Sevgili kendim;

Dünden kalma, sıcacık bir yorganı örtüyorum üzerime.

Sonu var, başı yok.

Karanlığa aç duygular, onun hisleri altında tuzla buz oluyor.

Ben geri kaçtıkça, aşk saçlarımdan sürüklüyor.

"Ölüm var," diyorum.

"Acı bir final, bu hikâyenin ardında saklanan tebessümler."

Dinlemiyor beni.

Kırmızı kuşaklarla kaplı elleri, belimi sarıyor.

Acı, nabzımı delip geçerken nefesimi tutuyorum.

O benim olurken, ben cesedimin lacivert imzası oluyorum.

Tuhaf.

Bu kez, alev alıyorum.

Sevgiler, Büşra.

instagram; meefadem