Gdy Ida zamartwiała się przeróżnymi scenariuszami, Momo obudziła się u pielęgniarki. Przez moment rozglądała się po pomieszczeniu próbując sobie przypomnieć jak tu trafiła lub cokolwiek innego z rana. Chwilę później, Jirō zauważyła, że jej przyjaciółka już wstała.

- Yaomomo.. Jak się cieszę, że nic Ci nie jest.. Zaczekaj zawołam Recovery Girl.

Po kilku minutach starsza kobieta podeszła do czarnowłosej i sprawdziła jej stan zdrowia.

- Nic ci nie jest. Musiałaś być przemęczena.

- Dobrze, ale mam pytanie.

- Jakie?

- Jak tu trafiłam?

Recovery Girl i Jirō po usłyszeniu pytania były w szoku. Dopiero po chwili Kyōka się odezwała:

- Nic nie pamiętasz?

- Nie... To znaczy.. Ostatnie co przypominam sobie to jak kładłam się spać. -odpowiedziała zgodznie z prawdą.

Fioletowowłosa momentalnie wybiegła z gabinetu.

✧Pov Jirō✧

Wiedziałam, że coś jest nie tak! Muszę jak najszybciej znaleźć Aizawe!

Biegłam jak błyskawica do pokoju nauczycielskiego. Po drodze zauważyły mnie dziewczyny.

- Jirō! Co się stało? - krzyknęła Uraraka.

- Coś nie tak z Yaoyorozu? - spytała Ashido.

- Zaraz wam powiem, ale wpierw muszę znaleźć Aizawe! - odpowiedziałam im w biegu.

Nagle wpadłam na coś, a raczej na kogoś z impetem.

- Nie biegaj po korytarzu. - rzekł jak zwykle zmęczonym głosem.

- Aizawa sensei? - zapytałam przestraszona.

- To może powiesz gdzie tak ci się śpieszy? - rzekł pomagając mi wstać.

- Szukałam pana, bo.. Yaomomo się obudziła i... też ma amnezje.

- Co, takiego? Idę powiadomić dyrektora... Zaraz pójdę do gabinetu pielęgniarki, a ty wróć do klasy, zaraz kończy się przerwa.

- Hai.

Mój wychowawca w pośpiechu skierował się do gabinetu dyrektora, a ja powoli szłam w stronę sali lekcyjnej.

✧Pov narrator✧

Nastolatka weszła do prawie pustej klasy, lecz po minucie wręcz "wleciały" jej przyjaciółki.

- To teraz mów co jest! - krzyknęła Mina.

- Yaomomo się obudziła.. - zaczęła Kyōka.

- To dobra wiadomość, kum. Teraz będzie ta zła? - spytała Asui.

W czasie rozmowy uczennic sala się coraz bardziej zapełniała.

- Ta.. Momo też nic nie pamięta.

- Co?!- krzyknęły jednocześnie.

- Przestańcie się wydzierać! - wrzasnął jeszcze głośniej blondwłosy.

- Bakugō, teraz to ty zakłócasz spokój swoim głośnym zachowaniem. - upominiał go przewodniczący klasy.

- Zamknij się czterooki!

W czasie 'sprzeczki' zadzwonił dzwonek, lecz nikt go nie usłyszał.

- Kacchan spokojnie... - zaczął Izuku.

- Spadaj Deku! Nie rozmawiam z tobą!

- Zamkniecie się w końcu i usiądziecie? - zadał pytanie Aizawa.

Po usłyszeniu tego wszyscy ucichli i usiedli posłusznie. Obok ich wychowawcy stał Nezu.

- Jak zapewne wiecie - zabrała głos mysz [(?) czym do ***** jest Nezu?] - ostatnio kilkoro uczniów naszej szkoły miewa amnezje wsteczną. Mamy obawy, że może być to robota przestępców, więc proszę was o ostrożność, nie tylko poza szkołą, ale i na terenie placówki. Oczywiście sprawą zajmie się policja. Jeśli będziecie mieć jakieś przypuszczenia to proszę powiedzieć je któremuś z nauczycieli. Macie jakieś pytania?

Uczniowie byli w niemałym szoku.

- To znaczy, że z innych klas tego też doświadczył? - zapytał lekko zdziwiony Midoriya.

- Tak.

- Wiadomo w jaki sposób działa quirk złoczyńcy, który to robi? - spytał Kaminari.

- Niestety nic na razie nie ustaliliśmy w tym temacie. Są jeszcze jakieś pytania?

Cisza na sali była wystarczającą odpowiedzią dla niego.

- No dobrze, skoro nie ma już żadnych pytań to idę do klasy b. Do widzenia.

- Do widzenia. - odpowiedzieli wychowankowie.

Gryzoń opuścił sale i głos zabrał Shōta:

- Yaoyorozu już się dobrze czuję, więc wróci na resztę lekcji.. Jutro przyjedzie policja i będzie przesłuchiwać was, więc nie możecie opuszczać dormitoriów. Zrozumiano?

- Tak! - odrzekli.

- Sensei? - zaczęła Kyōka.

- Co jeszcze?

- Nie wiem czy to ważne, ale Yaomomo nie tylko się dziwnie zachowywała, ale też dużo czasu spędzała z tym.. Jak mu było.. Ten fioletowowłosy z profilu ogólnego..

- Shinsō ? - powiedział z nutką niepewności Deku.

- Tak, Shinsō. Nigdy z nim nie rozmawiała. Może on coś wie? To znaczy.. Nie chcę rzucać oskarżeniami, ale to bardzo dziwne..

- No dobrze. Porozmawiam z nim na przerwie.. - wypowiedź mężczyźnie przerwał dzwonek oznajmiający koniec lekcji. - Eh.. Wyjdźcie na przerwę.

Wszyscy się spakowali i ruszyli na korytarz. Aizawa wyszedł jako ostatni z pomieszczenia i skierował się do klasy 1 c, w której powinien być Hitoshi. Po kilku minutach doszedł do celu i wszedł do środka. W sali było kilka osób, ale nie uczeń, którego szukał. Podszedł do jednej z osób obecnych w tym miejscu.

- Dzień dobry.

- Ah.. Dzień dobry i przepraszam nie zauważyłam pana. - rzekła troszkę przestraszona dziewczyna.

- Nic się nie stało. Szukam Shinsō Hitoshiego, wiesz może gdzie jest?

- Hmm... A tak wiem. Raz pokazał mi miejsce, w które zawsze udaje się na przewie.

Nastolatka zaprowadziła nauczyciela do chłopaka.

- Dziękuję. - powiedział, jak zwykle bez emocji.

- Ależ proszę. - odpowiedziała z uśmiechem i wróciła skąd przyszła.

Aizawa podszedł do siedzącego nastolatka.

- Dzień dobry Shinsō.

- Dzień dobry Aizawa sensei. - wstał i dopiero odpowiedział.

- Mam nadzieję, że wiesz o zaistniałej sytuacji w szkole, bo musimy o niej porozmawiać.

¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡

Ja was bardzo przepraszam, za tak długie nie dodawanie rozdziałów.

Można mnie bić za to..

Już lepiej nic nie będę obiecywać 😅