko na hindi siya masama.
"Georgia. Mahal kong Georgia," lumapit siya sa akin at itinapon ang baso ng wine sa carpet.
I was wrong, he looks so young but her hair is white! What's going on? He doesn't look like a father.
"Miss na miss na kita sobra. Hindi man lang kita nahawakan o nahagkan noong andito ka pa sa bahay!" he hugs me tightly.
Hindi ako makahinga kaya tinapik-tapik ko ang kanyang balikat.
"Oh, sorry about that, Georgia."
Bumitaw siya at tinitigan ako sa mga mata. He's so handsome and pretty at the same time. Is he really my dad?
"Are you my father?"
He scoffed and smirked at me.
"Of course not. I'm your uncle," he casually said.
Naupo siya sa pulang sofa at muling naglagay ng wine sa baso.
"Where's father? Can you explain everything to me? Bakit ang dami ko yatang ama at uncles? And now, you? No one even told me about you!" asik ko.
This can't be happening. I'm confused and annoyed at the same time. Hindi ko alam kung nagsisinungaling ba sila sa akin o hindi, ang alam ko lang ay gusto kong malaman ang katotohanan. Katotohanan tungkol sa pagkatao ko.
"Your father died years ago," napayuko siya. "And I'm here to explain everything to you. I know you'll hate this story but I'm telling you anyway, especially that your friend has already been involved in the feud."
"You know Joey?" naningkit ko siyang tinignan. "Where is she? Is she safe?"
"I know her. But I don't know if she's safe," he reached his left hand to the couch for me to sit. "Have a sit."
Kahit nagtataka ay naupo pa rin ako sa kaharap niyang sofa upang makinig.
"The father that you grew up with is not your biological father. You were stolen to us when you were just a baby."
"Wait, what? What are you talking about, uncle? I'm not stolen!" galit ko siyang tinignan.
"Yes you are," he took something from the drawers and gave it to me.
Binuksan ko ang envelope. It was my birth certificate and baby pictures as well as... mom's picture. Nanginginig kong hinawakan ang litrato nang makita ang itsura ng biological mother ko.
"Your real father is my brother, Oyabun Ulysses Yamaguchi."
"Why would they steal me from you, guys? Ano ba ang kasalanan ko?" nakahawak pa rin ako sa litrato ni mommy.
"One of the yakuza accidentally killed the first son, Amiel, when we infiltrated their mansion, supposed to be twins, to compensate for the loss, they took you away instead, a newborn baby, and raised you as their own. We didn't know that there's a mole working behind our backs kaya nalaman nila na buntis at nanganak na si Georgia, your mother."
"I have the same name as my mother?"
"I guess they named you after your mom because they didn't know what to call you. She eventually died when she gave birth," naupo siya. "We found out that you were sent to a rehab after a terrible incident. I didn't think you can do that, maybe being a yakuza really runs in your blood, Georgia."
I looked at the photo. Mom looks so kind and innocent. She looks so warm and prim. And dad seems like chaos and dangerous. Bad boys do fall for good girls, right.
"I also didn't think I can do that," bulong ko.
-Flashback-
Tricia, my adoptive mother, was really abusive to me ever since. Hindi niya ako pinapansin, ni hindi niya tinatawag ang pangalan ko, ni hindi niya ako tinitignan. But I didn't give up and still give it a shot to win my her heart.
When I tried cleaning her room, she was furious. Galit na galit niya akong pinaalis sa kwarto. Kumuha siya ng balet at hinampas iyon sa tagiliran ko hanggang sa mamula ito. She's good at boxing, so she punched me straight to my face at nag-iwan ito ng malaking black-eye. She also pushed me to a hot boiling water and I almost burn my hands.
"She did it again," sumbong ko kay daddy Geovanni.
He's always there for me. Kinakampihan niya ako pero wala naman siyang ginagawa.
"Just bear with it, Georgia. I'm so sorry. She doesn't hate you. You just need to win her heart, dear."
At dahil sa mga salitang iyon, hindi ako tumigil. I tried harder but the worse is yet to come when Tricia tried pushing me to the pool, drowning me. Hindi ako marunong lumangoy, ni hindi ko magawang ipagtanggol ang sarili ko sa kanya dahil sa bata kong katawan at pag-iisip.
"Mamatay ka na. Mamatay ka nang hayop ka! Georgia, mamatay ka na!"
Gusto kong magsumbong sa pulis but I know that they won't believe me because my parents are powerful and I know dad won't do anything about it either.
Kaya napagdesisyunan kong gawin ang lahat ng makakaya ko. Nagplano ako na patayin ang sarili kong ina sa loob ng bahay. Wala namang makakaalam dahil walang sikreto ang nabubunyag sa loob ng mansyon. All servants are paid to keep secrets or else they will be silence.
"Georgia, are you sure about it? Magagalit si daddy ko!" bulong ni Traxia sa akin nang sabihin ko sa kanya ang plano.
"Don't tell him."
"You know how my dad can know everything! Baka ipadala ka niya sa rehab," hinawakan niya ako sa braso.
"Hindi mo ako mapipigilan, Traxia. Walong taon kong tiniis ang pananakit niya sa akin. I won't let this opportunity slip!" asik ko.
Aalis na sana ako nang hilain niya ako pabalik.
"Fine, I won't tell dad. But be careful, okay?"
Tumango ako. Dad will leave in the evening for work. That's my only chance to kill Tricia. When everyone was sleeping, I hid under her bed, waiting for her to sleep. Naglagay ako ng sleeping pills sa kanyang red wine upang makasigurado.
And when she fell in deep sleep. I grabbed the knife and stared at her face. We even don't have resemblances. Ni wala kaming family picture.
"Sayonara."
I stabbed her three times in her stomach, legs, and arms. Punong-puno ng dugo ang kamay at paa ko. Namantsahan din ng dugo ang kanyang bedsheets at unan. I wiped my face with the curtain at lumabas ng kwarto upang maghilamos.
I got blood in my hands pero parang wala lang ito sa akin. Parang... parang gusto ko pang pumatay nun. Pagkatapos kong maligo ay natulog ako kaagad. I killed someone yet I slept like a baby.
It didn't take long when they find out about it. Hindi ko na rin kailangang umamin dahil nalaman din nila agad ang katotohanan. Traxia's dad knew it was me in a snapped, he's a detective.
"Makukulong ba ako?"
"No, Georgia. I'm going to send you to the Assassin Center," sambit ng ama ni Traxia.
"A-Assassin Center? For what?"
"Train, Georgia. You need to train."
I was 8 yrs old when that happened.
I was kicked out of the house and secretly trained to become an assassin. Traxia's dad fabricated the papers and told everyone that I was sent to an asylum. Sampung taon akong nagtago at nag-aral kung paano pumatay. I'm not stupid, and knew that they're planning to use me as a weapon.
Every night, I killed for the police. Yung mga kriminal na hindi basta-bastang naabot ng batas ay nagagawa kong patayin sa isang iglap lang. Everything was fine with me, not until father went out looking for my existence again kaya't nagpakita ulit ako sa kanya.
I came back to study medicine in order to compensate for the lives that I took. But that doesn't include Tricia. Ipinasok ako ni Geovanni sa isa sa mga sikat na hospital dito sa Pilipinas. It's easy because they have connections, no questions asked. And no matter how hard others try to kick me out, they can't. Hindi ako nakapasok dahil lang sa koneksyon na meron ang pamilya ko, but I'm excellent at doing my job.
I treated assassins at the center and knew every drugs and poisons. Traxia's dad saw potential in me when I killed Tricia. I quit being an assassin but if blood wants you, it will get you no matter what it takes!
Geovanni knew why it took me 10 yrs to got out of the asylum. He found out that I was working part time as an assassin. And when he didn't give me what I want, I always threatened to kill one of his minions. My requests are always simple. I'm not a complicated person.
I bought a new condominium near the hospital. And that's when I met Crescent, breaking into my house.
-present-
"It still amazes me when I remember how you killed your stepmom. Ulysses is so proud," uncle smiles and drinks.
Kung nakilala ko lang ang mga magulang ko noon, hindi sana ako magkakaganito.
"I wished I knew them before they died."
"I'm so sorry, Georgia. But uncle's here for you. You're all that I have left."
Ngumiti rin ako sa kanya pabalik.
I put the photo back inside the envelope when I realized something.
"Wait, if you didn't send Crescent to kill me, then who did?"
Uncle shrugged and gave me an 'it's-obviously-not-us' look.
If it's not the yakuzas, then who?
I snapped out of my thoughts when the door broke and it banged on the whole floor. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Crescent, galit na galit ang kanyang mga mata habang nakatitig sa uncle ko. His hair is still wet and the towel is still wrapped on his waist.
Tumakbo ba siya papunta rito pagkatapos maligo? Sana nagbihis man lang siya ng damit!
"Crescent."
"Crescent?" uncle smirks and drank his wine. "Oh, you didn't tell her yet."
"Fuck off, Elysian!"
Hinila niya ako papunta sa matitikas niyang dibdib at kinarga na parang sako. Here we go again!
"Come on, Crescent. Crescent pala ha," sarkastiko niyang sambit.
He knew my uncle's name. He knows who my uncle is.
"Ibaba mo nga ako!"
"Stop struggling!"
Lumabas kami ng kwarto. Nakita ko ang mga guards na nakahandusay sa sahig, walang malay. Did he do this?
"Ibaba ko sabi ako, e! Ibaba mo ko! Let me go!" hampas ko sa kanyang batok.
He banged the door and harshly puts me in bed. Tatayo na sana ako nang itulak niya ako pabalik. Binisigan niya ako sa magkabilang kamay upang hindi ako makatakas.
"What are you doing, Crescent! Umalis ka nga!"
His stares are deadly and dangerous. Para akong tinututukan ng baril sa ulo. One wrong answer and I'll die.
"What did he say about me?"
"He didn't say anything, so fuck off!"
Sinipa ko siya sa kanyang tiyan pero mas lalo lang siyang lumalakas pabalik.
"Georgia, stop struggling. It's just me," inis niya akong tinignan.
"Then back off! It makes me want to punch you," inis ko siyang sinipa sa kanyang abs.
Nalaglag siya sa kama kaya't agad akong tumayo upang buksan ang pinto but he pulled my leg immediately
Ano bang problema ng lalaking ito?!
"Crescent, let me go!"
"No..." his voice became gentle.
He gently wrapped his arms around me, hugging me tightly.
"Don't leave."
My heart's beating damn fast. Sana hindi niya naririnig ang malalakas na kabog ng dibdib ko.
"I-I won't. Gusto ko lang maligo."
"Then let's take a bath together, little kitten."
"What, no!"
Hindi siya nakinig. He carried me all the way to the bathtub with all the petals and bubbles. Ibinaba niya ako kaagad nang makapasok kami sa loob ng banyo. The bathtub was insanely huge.
"Now, get out."
"No," he grins and quickly removes the towel.
He approached the bathtub naked. I bit my lower lip when I saw how huge his cock is. Huminga ako ng malalim bago hinubad ang puting bathrobe. I can't do anything with his stubborness. I hate him so damn much! Ayaw niya talagang umalis kahit gusto kong mag-emote mag-isa.
"Come here, little kitten. I won't bite," he grins.
Napairap ako sa kawalan. Binabad ko ang aking katawan sa maligamgam na tubig habang kaharap ko ang nakangising assassin.
Parang baliw!
"Stop staring! Sasakalin talaga kita," galit ko siyang tinignan sa mata.
"I'm not," he chuckled.
Damn, that's sexy!
Namumula akong napayuko dahil sa inis. I want to drown him to death! Napaatras ako nang dahan-dahan siyang lumapit sa akin. I tried pushing him away but he didn't faze.
"I just want to talk," he said.
"About what, Crescent?"
"Did he tell you something about me?"
"None," diretsahan kong sagot. "Ano naman ang sasabihin ni tito tungkol sayo?"
He averted his gaze and took a minute to response.
"Nothing. I don't want you to hate me, little kitten," he whispers.
My heart was trembling when our eyes met. He's so close, an inch closer. Halos magtama ang aming ilong dahil sa sobrang lapit ng mukha namin sa isa't-isa.
"C-Crescent..."
"Oh god, you're so beautiful, Georgia."
He gently kissed my lips and pulls away after.
"Feel uncomfortable?" he asked.
"No. Do it again."
Hinalikan niya ulit ako, mariin at maiinit na halik na para bang isa siyang gutom na gutom na leon. Hinawakan niya ang aking leeg ngunit bumaba ang kanyang mga kamay sa aking perlas habang nakayapos naman ang kaliwa niyang kamay sa aking beywang.
"I wish I can fuck you."
Nakapulupot ang aking kamay sa kanyang leegan habang hinahagod niya ang aking pagkababae gamit ang dalawa niyang daliri. I moaned as hard as I can because of the pleasure and sensation. Halos mawala ako sa sarili dahil sa sobrang sarap.
"Aaah... aaah..."
"Yeah, you like that, little kitten?" bulong niya.
Tumango ako ng wala sa sarili. Mas dumiin pa lalo ang mga kuko ko sa kanyang matitikas na likod habang patuloy niyang hinahagod ang aking perlas.
"Aaah... Crescent~"
"Oh, fuck!" maluto niyang mura.
Hingal na hingal ako habang nakatingin sa kanyang mga mata. Hindi ko alam kung bakit siya huminto pero nabitin ako. Tumayo siya at umalis sa bathtub saka nailantad sa harap ko ang kanyang pagkalalaki.
"Saan ka-"
"Bed."
Hindi ako nakapagsalita nang bigla niya akong kargahin sa braso. Finally, a bridal carry straight out of the bathtub. He threw me on the bed and continued doing what he's good at. Mabilis niyang hinalikan ang mga labi ko at halos hindi niya ako bigyan ng pagkakataong makahinga.
"You're so wet, little kitten," he chuckled.
"S-Sorry," nahihiya kong sagot.
"I love it."
Bumaba ang kanyang halik papunta sa pagkababae ko. I gasped when he immediately spreads my legs wider. Pinilit ko itong isinara pero nawalan na rin ako ng lakas na magpumiglas dahil sa kanya.
"Aaah... aaah... Crescent~"
Sinimulan niyang dilaan ang aking gitna at sumakto iyon sa klitoris ko. Mas lumakas pa lalo ang aking halinghing dahil sa sarap nang pinaggagagawa ni Crescent sa perlas ko.
"Fuck! It's wetter."
"Aaaaah..."
"I'm going in."
Bumalik siya sa paghalik sa aking mga labi pababa sa aking leeg. Sinipsip niya ng paulit-ulit ang leeg ko hanggang sa makaramdam ako ng konting kirot. He did it on purpose!
"That's huge, Crescent. That's not going in to me!" asik ko pero hindi niya ako pinakinggan.
"Don't worry, little kitten. I'll be gentle."
Napapikit ako nang sinimulan niyang ipasok sa akin ang kanya. Napakagat labi ako upang hindi makasigaw sa sobrang sakit. It was fucking painful. His cock is ripping me apart!
"Uuh..." he thrusts and pulls again and again.
"Uugh!" Sobrang sakit na halos umiyak na ako.
"Does it hurt?"
"Y-Yes," I cried.
"Good," bulong niya sa isang masayang boses.
Bumaon ang kuko ko sa kanyang likuran. Hingal na hingal ako pagkatapos niyang hatakin pabalik ang kanya. But he thrusts again and it made me shout because of the pain.
"Uuugh!"
Tumulo ang luha sa mga mata dahil sa paulit-ulit niyang ginagawa. I could feel my hips paralyzed after all the things he's done to my body. Naramdaman ko na lang ang basa kong perlas nang hatakin niya palabas ang kanya.
Hingal na hingal kaming dalawa habang nakatingin sa mata ng isa't-isa. Hinalikan niya ako sa noo at binalot ng kumot ang aking katawan bago siya nahiga sa tabi ko. I'm still freaking red because of what he did.
"I hate you so much."
He wrapped me around his chest and kissed me again. Ni hindi man lang siya sumagot sa akin.
"I know that, little kitten."
------
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro