Pagkatapos kong makapasok sa condo, I immediately dialled dad's number. I need him to do something for me, quick!

"Hello, thank you for calling Sicillian Hotel. How can I help you?"

"It's me. Where's dad? I need to talk to him."

"Sir Geo is-"

"NOW!" I demanded.

"Let me put you on hold, Ms. Georgia," sambit ng babae sa kabilang linya.

Hindi ko marinig kung anong pinagsasasabi niya pero sana ay gumagawa siya ng paraan ngayon.

I opened my laptop and put dad in the monitor. Mabuti naman at sumang-ayon siya sa gusto. If it's a favor I want, it's a favor I get.

"Yes, daughter. This better be good 'cause I stopped a very important meeting for this."

"Dad, remember when I told you about my patient who died a week ago?" I asked.

"Yeah, I think I do remember, daughter. Why?"

"Can you send someone who can kill a man named Crescent?" I asked in a very polite way.

I saw how my dad's face lightened. He looks freaking happy and surprise at the same time cause finally, I was able to ask him a dangerous favor.

"Yes, daughter. I will send the greatest butlers and yakuza killers to kill that guy," he smiles.

"Thanks, dad."

"Anything for my beautiful daughter," he sends me a flying kiss through the monitor.

"Love you, dad. Bye."

I closed the laptop and leaned my back against the swivel chair. Ipaghihiganti ko ang pumatay kay Mr. Torres not because I want to give him justice, but because of my reputation. If anyone finds out that my patient died because of me, well it's not technically me, headlines about how neglectful I am will flood all over the media stream.

And knowing how dad would react about it...

I can't even think of anything but blood. So in order to save a hundred lives, I need to kill the root, which is that guy.

I want to call Joey and asked if she's still in her shift. Kailangan ko nang makakausap, but she can't relate to me. Sasabihan niya lang ako na kulang ako sa tulog.

Since wala naman akong pasyente, napagdesisyunan ko munang magshopping kinabukasan. Pumunta ako ng SM na credit card lang ang dala. May barya ako pero pangtaxi lang naman.

Nang makarating ako sa mall, nagpunta ako sa isang boutique upang bumili ng bagong damit. Nainis ako nang mabilis akong palibutan ng mga sales lady. I sighed deeply and smiled at them.

"Please girls, I want to pick something... alone," mabait kong sabi.

"Just call us, Ms. Sicillian if you will ever need our help," ngiti ng isa.

"Will do, girls."

Hinayaan nila akong mamili ng susuotin. I want it sexy but classy. Maganda ang hubog ng katawan ko, but my legs are bigger compare to other girls. Mabubusog na mga paa dahil na rin sa pagwowork out.

"The blue one suits you," suhestyun ng isang boses.

"I don't like blue."

Natigil ako sa pagtitingin-tingin nang mapagtanto na may kinakausap pala akong lalaki. I looked at the man beside me. He was wearing his casual clothes, black shirt, black pants, black army boots, and his silver crescent necklace.

"Well, blue suits you," aniya at hinarap ako.

"Why are you here? Are you following me?"

"No."

He's obviously lying!

"Umalis ka rito. Baka mapagkamalan ka pang boyfriend ko," inis akong naglakad palayo sa kanya at nagpunta sa kabilang side ng shop.

"Someone might kill you."

"Yeah, like you?"

"I told you before, George, I like to kill someone in a dramatic way."

"Umalis ka."

"No."

"Alis sabi!"

"No."

Kumulo ang dugo ko but I let him do what he wants. Bahala siya sa buhay niya as long as hindi niya ako didiktahan sa gusto kong piliin.

"Blue suits you," sabi niya ulit.

Hindi talaga siya tatahimik!

"Fine! I'll try blue," inis kong tinawag ang sales lady upang kunin ang blue sparkling dress na may ekis sa likuran at halos makita ang cleavage sa harapan.

"You called, Ms. Sicillian?" the lady smiles.

"I'll try the blue one," tinuro ko iyong desinyo sa itaas. Nakahanger pa kasi ito kaya ang hirap abutin.

"Right away, miss."

She clicked the small remote. Gumalaw ang damit palapit sa kanya, pababa, dahan-dahan, at iniabot ang damit sa akin.

"Right this way please."

Sumunod ako sa kanya pero sumunod din ang damuho sa kung saan kami papunta.

"Stay right there. Hindi kita tatakbuhan," lumukot ang noo ko.

"I know. And you can't run away from me, but I'll go and see if I'm right," ismid niya.

Inirapan ko siya at hinayaang sundan kami. Bahala siya sa buhay niya. Buhay niya yan, e.

Pinapasok ako ng sales lady sa loob ng malaking fitting room, may full body mirror dito at iilang sabitan ng hanger habang pinaupo naman si Crescent sa labas, dun sa malaking sofa.

"Your boyfriend will wait here, Ms. Sicillian," sabi niya.

"He's not my boyfriend!"

I saw him shrugged and smugged at me. Mas lalo lang tuloy akong nainis dahil dun kaya mabilis kong isinara ang fitting room. I unclasped my bra so that I can picture what it looks like when I wear it without it. Ang nipis din kasi ng strap, mas makapal pa ang strap ng bra ko kaya magandang ideya rin na hubarin ang bra ko.

"It fits me well," bulong ko habang tinititigan ang sarili sa harap ng salamin.

Ang haba nga lang ng slit, mula balakang hanggang paa. Maybe I should pair this with a three-inched Aquazzura, Bow Tie 105 suede sandal. My cleavage is also visible, mas maganda talaga kapag nipple tape lang ang ilalagay ko upang mas lalo nilang maappreciate ang malulusog kong dibdib.

"Are you done, Ms. Sicillian?"

"Oo, teka. Huhubarin ko ulit."

"Gusto raw po makita ng boyfriend nyo ang itsura," aniya.

"What? No! He's not my boyfriend."

I heard the sales lady walked away a few inches from the fitting room. Nagulat ako sa katok ng malalaking kamay ni Crescent.

"Let me see or I'll shoot the lady here," he whispers. His deep voice was sending shivers down my spine.

Napalunok ako at sinunod ang kanyang utos. Binuksan ko agad ang pinto at ipinakita sa kanya ang itsura ng damit. Nakatayo lang siya sa harap ko na parang tanga habang pinagmamasdan ang bawat sulok ng katawan ko.

"Blue suits you."

Napatingin ako sa sales lady.

"He's right, Ms. Sicillian. Blue suits you," she smiles.

"Bibilhin ko na. Ipadala niyo mamaya sa bahay."

I need to get out of here before he'll do something to my sales ladies. Hinubad ko sa harapan nila ang damit, but the lady immediately closed the door for me. Kung napapansin nyo, parang mga robot ang trabahador ng boutique na ito. Why? Because they are paid not to show emotions, feelings, and expressions other than smiling, being polite, and agreeing to everything what is asked for them to do.

Kahit anong gwapo at hot ng lalaking iyon, hinding-hindi sila sisigaw at kikiligin. At kahit maghubad pa ako sa harap nila, they will still do their job like robots.

Iniwan ko sa loob ng fitting room ang damit at kinuha iyon ng babae. Binayaran ko kaagad ang damit bago tuluyang umalis ng boutique pero nakasunod pa rin yung assassin sa akin.

"Get out of my face, Crescent. Tapos na akong mamili!"

"Kaya nga ihahatid na kita."

"No! And stop following me!"

You almost gave me a heart attack when you told me you'd kill the sales lady. Ayoko na may madamay sa sarili kong problema.

Hindi ko alam kung anong meron pero tumigil siya sa pagsunod sa akin. Nakatayo lang siya habang pinagmamasdan ako sa paglalakad.

Mabuti naman kung ganun.

Dumaan ako ng Mcdo upang bumili ng makakain. Nagutom ako sa paglalakad kanina. Pumasok ako at napansin ko ang mga nakatitig na mata sa akin.

Masasamang titig.

"Chicken. Take out."

Shit!

I can feel that someone's following me, but the bad news is, it's not Crescent. Lumabas ako kaagad ng Mcdo dala-dala ang biniling pagkain nang mapansin ko ang kulay pulang laser na nakatutok sa isang itim na kotse.

"Get down!"

I immediately duck and cover my head using the food. Gutom na gutom na ako! Bakit ngayon niyo pa ako naisipang patayin?

"Run," utos niya.

Why is he here!

Tatayo na sana ako nang hindi ko magalaw ang paa ko. Yung heel ng sandal ko, naipit sa crack ng daanan. Bakit ngayon pa?

"Hurry!"

"I-I can't... my shoes."

Hinila ko iyon ng malakas pero hindi pa rin natatanggal kaya't tinulungan na niya ako. My heels broke, nainis ako. Pero mas nakakainis ang mga bala na nagsisiliparan papunta sa amin. Yung mga tao sa paligid, nagsisisigaw na sa takot. Pati yung mga customer sa Mcdo ay tumakbo palabas.

"Leave it."

"This is Jimmy Choo!"

Branded. Mamahalin. Luxury brand. Binili ko pa ito sa Paris.

"I'll buy a new one tomorrow."

Nagmatigas ako kasi pinilit ko pa ring kunin yung sirang sapatos. I shriek when he grabbed me on my waist and puts me on his shoulder like a sack of rice.

"Yung sapatos ko."

"Shut up or we'll be killed."

Sinakay niya ako sa kanyang Range Rover at mabilis na pinaharurot ang sasakyan paalis. Bullets were everywhere and he's really really mad right now.

"Get down, Georgia," he accidentally tuck my head into his private part.

I gasped for air when he did that. Nagtago ako sa ilalim ng upuan at hinayaan siyang magmaneho. Why did he push me in that part?

Mahigpit ang hawak ko sa upuan habang mabilis niyang minamaneho ang sasakyan. Napapapikit ako sa tuwing matatamaan ng bala ang sasakyan niya. Bakit ba kasi ako nadadamay dito?

Oo nga pala, ako yung target.

Ako nga ba?

"Damn it."

"What?"

"Out of gas."

"What!?"

"Hold tight. Makakarating tayo sa condo mo."

"Paano? Ang yaman-yaman mo, hindi ka nagpapa-gas!"

Inis niya akong tinignan kaya tumahimik na lang ako. Why is he mad? I'm telling the truth.

Hindi ko alam kung bakit niya nilagay sa harap ng noo ko iyong kamay niya. Mabilis niyang inihinto ang sasakyan. Akala ko mauuntog ako sa glove box pero hindi, dahil nakaalalay iyong kamay niya. Kaya pala andun yun.

"I think we lost them."

Nanginginig kong hinawakan ang seatbelt ng mahigpit. Potangina. Ayoko na nang mga ganitong pangyayari sa buhay ko. Pangalawang near death experience na ito, ha.

Huminga ako ng malalim bago tuluyang binuksan ang pinto. This never happened to me before when Pierre is around by my side. Pero noong bumalik siya upang patayin ako, nangyari ulit ang kinatatakutan ko.

Lumabas ako mag-isa at pinagpag ang blouse ko. Nakalimutan ko na nakapaa ako kaya't nakaapak ako ng maliliit na bato sa daan.

"I need to get a new car," komento niya habang nakapameywang na tinignan ang sirang Range Rover.

"I hate you."

Inis akong naglakad papasok sa condo ko at iniwan siya mag-isa. My hair's a mess, my blouse ripped, my skirt is dirty, my Jimmy Choo is destroyed, and most of all, I look like a fucking mess.

"Ms. Sicillian, are you-" I cut the front desk's words before she could say anything.

"I'm fine. Send me some food upstairs."

"Right away, miss."

Agad akong pumasok sa loob ng banyo at hinubad ang lahat ng suot ko bago tuluyang naupo sa bathtub. Nilalaro ko lang iyong bubbles habang pinapaandar ang faucet.

I hate him. I really hate that guy even though I find him hot.

Nilublob ko ang aking ulo sa ilalim ng tubig at muling suminghap ng hangin. I rinsed my whole body with hot water and pulled the towel from the grab bar and wrapped it around my body.

Pinatay ko muna ang ilaw bago lumabas ng banyo. I was drying my hair with a face towel when I saw Crescent staring at me sa naka-de kwatrong posisyon. Nalaglag ko ang towel dahil sa gulat at napaatras.

"What are you doing here? Paano ka nakapasok?"

"Food's ready."

Napatingin ako sa mesa, nakahanda na nga. Maybe he got in because he charmed the food service's hotel.

"You forgot this," inilapag niya sa harap ko iyong dress na binili ko kanina sa boutique.

"Kinuha mo?" taas kilay kong tanong.

"Is that how you say thank you?"

"I didn't ask you to."

Naupo ako sa sofa at kumain. Mamaya na ako magbibihis, I'll just air dry my hair. Pinagmasdan niya lang ako habang kumakain. Bakit ba napakahilig niya akong titigan?

"Umalis ka na rito. I told you, I hate you!"

"You always hate me, Georgia."

Tumahimik ako. I don't know what he's talking about, but I'm hungry so I'll eat. Hindi ko siya pinansin. Hindi niya rin naman ako pinapansin.

Seryoso nga siya. Binabantayan niya ang bawat galaw ko. I want to call dad to ask if he's responsible to Crescent's car, but he's still here.

"Get dressed."

"I'm not going anywhere!"

"I know. Just get dressed."

"Why?" I put the plate down and looked at him. "Aren't you used to seeing a woman naked in front of you?"

"No. So get dressed before I'll do something you don't like, Georgia."

I rolled my eyes and walked to my closet when he pinned me on the carpet. My towel fell on the floor and revealed the nakedness that I've been hiding for 26 years.

"You're the first guy to see me naked."

"Just checking if you got bruises and wounds," bulong niya.

"Now get off."

------